فرزاد موتمن در ابتدای این نشست گفت: من فکر نمی کنم ساخت فیلمی که مضامین دینی دارد به لحاظ تکنیک ساخت با فیلم های دیگر تفاوت داشته باشد؛ بلکه به لحاظ فرم و محتوا دارای تفاوت است؛ یعنی اینکه ساختمان ومعماری آن اثر باید به گونه ای باشد تا مضامین را در خودش پرورش بدهد.فیلم دینی هم با فیلم دینی دیگر هم دارای تفاوت اس چون زاویه نگاه در هر فیلم تغییر می کند.

وی در ادامه افزود:به عنوان مثال فیلم در مورد عیسی مسیح زیاد ساخته شده است؛ اما من فقط یکی از آن ها را دوست دارم. آن فیلم را یک فیلم ساز کمونیست ساخت؛ که هیچ اعتقاد مذهبی نداشت «انجیل متا» اثر پازولینی» به چه علت این فیلم بین آن همه فیلم که در این رابطه ساخته شد؛ در ذهن من ماند، دلیل نگاهی بود که پازولینی داشت. پازولینی زندگی مسیح را به زندگی جامعه آن روز پیوند داد. او متوجه شد که ساخت صرفاً فیلم دینی کمکی به جامعه نمی کند.ما باید بین داستان های قرانی و جامعه پلی بزنیم کاری که پازولینی کرد.او دراین فیلم مستند سازی کرد و به جزئیات دقت فراوانی داشت او نمی خواست فقط تصاویر زیبا خلق کند با بازیگران زیبا بلکه او تصاویر درست با مضامین زیبا خلق کرد.
موتمن در ادامه گفت فیلم «محمد رسول الله» فیلم ضعیفی بود. برخلاف این که در ایران مطبوعات بسیار به آن توجه می کردند؛ در اروپا و امریکا درسینما هایی که در سطح پایینی بودند به نمایش در آمد. فیلمی درجه دو با بازیگرانی درجه یک. چون قرار نیست ما داستان ها را همان طور که گفته شده است بیان کنیم. این فیلم هیچ پلی با جامعه مدرن امروز نمی زند.
کارگردان فیلم«شب های روشن» در ارتباط با سینمای دینی گفت:م ن عقیده ام را به کسی تحمیل نمی کنم اما به نظر من چیزی با عنوان سینمای دینی وجود ندارد.ما در سینما ژانر، مکتب و روند داریم. تلاشی که مسئولین فرهنگی در این کشور می کنند تا یک سینمای دینی داشته باشند؛ بی فایده است، مثلاً سینمای معناگرا یا سینمای دینی، مدیران مفهوم می سازند یا ژانر اختراع می کنند. دین یک ایدئولوژی است؛ نمی تواند به گونه یا ژانر تبدیل شود. باید متوجه باشند که اگر می خواهند فیلمی مثلاً در مورد عاشورا بسازند این فیلم در مرحله اول فیلمی تاریخی به لحاظ ژانر است. و هر فیلم تاریخی باید با جامعه ارتباط بر قرار کند.
هادی مقدم دوست فیلم نامه نویس و کار گردان در ادامه این نشست عنوان کرد: ما هنوز تعریفی از فیلم دینی نداریم. تعریف جامع و مشخصی که در ذهن ما به ثبت برسد.به نظرم می آید که ابتدا باید روی این موضوع کار کنیم.در حال حاضر ما یک پله جلوترآمدیم ، آسیب شناسیپدیده ای را می کنیم که تعریفی برای این پدیده سالم و بالغ نداریم.
وی در ادامه افزود: اگر بخواهیم مبحث سینمای دینی درست و رو به جلو حرکت کند؛ باید ابتدا به تعریفی از برسیم. اصولاً ببینیم می توانیم همچین تعریفی داشته باشیم یا خیر، ما در شرایط فعلی با توقعات مان رفتار می کنیم؛ نه واقعیات مان و این شرایط به وجود آمده در مورد سینمای دینی حاکی از این موضوع است. بنده حیرت می کنم که تعریفی در این رابطه نداریم و آن وقت در این مکان اجماع آوردیم و در مورد آسیب های آن حرف می زنیم.

هنر نیوز