هنر نیوز - کودکان ایران، قربانی اصلی رشد قارچ گونه ماهواره ها

کودکان ایران، قربانی اصلی رشد قارچ گونه ماهواره ها

در حال حاضر سر و صدای حاکی از موفقیت جامعه ایران که بدلیل همبستگی و پایداری کانون گرم خانواده ها و تربیت درست کودکان شکل گرفته به جوامع غرب رسیده تا آنها هم ثبات خانواده را در دستور کار خود قرار داده و برای پیشبرد اهداف خود بخصوص در ایران تیرهای زهر آلود خود را به سمت همین کانون خانواده نشانه روند .زیرا می دانند همیشه یک جامعه سالم متاثر از خانواده های سالم است .

در این بین فطرت پاک کودکان بیشتر از بقیه مورد آماج حملات قرار می گیرد و این حملات بگونه ای طراحی می شوند تا پدر و مادر کودک ناخواسته در این حملات برای آسیب زدن به فطرت کودک سهم بسزایی هم داشته باشند.

تلویزیون به عنوان یکی از فراگیرترین رسانه هاست که عمدتا خانواده ها کمترین نگرانی را درباره برنامه های آن دارند . اما اکنون فارغ از نقدهایی که به برنامه سازان تلویزیون و حتی سایر رسانه ها بخصوص در حوزه کودک وارد است که نیاز به مجالی دیگر جهت آسیب شناسی جدی آن می باشد، در اینجا تاثیرات منفی رسانه هایی را بیان می کنیم که به مدد پیشرفت تکنولوژی و حمایت همین خانواده ها به آغوش گرم خانواده وارد می شوند تا با استفاده از غفلت پدرها و مادرانی که بقولی تمام هم و غمشان کودکانشان هستند، اولین آسیبهای طراحی شده به پاکترین ومعصوم ترین افراد جامعه وارد شود. آسیب هایی که شاید دیگر مجالی برای بازسازی آن فراهم نشود.

اگر سری به خانواده ها بزنیم تقریبا بخش اعظم و قابل توجهی از این خانواده ها بخصوص جوانانی که تازه تشکیل خانواده داده و اتفاقا دارای فرزندی هم شده اند ماهواره از ضروریات زندگی شان شده تا جایی که برخی عنوان می کنند ابزاری است برای پر کردن اوقات فراغت!

گشتی در کانالهای ماهواره ای جدا از برنامه های مستهجن آن که در این مبحث قصد پرداخت به آن را نداریم نشان می دهد که برنامه های ویژه کودکان در این شبکه های ماهواره ای روزبروز در حال افزایش است وحتی برخی از برنامه های بزرگسالان بطور عمد بصورت انیمیشن و فانتزی ساخته می شود تا کودکان را هم همراه خود کنند.

جالب این است که برنامه های ویژه کودکان به مراتب بسیار حرفه ای تر هم ساخته شده و دوبله های حرفه ای هم دارند برنامه هایی که میلیاردها دلار صرف ساخته شدن آنها شده و حتی کانالهای با فرکانسهای بسیار قوی هم برای آنها در نظر گرفته می شود.

سئوال:
هزینه های میلیارد دلاری برای ساخت انیمیشن و حتی سریال ویژه کودکان به منظور سرگرمی کودکان ما ساخته شده و این هزینه ها از سر دلسوزی بوده ؟ آیا تا بحال دقت کرده اید که محتوای این کارتونها چه هستند ؟

کودک درسنین 3 تا 5 سالگی فقط بیننده است وقدرت تشخیص بین خوب و بد را ندارد و هر آنچه برای او به نمایش بگذاریم می بیند و به عنوان یک حرکت پسندیده می پذیرد. آنها قدرت تفکیک خوب،بد و یا افسانه بودن را ندارند و این باعث می شود تا ارزشهای آنها در دنیای واقعی تغییر کند. کودکان چیزی را که می بینند و یا می شنوند به عنوان یک باور واقعی می پذیرند بویژه زمانیکه این باور با ابزارهای جذابتری هم بیان شود.

