فرزاد اژدی در گفتگو با هنرنیوز؛/۱/

موقع نوشتن فیلمنامه خودم را محدود نمی کنم

27 آبان 1391 ساعت 12:32

فرزاد اژدی نویسنده و کارگردان سینما گفت: من موقع نوشتن فیلمنامه خودم را محدود نمی کنم و هر ایده و طرحی به ذهنم برسد می نویسم، به فکر ساخته شدن یا نشدن این گونه سکانس ها نیستم.

فرزاد اژدی نویسنده و کارگردان سینما فیلمساز جوانی است و تجربه سینما را با فیلم «سلام برفرشتگان» آغاز کرده است. این فیلم درژانر کودک ونوجوان در سال ۱۳۸۹ ساخته شده و در سی امین دوره جشنواره فیلم فجر توانست سیمرغ بلورین بهترین جلوههای ویژه بصری رایانهای را برای امیرسحرخیز، کامران سحرخیز و هادی اسلامی به ارمغان بیاورد. همچنین این فیلم در بیست وپنجمین دوره جشنواره فیلمهای کودکان ونوجوانان موفق به کسب جوایزی چون: پروانه زرین بهترین فیلم (حسن علیمردانی، مرکزگسترش سینمای مستند و تجربی) ، پروانه زرین بهترین فیلمنامه (فرزاد اژدری) ، دیپلم افتخار بهترین بازیگر کودک (کیمیا حسینی) ، جایزه سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی (کیمیا حسینی) ، جایزه انجمن توانخواهان ذهنی وجسمی فردای اصفهان (فرزاد اژدری) ، جایزه انجمن توانخواهان ذهنی وجسمی فردای اصفهان (کیمیا حسینی) ، جایزه دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی (فرزاد اژدی) و جایزه جمعیت دفاع از ملت فلسطین و بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان (فرزاد اژدری) را به دست بیاورد. اژدی این روزها مشغول انجام مراحل فنی دومین فیلم سینمایی خود با نام «عملیات مهد کودک» در ژانر کودک و نوجوان است .به بهانه اکران عمومی فیلم سینمایی«سلام برفرشتگان» گفتگو با این کارگردان جوان را می خوایند.

ایده فیلم سینمایی«سلام برفرشتگان» از چه زمانی شکل گرفت؟

حدود هفت سال پیش بود که ایده این فیلم در ذهن من شکل گرفت و با خودم فکر کردم که در این خصوص کمتر فیلمی در سینما ساخته شده است و تا زمانی که دخترم به دنیا آمد وتصمیم گرفتم حداقل برای پاسخ گویی به دخترم این فیلم را بسازم . درنهایت هم فیلم به گونه ای ساخته شد که بتواند جواب پدر و مادر بزرگ ها هم باشد. ازطرفی با توجه به اینکه فرشته ها نظم جهان را برعهده دارند ایده استفاده از این موضوع می توانست به فیلم ما کمک کند. البته تلاش شد که در این فیلم موضوع تلخ مرگ را بتوانیم به شیوه جذابی برای مخاطب که بیشتر قشرکودکان هستند ارائه دهیم و به هرحال ساخت این اثر با تمام سختی‌ها باعث شد که خیلی چیزها یاد بگیرم و تجربه خوبی برایم باشد و کار دوم را راحت‌تر انجام دهم.

با توجه به این که فیلم جلوه های ویژه فراوانی دارد فکر نکردید که نمی توان این گونه جلوه های ویژه را در سینمای ایران انجام داد؟

اصولا من موقع نوشتن فیلمنامه خودم را محدود نمی کنم و هر ایده و طرحی به ذهنم برسد می نویسم، به فکر ساخته شدن یا نشدن این گونه سکانس ها نیستم. به هرحال تمام ایده های این فیلمنامه مورد تایید قرار گرفت و بعد فیلم ساخته شد . همان گونه که شما گفتید در سینمای ایران ما به لحاظ جلوه های ویژه مشکلاتی داریم اما این تکنولوژی در سینمای ایران وجود دارد و برای این فیلم هم خوشبختانه با صحبت هایی که با برادران مدنی شد آنها ساخت جلوه های ویژه را قبول کردند و تمام جلوه های فانتزی فیلم ساخته شد.

این گونه جلوه های ویژه در فیلم های دیگر سینمای کودک هم مورد استفاده قرار گرفته بود؟

بله ، این تجربه در فیلم های سینمایی «رازدشت تاران» ساخته «هاتف علیمردانی» ساخت شد و با توجه به این تجربه ما هم تصمیم گرفتیم که در فیلم سینمایی«سلام برفرشتگان» هم ازاین تجربه استفاده کنیم . در واقع ترس ما هم برای ساخت فیلم ریخته شد. وآقای علیمردانی ما را به آقای علیمردانی معرفی کردند واین دوستان هم ما را مجاب کردند که می توان جلوه های ویژه فیلم در ایران ساخته شود و فیلم طبق فیلمنامه ساخته شد.
 
