شهرام حقیقت دوست در پاسخ به این سوال خبرنگار هنرنیوز مبنی بر اینکه چرا کارگردانان از بازیگرانی با چهره‌های جدید استفاده نمی‌کنند، گفت: ببینید مدتی است که شرایط سینمای ما شرایط سالمی نیست. به قدری محدودیت در سینما وجود داشته است که تهیه کننده‌ها ترجیح داده‌اند که بیشتر از چهره‌های شناخته شده تری استفاده کنند تا‌‌ همان اندک تماشاچی که برای سینما باقی مانده است را حفظ کنند. به دلیل محدودیت‌هایی که برای نویسندگان و فیلم نامه نویسان ما وجود دارد ما دچار تکرار شده‌ایم ما به طور معمول کارهای آپارتمانی می‌سازیم که خیلی هم تکراری هستند و چون از بازیگران تقریباً یک سانی هم استفاده می‌کنیم به این تکرار می‌افزاییم. ما اگر به دوره‌های مختلف سینمای گذشته‌مان هم نگاه کنیم می‌بینیم که تهیه کنندگان دوست داشتند در هر زمان متناسب با فضای آن دوزه از چهره‌هایی استفاده کنند که جواب داده است.

بازیگر مجموعه «خط قرمز» در ارتباط با کم کاری سال‌های اخیرش گفت: من دلایل خودم را بار‌ها گفتم که چرا گزیده کار می‌کنم. بنده در اوایل کارم تلاش می‌کردم تا دیده بشوم و کار می‌کردم ولی در حال حاضر عطش دیده شدن در من وجود ندارد. من دوست دارم کار خوب کنم اگر فیلم نامه‌ای باشد که خوب باشد قطعاً کار می‌کنم در غیر این صورت صبر می‌کنم تا اتفاق بهتری بیافتد.

وی در ارتباط با ویژگی که یک فیلم نامه باید داشته باشد تا او را برای بازی در آن فیلم راضی کند، گفت: مهم‌ترین دلیل و ویژگی که باعث می‌شود من کاری را قبول کنم خود فیلم نامه است فیلم نامه باید خوب باشد نه نقش خوب. مطمئناً در فیلم نامه خوب نقش خوب هم وجود دارد. اما خوب به هر حال به سایر موارد هم توجه می‌کنم مانند گروه و کارگردان.

حقیقت دوست در بیان این مطلب که چرا ما خیلی صریح نمی‌توانیم مشکلات یک ارگان را نشان دهیم، گفت: مشکل به چند سال اخیر بر نمی‌گردد. همیشه این طور بوده است که باید فضا را خوب و آرام نشان بدهیم. همه ما می‌دانیم چه مشکلاتی وجود دارد و در همه حوزه‌ها هنجارهایی نیز است. کار هنر اشاره به همین آسیب‌ها و هنجار‌ها است اما متاسفانه در سیاست‌های کلی این سال‌ها ما همیشه سر این قضیه محدودیت داشتیم. به عنوان مثال عرض می‌کنم بنده در حال حاضر سر کار آقای میر باقری در مجموعه «شاهگوش» بازی می کنم در صحنه‌هایی که در کلانتری می‌گذرد ما اولین اولویت مان این است که باید فضا را درست و خوب نشان دهیم.

وی در ادامه افزود: به نظر شخص من این یک دروغ گویی تمام و کمال است. ما همه جا آدم خوب و بد داریم باید بیاییم آدم‌های بد را نشان دهیم که در یک فضای خوب و سالم تشنج ایجاد می‌کنند. محدودیت‌ها نمی‌گذارد هنرمند با فراغ بال به این سمت حرکت کند. با این روند تماشاچی ریزش پیدا می‌کند و دروغ را بر نمی‌تابد و خیلی راحت به سراغ سریال‌هایی می‌رود که در ماهواره‌ها پخش می‌شود. که خود آن‌ها یک سری هنجار‌ها را بوجود خواهند آورد و هم چنان سیاست‌های ما همین سیاست‌های غلط هست و احتمالاً هم خواهد بود.

وی در ارتباط با اینکه هدف از نشان دادن زیر سوال بردن آن مجموعه نیست، گفت: این دانش وجود ندارد و هنوز ما به اینجا نرسیدیم که اگر ما نفر و یا شخص منفی را در یک ارگان نشان می‌دهیم به این دلیل نیست که می‌خواهیم آن ارگان را زیر سوال ببریم و اصولاً آن مجموعه زیر سوال نخواهد رفت. در واقع ما داریم از طریق آن شخصیت جذابیت برای قصه ایجاد می‌کنیم تا بتوانیم حرف کلی مان را بزنیم. این کاری است که کل دنیا در کار‌‌های شان انجام می‌دهند و می‌توانیم شاهد موفقیت‌های آن‌ها باشیم. من سریالی را چند وقت پیش دیدم به نام «دکس‌تر». کاراکتر‌ اصلی پلیسی است که آدم کش است. بسیار هم جذاب کار کرده‌اند و آن‌ها در پس این شخصیت جذاب حرف‌های خود را که ممکن است انسان دوستانه هم باشد بزنند.

وی در ادامه اقزود: این سریال به نظر من با این سوژه توانسته انسانی‌ترین حرف‌ها را بزند. و به واسطه سوژه جذاب شان هر حرفی را می‌زنند چرا که مخاطب به آن‌ها گوش می‌دهد و آن‌ها را می‌بیند. حالا فکر کنیم ببینیم آیا ما این امکان را داریم که همچین کاری را کنیم؟ اینجا است که بنده می‌گویم ما هنوز به آن دانش نرسیدیم تا بتوانیم این شرایط را درک کنیم. ما نباید به این فکر کنیم که تماشاچی چه می‌بیند بلکه در مرحله اول باید به این فکر کنیم که او از آنچه می‌بیند چه تاثیری می‌گیرد و چه چیزی را یاد می‌گیرد. مسئولین امر ما باید به این نکات توجه کنند. با این روند فقط ما مخطب مان را از دست می‌دهیم.

هنر نیوز