این کارتونها موریانه وار در ذهن کودکان رسوخ می کنند تا فرهنگی در ذهن آنها شکل بگیرد جدای از فرهنگ بومی کشورمان. و حتما این سئوال برای کودک پیش می آید که چرا من دختر خاله مو طلایی که دامن کوتاه داشته باشد ندارم؟ آیا دقت کرده اید در کودکان و شخصیتها در این کارتونها که صدا وسیمای خودمان هم گاهی پخش می کند پسر ها در این کارتونها دوست دختر دارند و...!؟ و سئوالهایی از این قبیل که نشان از آغاز دوگانگی فرهنگ کودک دارد آنهم در زمانی که شخصیت کودک در حال شکل گیری است.

یا بعضی از کارتونها که سراسر خشونت است .و اتفاقا کودک در حین تماشای این کارتونها خود را در موقعیت قهرمان این کارتونها می گذارد و نتیجه آن در بهترین شرایط ترس و وحشت و دلهره ای است که شب موقع خواب به سراغ کودک می آید یا شکل گیری روحیه پرخاشگری که عواقب آن در سنین نوجوانی بخوبی مشهود است.

کودکان در برنامه های ماهواره که ویژه بزرگسالان ساخته و پخش می شوند با موضوعاتی چون پرخاشگری، رفتارهای جنسی و مصرف مواد مخدر و الکل آشنا می شوند و از آنجا که هنوز تفکر انتقادی و منطقی در آن ها شکل نگرفته است ممکن است چیزهائی را که می بینند به عنوان موارد معمول، سالم و قابل قبول بپذیرد.

چنانچه این برنامه های تلویزیونی به سمتی رود که مفاهیم خشونت و پرخاشگری در آن ها زیاد باشد ، می تواند تاثیر نامطلوبی روی رفتار کودک بگذارد، ممکن است کودک رفتار تهاجمی و پرخاشگرانه را به عنوان راه و روشی برای حل مشکلات و مسائلش انتخاب کند و یا با شخصیت های خاصی مثل قربانی یا مهاجم همانندسازی کرده و رفتارهای آنان را تقلید کند، کودکانی که خود مشکلات رفتاری و هیجانی دارند ، ممکن است راحت تر توسط برنامه های نامناسب تحت تاثیر قرار بگیرند. اگر چه برنامه های پرخاشگرانه و خشونت آمیز تلویزیون تنها علت پرخاشگری کودکان نیست اما می تواند یک عامل مهم باشد.

تازه این اول ماجراست. شوهای تلویزیونی با پوششهای زننده بهمراه تیزر های تبلیغاتی که نمایش بدنهای عریان و....از اساس جدانشدنی این برنامه ها هستند به اضافه تصویرهای مستهجن که بطور اتفاقی بر صفحه تلویزیون نقش می بندد و امکان هرگونه عکس العمل را از ما می گیرد و ....را در نظر بگیرید و حتما آگاهی هم دارید که هرچقدر این برنامه ها را کنترل کنید بدلیل حس قوی کنجکاوی کودک امکان دسترسی به هر کانال ماهواره ای آنهم با هر شرایطی امکانپذیر است.

خوب این سهل انگاری پدرو مادر به ماهواره هم ختم نمی شود .اخیرا باب شده که کودکان در کنار مداد،پاکن ، کتاب ،کیف و ... یک عدد گوشی موبایل با امکانات کامل از جمله داشتن بلوتوث هم با خود حمل می کنند تا این فرزند بقول پدر ومادرشان چیزی از بقیه کم نداشته باشد.

یعنی به لطف پدر ومادر همان تصاویر مستهجن از داخل منزل به مدارس و بصورت یک بسته کامل بدور از چشم مسئولین در بین همکلاسیها رد و بدل می شود.

این گونه است که به مدد خانواده، ماهواره و عدم برنامه ریزی صحیح مسئولین یک کودک 8-9 ساله که آینده ساز این کشور است، هر آنچه نباید بداند با تعاریف و باورهای غربی می آموزد.