دکتر حکمت الله ملاصالحی چهارمین نشان دکتر نگهبان را دریافت کرد.
به گزارش هنرنیوز؛ چهارمین نشان «زنده یاد دکتر عزت الله نگهبان» (تقدیر از باستان شناسان پیشکسوت) چهارشنبه ۱۲ اسفند در بنیاد نخبگان استان تهران به حکمت الله ملاصالحی اعطا شد. در این مراسم که باحضور باستان‌شناسان، فیلسوفان و ایران‌شناسان و به همت انجمن علمی باستان شناسان ایران برگزار شد، سخنران پایانی این نکوداشت، دکتر حکمت‌الله ملاصالحی بود که سخنانش را با آیه‌ای از قرآن با این مضمون آغاز کرد: قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ« بار خدايا، تويی دارنده ملک به هر که بخواهی ملک می دهی و ازهر که بخواهی ملک می ستانی هر کس را که بخواهی عزت می دهی و هر کس را که بخواهی ذلت می دهی همه نيکيها به دست توست و تو بر هر کاری توانايی»
.jpg)
وی با قدردانی از برگزار کنندگان و سخنرانان حاضر در این مراسم گفت:همه خوبی‌ها وفضیلت‌هایی را که شما مجاهدان ومراجع تقلید باستانشناسی میهن ما به بنده نسبت دادید فضیلت ها وصفات نیک شما و برازنده قامت بلند دانش و دانایی خود شماست . به تعبیردیگر: "کُلّ خیرعندنا من عندکم":« گفت من آیینه ام مصقول دست/ ترك و هندو در من آن بیند كه هست». تمایل نداشتم این مراسم بپاس وبنام بنده برگزارشود. در سنگرمیراثیان و باستان شناسان میهن ما چهره‌های برجسته کم نیستند که شایسته چنین مراسمی هستند. شرم آگاهی در جان انسان هم موهبت بزرگیست هم آنکه شرم فضیلتی است رفیع. درچنین موارد ومراسمی انسان برای آن که زیربارسنگین محبت آن‌ها که دوستش می‌دارند ستون فقراتش خرد نشود، شرم پناهگاه امنیست. نمی‌توانم احساس شرمندگیم را زیرباراین همه محبت و باران این همه عنایت و گشاده دستی و گشاده رویی و سخاوتمندی دوستان فاضل وهمکاران دانشورم پنهان و کتمان کنم.
این استاد باستانشناسی دانشگاه تهران با اشاره به این نکته که معماری پیچیده و هزارتوی ذهن و فکر و فاهمه و ذوق و ذائقه زیباشناختی و کنجکاوی‌ها و کشش‌ها و کنش‌های خلاق و هنرمندانه ما آدمیان بنحوی شکل پذیرفته و بگونه‌ای طراحی و مهندسی شده است که نسبت‌ها و روابط پرسمانی یا دیالکتیکی و گفتمانی یا دیالوژیک میان واقعیت‌ها و پدیدارها را خوب می‌فهمد، توضیح داد: نه تنها نسبت و رابطه متقابل و متناظر و متقارن میان پدیدارها را خوب می‌فهمد که تصویرشان را نیز می‌آفریند و در کنش‌های خلاق و تصویرگری‌های هنرمندانه‌اش هم احساس، هم نحوه‌ی بودن، هم تفسیر و تفهیم وتعریف خاص خود از هستی، جهان و واقعیت‌های آنرا بیان کرده و بتماشا می‌نهد.
عضو بنیاد حکمت اسلامی صدرا در بخش دیگری از سخنانش گفت: شما اگر هرمس و سروش و جبرئیل امین عالم غیب و قدس و پیامبر اکرم و اعظم زمانه خود هم باشید و پیام آور کلام و کتاب و مژده‌های گوهرین و سرمدی از ملکوت وموِّید به روح القدُسُ و نفس و نفخه رحمانی از ملکوت اعلی، وقتی گوشی برای شنیدن ومخاطبی برای ابلاغ پیش روی شما نیست آن پیام و کتاب و کلام همچنان مستور و محجوب خواهد ماند. متقابلا" اگریک جهان گوش‌های آماده شنیدن و هوش‌های مستعد پذیرفتن و جان‌ها و کام‌های مستحق گرفتن، صف درصف کنارهم برخاسته و ایستاده باشند مادام که بارش و ریزش پیامی و کتابی و کلامی و پیامی در میان نیست، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. شما اگر باغبان آزموده و سرد و گرم چشیده دهر باشید و دامن و دست‌هایتان پر از بذرهای مرغوب و مستعد برای پاشیدن و افشاندن مادام که زمینی مستعد و مهیای پذیرفتن و درکام کشیدن دانه‌ها درمیان نیست بازهیچ اتفاقی نخواهد افتاد و باغبان باغبانی نخواهد کرد وخوشه وخرمنی وحاصلی درمیان نخواهد بود. متقابلا" زمین‌ها هم به هرمیزان مهیا و مستعد دانه وهسته لیکن بی‌دانه قابلیت واستعداد حاصلخیزی و باروری خود را هرگز آشکار نخواهند کرد. نفس‌ها و نفخه‌ها به هرمیزان مسیحایی و فروغ‌ها هم مصطفوی، بی‌حواریون دلباخته و بی‌سلمانی فرهیخته و ابوذری شوریده و اُویسی دلربوده، در جهان آشکار و احساس نخواهد شد.
