زیبا بروفه در پاسخ به سوال خبرنگار هنرنیوز مبنی بر اینکه به چه دلیل است که در سال‌های اخیر کمتر شاهد حضور شما در سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی هستیم، گفت: در این سال‌ها خیلی کم بوده فیلم نامه‌هایی که زن محور باشد و یا موضوعاتشان در ارتباط با زن‌ باشد. حقیقتش را بخواهید خیلی ریشه‌ای دلیلش را نمی‌دانم. این موضوع یک دلیل ندارد بلکه مجموعه عواملی است که باید بررسی شود و این روند من را دلزده کرده است. همچنین یکی دیگر از دلایلی که باعث شده است بنده در این سال‌ها کمتر کار کنم این است که انگیزه لازم را برای حضور نداشتم یا باید بهتر بگویم کار‌های پیشنهادی انگیزه لازم را در من ایجاد نکردند. با خواندن فیلم نامه و بررسی نقش‌ها متوجه می‌شدم که هر کسی واقعاً می‌تواند در این کار‌ها بازی کند و با حضور من هیچ اتفاق ویژه‌ای در پیش برد قصه نمی‌افتاد و برای من هم تکرار مکرر کار‌های قبلی‌ام بود.

وی در ارتباط با دلیل حضورش در سریال «رخنه» گفت: من در مجموعه «رخنه» متفاوت بودن نقش و حضور کیفی کاراکتر را در نظر گرفتم و نه الزاماً حضور کمی آن به لحاظ زمانی و از طرفی همچین نقشی را در این فضا با چنین فرهنگ و شرایطی کار نکرده بودم و این موارد انگیزه من برای حضور در این سریال بودند. در سریال‌ها و فیلم‌های ما همه چیز مردانه شده است در صورتی که در حال حاضر در اجتماع ما زنان فعال و موفق بسیاری داریم که حتی در مواردی هم از مرد‌ها فعال‌تر هستند.

بروفه در ادامه گفت: با سریال «ترش و شیرین» که رضا عطاران آن را ساخت مریم امیرجلالی در آنجا در نقش زنی ظاهر شد که در محور داستان قرار داشت و با این سریال جریانی شروع شد که زن‌ها در سریال‌ها می‌توانستند در راس قرار بگیرند اما این اتفاق نیافتاد. من در هفته‌ای که گذشت پنج فیلم نامه پیشنهادی را خواندم که هیچ کدام از آن‌ها خوب نبودند و حتی به عنوان یک فیلم نامه نقش‌‌هایشان هم ذهنم را قلقلک نداد که مجاب شوم و کار را بپذیرم.

بازیگر مجموعه «پول کثیف» با اشاره به اینکه آیا چندی پیش در یک نمایش نامه خوانی حضور داشته است در باره حضورش در تئا‌تر گفت: چند وقت پیش در یک نمایش نامه خانی حضورداشتم اما متاسفانه درتئا‌تر نتوانستم در نمایشی حضور پیدا کنم علارغم اینکه بسیار پیشنهاد کار در نمایش‌های مختلفی برایم پیش آمد. اما هرکدام از آن‌ها موقعی بود که من درگیر کار بودم. حتی یک بار خودم به شایسته ایرانی که هم ازدوستان صمیمی بنده است و هم تحصیلاتش درزمینه هنرهای نمایشی بوده گفتم که اگر کاری در زمینه تئا‌تر خواستی انجام بدهی می‌توانی روی من حساب کنی. فکر می‌کنم بازیگرانی که تجربه کار تئا‌تر دارند با یک اجرای روی صحنه حالشان خوب می‌شود.

بازیگر مجموعه «رخنه» در باره اینکه بیشتر کاراکتر‌های پیشنهادی به وی نقش‌های مثبت هستند گفت: به نظرم اگر کسی را به عنوان بازیگر قبول داشته باشیم پس باید به آن اعتماد کنیم و بدانیم که حرفه آن بازیگری است. اینکه بر اساس یک پیشینه کارگردان‌های ما در مورد بازیگران قضاوت می‌کنند که مثلاً فلانی فقط برای نقش‌های خوب و مثبت مناسب است کاملاً اشتباه است. باید توانایی‌های بازیگر را در نظر گرفت و اتفاقاً شکستن این چهار چوب‌های قرار داد شده می‌تواند باعث جذابیت فیلم شود.

بروفه درباره کششی که در بازی برخی بازیگران وجود دارد این گونه توضیحاتی را داد: وقتی بازیگری را در تلویزیون یا پرده سینما می‌بینید هیچ‌شناختی نسبت به او ندارید اما ظاهراً بی‌خود و بی‌جهت یکی را دوست دارید و دیگری را دوست ندارید. این بر می‌گردد به (آن) یعنی کششی که در وجود فردی است که در حال دیدن بازی او هستیم. کششی که در مخاطب از جانب بازیگر ایجاد می‌شود. به نظر من برمی گردد به شخصیت آن فرد نه صرفاً بازی بازیگر. مخاطب آن کشش را حس می‌کند وخیلی قابل تعریف نیست. بازیگرهای این چنینی در کارهای ضعیف هم که ظاهرشوند خیلی تماشاگر از دیدنشان متضرر نمی‌شود.

وی با اشاره به اینکه در این حرفه اعتماد کردن سخت شده است گفت: من به عنوان بازیگر به خودم تعهدی دارم و سعی می‌کنم در کار‌هایی بازی کنم که حرفی برای گفتن داشته باشد. بسیار پیش آمده که قبول کردم در کاری بازی کنم با علم بر اینکه فیلم نامه خوبی دارد و یا کاراکتر به قدری جذاب است که دوست داشتم در آن بازی کنم بنا به هر دلیل دیگری در کار حضور پیدا کرده‌ام اما کار آن چنان که باید خوب از کار در نیامده است. این موارد باعث می‌شود که بازیگر سخت اعتماد کند.

بازیگر مجموعه «مجید دل بندم» در پاسخ به این سوال که آیا تا به حال شده است به این دلیل که مردم شما را دوست دارند کاری را قبول کنید که خیلی دوستش ندارید، گفت: اگر من به عنوان بازیگر فکر کنم که چون من را مردم دوست دارند حتماً کار دیده می‌شود با معیار‌های این چنینی قطعاً چیزی از بازیگری من باقی نخواهد ماند و خودم مدیون خودم می‌شوم. ترجیح می‌دهم کار نکنم و اگر هم قرار است که کار کنم کاری را انجام دهم که دوستش داشته باشم و مردم من را بپذیرند.

وی در ادامه گفت: بار‌ها شده است که مردم به من گفته‌اند که مثلاً خانم بروفه شما نباید در فلان کار بازی می‌کردید. این نظر دادن‌ها نشان از دقت و علاقه مخاطبان است. همین مردم باید ما را بپذیرند و کار‌های ما را دوست داشته باشند چرا که ما برای آن‌ها کار می‌کنیم تا آن‌ها ما را ببینند. اگر من از این دوست داشتن مردم استفاده کنم وبگویم که چون آن‌ها من را دوست دارند پس در هر کاری که بازی کنم حتماً من را می‌بینند به نظرم این کار یک جور کلاه سر مردم گذاشتن است و من این کار را نمی کنم.

هنر نیوز