هنر نیوز - سیاه نمایی را از دامن هنرمند پاک می‌دانم

داور بخش ملی هشتمین جشنواره سینما حقیقت گفت: اگر چه ما در جشنواره سینما حقیقت فیلم‌های مستندی را دیدیم که به موضوعات اجتماعی پرداخته بودند اما هیچ کدام از آنان «سیاه» نبودند و قصد «سیاه نمایی» نداشتند. من سیاه نمایی را از دامن هنرمندان پاک می‌دانم.

سعید ابوطالب در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز با اشاره به فیلم‌های حاضر در این جشنواره افزود: به نظر من جشنواره فیلم سینما حقیقت از مهم‌ترین جشنواره فیلم‌های مستند و کوتاه در ایران است و خوشبختانه طی این هشت دوره، هر ساله رشد خوبی داشته است. من خودم در برخی از دوره‌های این جشنواره، یا داور بودم و یا در هیات انتخاب فیلم‌ها حضور داشتم و امسال هم به عنوان داور بخش ملی به صراحت می‌توانم بگویم همه فیلم‌هایی را که هیات انتخاب برگزیده بودند آثار خیلی خوبی – حتی بهتر از سال‌های گذشته – بودند.
به گفته وی فیلم‌های این دوره از جشنواره سینما حقیقت حتی بسیار بهتر از فیلم‌های بخش مستند جشنواره فیلم فجر سال گذشته بودند.
تهیه کننده مجموعه «رالی ایرانی» اضافه کرد: یکی از مهم‌ترین مسائلی که در این دوره از جشنواره سینما حقیقت وجود داشت تنوع در موضوعات فیلم‌ها بود و ما شاهد تولید ژانرهای مختلفی همچون سیاسی، اجتماعی، محیط زیست و دیگر موضوعات بودیم و این درحالی است که ما همچنین در این دوره از نظر تکنیکی، پیشرفت‌های چشمگیری را شاهد بودیم. اگر چه ما هنوز در تولید فیلم‌های کوتاه و نیمه بلند نقض داریم.

داور بخش ملی هشتمین دوره جشنواره سینما حقیقت با بیان اینکه ما شاهد فیلم‌های فاخر و شاخص به جز یکی دو مورد مثل فیلم «مالکیه» و فیلم «قَشو» نبودیم تصریح کرد: اما در بخش فیلم‌های مستند بلند می‌توانم بگویم که فیلم‌ها از نظر کیفی جهش خوبی نسبت به سالهای گذشته داشتند که جای بسی امیدواری است. خوشبختانه ما در بخش فیلم‌های بلند و نیمه بلند و حتی کوتاه، فیلم‌هایی را دیدیم که اگر این فیلم‌ها فرصت اکران داشته باشند حتما می‌توانند برای تهیه کننده آنان درآمد زایی داشته باشند به طوری که توانایی جذب مخاطبین عام را خواهند داشت.

سعید ابوطالب در مورد فیلم‌های مستند که با توجه به مضامین اجتماعی خود گاهی به سیاه نمایی متهم می‌شوند تاکید کرد:معتقدم فیلم سیاه وجود ندارد. اگر چه ما در جشنواره سینما حقیقت فیلم‌های مستندی را دیدیم که به موضوعات اجتماعی پرداخته بودند اما هیچ کدام از آنان «سیاه» نبودند و قصد «سیاه نمایی» نداشتند. من اصلا سیاه نمایی را از دامن هنرمندان پاک می‌دانم. کمتر هنرمندی وجود دارد که قصد سیاه نمایی داشته باشد و بخواهد ارزش‌های جامعه خویش را نادیده بگیرد. اما بهر حال، کم و بیش اتهام سیاه نمایی به برخی از فیلم‌های مستند که بیشتر در حوزه اجتماعی ساخته می‌شوند زده می‌شود.

این مستند ساز کشورمان با اشاره به صعه صدر مدیران فرهنگی یادآور شد: خوشبختانه در چند سال گذشته، صعه صدر بیشتری از سوی مدیران فرهنگی با فیلم‌های مستند دیده می‌شود و کمتر اتهام سیاه نمایی به فیلم‌های مستند اجتماعی زده می‌شوند. البته باید بپذیریم که فیلم‌های مستند اجتماعی، یک کارکرد و وظیفه ذاتی دارند و آن هم این است که زیر پوست جامعه را کنکاش می‌کنند و معمولا به نقاطی می‌پردازند که کمتر دیده شده است. در این دوره از جشنواره سینما حقیقت هم، چنین مضامینی مثل پرداختن به طبقات ضعیف جامعه، بحث بیکاری و شکاف طبقاتی و مسائل دیگر وجود داشت که اتفاقا در داوری هم، به این فیلم‌ها توجه شد و حتی برخی از این فیلم‌ها نیز جایزه هم دریافت کردند.