وی افزود: به تعبیر حضرت حافظ: «سایه معشوق اگر افتاد برعاشق چه شد» ما به اومحتاج بودیم و او به ما مشتاق بود. دروقع این مراسم هم محمل هم حامل چنین پیامیست. پیامی که نسبت و رابطه دیالوژیک میان ما و شما را بیان و آشکارمی کند. بسیارخرسندم از این که طی دو دهه و نیم اخیر زیر سقف دانشگاه‌ها و کلاس‌های درس دانشکده‌ها آنچه گفته‌ام بی‌مخاطب نبوده است. هم مخاطبان خوبی داشته هم آنکه حواریون فرهیخته‌ای را در کنار خویش داشته‌ام بی‌آنکه مدعی نفسی مسیحایی بوده باشم.
ملاصالحی باردیگر تأکید کرد: توجه و باور به این نسبت و رابطه دیالوژیک میان واقعیت‌ها حائزاهمیت بسیاراست و می‌تواند نقش موثرهم در نحوه بودن و حضور ما در جهان هم نوع رابطه ما با دیگران داشته باشد.البته هر انسانی یک هستی یکتا و یگانه و بی‌نظیر و بی بدیل است و نه کسی جای او زاده می‌شود نه کسی می‌تواند جای او زندگی کند و نه جای او بمیرد .هر انسان چونان "وجود" نه چونان ماهیت و موجود تنها زاده می‌شود و تنها می‌زیید و تنها می‌میرد. شبه قاره‌ای پیوسته به قاره‌های عظیم بشری و کل هستی. پنجره‌ای گشوده به روی هستی با هستندگی وهستومندی یگانه و یکتای خویش.
او ادامه داد: انسان ذاتا" اجتماعی نیست بلکه اجتماعی می‌شود. او جامعه را پدید آورد و اجتماعی شد چون به تنهایی حضورش در جهان بیدارشد. چیزی که درتعاریف ارسطویی مغفول مانده است. ماهیت و موجویت انسان چونان جانور سخنور و اندیشور و جامعه گستر بر وجودیت یکتا و یگانه و بی بدیل و بی نظیرانسان سروری می‌کند و آنرا درمحاق قرار داده است. در انسان‌شناسی‌های دوره جدید نیز چیستی شناسی و شناخت اُنتیک(ontic) انسان بر هستی شناسی (ontologic) یعنی وجودیت آدمی چیره است و همچنان سروری می‌کند. این همان چیزیست که هم در انسان شناسی‌های دوره جدید هم در دانش باستان شناسی مغفول مانده است.
این دانش‌آموخته دانشگاه آتن افزود: شانه به شانه بحث چیستی انسان که انسان‌شناسی و باستانشناسی امروز در خط مقدم آن است باید هستی انسان هم به میدان بیاید.
وی در پایان ضمن تشکر از رییس بنیاد نخبگان و انجمن علمی باستانشناسی ایران برای برگزاری مراسم بزرگداشتش با اشاره به سخنان دکتر کامیار عبدی که گفته بود ملاصالحی یکی از معدود کسانی بود که در طول این سالیان آن هم در حالی که تعداد زیادی راه سکوت پیشه گرفته بودند با شجاعت در میدان حقیقت از میراث فرهنگی دفاع کرد، گفت: من باز هم با کابوس هولوکاست میراث فرهنگی خواهم جنگید و در برابر سخنان مسوولانی که این جایگاه و پایگاه را نمی شناسند و به خود اجازه سخنوری ناشایسته و نامتخصصانه و ناآگاهانه می‌دهند خواهم ایستاد. اما یک دست صدا ندارد:« یَدُ اللهِ مَعَ الجَماعَة» . از همه کارشناسان، متخصصان و دلسوزان میراث فرهنگی می‌خواهم که یاری کنند تا دربرابر سخنان گستاخانه برخی برمسند نشسته‌ها بایستیم و نگذاریم در بازار مکاره سود و سودا میراث فرهنگی را قربانی کنند.
به گزارش هنرنیوز؛در پایان پس از سخنرانی دکتر ملاصالحی چهارمین نشان دکتر نگهبان از سوی انجمن علمی باستانشناسی ایران به همراه یک لوح تقدیر و سه سکه بهار آزادی به وی تقدیم شد. همچنین بنیاد نخبگان نیز با اهدا یک لوح تقدیر و دو سکه بهار آزادی مقام علمی – فرهنگی او را نکو داشت. همچنین یکی از شاگردان ملاصالحی پرتره‌ای را تقدیم او کرد. هنگام تقدیر از این استاد برجسته دانشگاه تهران مادر و همسر وی نیز بر روی سن حضور یافتند.
عکس :مارال غلامی
گزارش :مریم اطیابی