فکر می کنید چرا در سینمای ایران ما به لحاظ استفاده از جلوه های ویژه دچار یک سری مشکلات هستیم وکمتر شاهد بها دادن به جلوه های ویژه هستیم و تهیه کنندگان ریسک کمتری به خرج می دهند تا در فیلم ها از جلوه های ویژه وطنی استفاده کنند؟ 

سینمای ایران به لحاظ جلوه های ویژه پیشرفت خوبی داشته است وامروز به نظرم یک بخشی از این موضوع که کمتر در سینما ایران به آن پرداخت می شود عدم آگاهی تهیه کنندگان در این خصوص است. که به مرور زمان باید مرتفع شود. باید تهیه کنندگان به کارگردانان اعتماد داشته باشند و به خصصوصص جوانان را در این مورد بیشتر جدی بگیرند. همچنین نویسندگان برای نگارش فیلم هایی که نیاز به جلوه های ویژه دارد دست خود را باز بگذارند و تهیه کنندگان هم آنها را حمایت کنند.

خیلی ها امروز در مورد مشکلات سینمای کودک صحبت می کنند ، شما به عنوان کارگردانی که عمده آثارتان در سینمای کودک ساخته شده است ، مشکلات سینمای کودک و نوجوان را در چه چیزی می دانید؟ 

بزرگترین مشکل ما در سینمای کودک ونوجوان نوع نگاهی است که به این نوع سینما وجود دارد و بچگانه به این نوع سینما نگاه و برخورد می شود. فیلم هایی هم دراین حوزه ساخته می شود که به نظرم بحث هایی که این روزها در خصوص مشکل مخاطب سینمای کودک می شود بیشتر از آن که مشکل مخاطب باشد، به نحوه اکران فیلم های سینمای کودک مربوط می شود. اگر همین الان جدول اکران سینماهای را نگاه کنید می بینید که ۵ فیلم سینمای کودک ونوجوان در حال اکران است ما ۸ ماه اول سال را برای اکران تک تک این فیلم را از دست دادیم و الان همه این فیلم ها همزمان با یکدگیراکران عمومی شدند و مخاطب هم که بیشتر کودک و نوجوان است سردرگم و گیج شده و نمی داند واقعا به دیدن کدام یک از این فیلم ها برود . هر چند همه این فیلم ها آثار خوبی در ژانر کودک و نوجوان هستند. اما متاسفانه اکران همزمان آنها باعث شده که در جذب مخاطب دچار مشکل شوند. فیلم من در جشنواره بیست و پنجم کودک و نوجوان به عنوان فیلم برگزیده شناخته شد‌ وامااین روزها از فروش آن راضی نیستم.

عمده کارگردانان این ۵ فیلم به غیر از یک فیلم (کلاه قرمزی و بچه ننه ) از اکران همزمان فیلمهای کودک گله مند بودند؟

حق دارند چون فیلم شان ازسوی مخاطب به خوبی دیده نشده است. به نظرم سینمای ایران نیاز مبرمی به برنامه ریزی به خصوص در زمینه اکران دارد و نمی توان روزانه یا هفتگی برای اکران مثلا ۷۰ فیلم در طول سال برنامه ریزی کرد. متاسفانه به دلیل اینکه برنامه ریزی دقیق و صحیحی در اکران نداریم فکر می کنیم که مخاطب از سینما قهر کرده و به دیدن فیلم ها نمی رود. در صورتی که در کشورهای دیگر با وجود دسترسی مخاطب به هزاران شبکه ماهواره ای که عمده آنها خصوصی هستند باز هم برای دیدن فیلم به سینما مراجعه کرده ودر صف می ایستد. این شامل فقط سینمای هالیوود یا بالیوود نمی شود و اکثر کشورها با برنامه ریزی مناسبی که برای اکران فیلم ها و توجه به جذب مخاطب دارند توانسته اند در سینما مخاطب خود را نگه دارند . 

علاوه بر برنامه ریزی ، من فکر می کنم سینمای ایران مشکل تبلیغات و معرفی درست فیلم های سینمایی به مخاطب را نیز دارد؟ چون هیلی از مواقع شاهد این هستیم که مخاطب از اکران مثلا فیلم خود شما مطلع نیست؟

درسته؛ در سینمای کشورهای دیگر وقتی فیلمنامه یک اثر در حال نگارش است اطلاع رسانی مخاطب شروع می شود و در مطبوعات حتی رسانه ها در مورد فیلمی که قرار است ساخته شود یک سری اطلاعات اولیه به مخاطب داده می شود. چون معتقدند که مخاطب باید با موضوع فیلم آشنا شود . زمانی که فیلم ساخته شده وآماده نمایش می شود . برنامه ریزی دقیقی برای اکران عمومی آن می شود ومخاطب به درستی می داند که فیلم قرار است در چه ماه و تاریخی اکران عمومی شود. تازه بعد از پایان اکران عمومی دوباره برای ارائه نسخه DVD آن برنامه ریزی دقیقی می شود وبعد ازآن برنامه ریزی مناسبی برای اکران جهانی یک اثر یا احیانا فروش به شبکه های ماهواره ای انجام می شود. به خاطر همین است که یک تهیه کننده وفیلمساز خود به خود نزدیک به چند سال درگیر یک فیلم است و هیچ وقت هم دچار زیان های مالی نمی شوند.

ادامه دارد...

کد خبر: 49680

آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcgz39t.ak9y74prra.html