هنر نیوز - محمد تقی فهیم : فیلم انتظار تماشاگر را نسبت به مسائل داعش برآورده نمی کند

گزارش هنرنیوز از نقد فیلم« آوازهای سرزمین من» درجلسه سینما روایت؛

محمد تقی فهیم : فیلم انتظار تماشاگر را نسبت به مسائل داعش برآورده نمی کند

چهل وسومین برنامه نقد فیلم «سینما روایت» به فیلم سینمایی « آوازهای سرزمین من» ساخته عباس رافعی و به تهیه کنندگی امیرحسین شریفی اختصاص یافت که از سوی محمد تقی فهیم منتقد سینمای ایران مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

به گزارش خبرنگار سینمایی هنرنیوز در این مراسم که عصر روز گذشته در سالن اسوه و با حضور «رسول شادمانی» مجری و کارشناس ،« محمد تقی فهیم» منتقد سینما و «امیرحسین شریفی» تهیه کننده فیلم برگزار شد.

شریفی در این جلسه گفت: یکی از دلایلی که باعث شد تا من فیلم «آوازهای سرزمین من» را بسازم به خاطر صحبت های مقام معظم رهبری بود که فرموده بودند «هنرمند باید به روز باشد». لذا خیلی دوست داشتم یک فیلمی که به مسائل روز منطقه و جهان می پردازد بسازم تا اینکه طرحی در مورد داعش به دستم رسید. من این طرح را برای حمایت به چند ارگان ارائه دادم که متاسفانه مورد حمایت قرار نگرفت در نهایت معاونت بین الملل صدا و سیما درصدد برآمد تا به عنوان یک تله فیلم از این فیلمنامه حمایت کند که من نپذیرفتم چرا که معتقد بودم باید این فیلم به شکل سینمایی ساخته شود بنابراین با عقد قرارداد ۴۰۰ میلیون تومان با تلویزیون و گرفتن وام این فیلم را به صورت مشترک به صورت سینمایی ساختم.

برخی ها از ترس گرین کارت های خود این فیلم را به جشنواره فیلم فجر راه ندادند

کارگردان «هور در آتش» ادامه داد: فیلمنامه این اثر چندین بار بازنویسی شد و حتی ما یک نویسنده از لبنان را به ایران دعوت کردیم تا فیلمنامه را با فضای داعش بیشتر نزدیک کند اما متاسفم از اینکه به سینمای دفاع مقدس و مقاومت بهایی داده نمی شود. با وجودی که این فیلم برای حضور در جشنواره فیلم فجر سال گذشته آماده بود اما این فیلم را به این جشنواره راه ندادند! در حالی که وقتی من این فیلم را برای آقای وزیر ارشاد به صورت خصوصی نشان دادم ایشان از فیلم بسیار راضی بودند وحتی به آقای ایوبی و رضا داد هم گفتند چرا این فیلم را برای جشنواره فیلم فجر انتخاب نکردید؟ و آقایان گفتند این فیلم آماده نبوده است! اما من به آقای وزیر گفتم این دوستان از گرین کارت های خارج از کشورشان می ترسند اما من نمی ترسم و ترسی هم ندارم.

امیرحسین شریفی با بیان اینکه تولید این فیلم بسیار سخت بود و ما دو بار در راه لبنان و تهران برای ساخت این اثر سینمایی در رفت و آمد بودیم تصریح کرد: با وجودی که ما در لبنان، مجوزهای لازم را برای فیلمبرداری داشتیم اما همواره با ممانعت هایی برای فیلمبرداری از سوی گروههای مختلف در لبنان روبرو بودیم و برخی از گروههای لبنانی ، مجوز ما را قبول نداشتند و به ما اجازه فیلمبرداری نمی دادند. بنابراین مجبور شدیم بعضی از صحنه های درگیری فیلم را در ایران و در شهر رباط کریم فیلمبرداری کنیم.

خوشحالم که اولین فیلم در مورد داعش در ایران ساخته شد

این تهیه کننده سینمای ایران خاطر نشان کرد: با همه سختی که برای فیلم متحمل شدیم اما خوشحال هستم که اولین فیلم در مورد داعش را من ساختم و اگر ضعفی در فیلم وجود دارد به دلیل کمبود بودجه بوده است و اگر ما ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان بودجه بیشتری می داشتیم حتما می توانستیم فیلم بهتری را تولید کنیم.

فیلمی که در جشنواره فیلم فجر پذیرفته نشد در مسکو جایزه گرفت

شریفی با اشاره به فستیوال مسکو که این فیلم توانست جوایزی را از این فستیوال کسب کند گفت: در حالی که این فیلم را در جشنواره فیلم فجر راه ندادند اما همین فیلم در فستیوال مسکو و در اختتامیه این جشنواره ، برای نمایندگان ۷۴ کشور دنیا پخش شد و حاضرین به مدت ۱۰ دقیقه برای فیلم دست زدند و فیلم توانست نشان صلح و دوستی و تندیس سرباز مقاومت را دریافت کند.

فیلم«وقایع روز»اگر «نگاهی به آینده» نداشته باشد، فیلم شکسته خورده است

به گزارش هنرنیوز «محمد تقی فهیم» منتقد سینما در مورد این فیلم اظهار داشت: من متاسفم که آقای عباس رافعی کارگردان فیلم در این جلسه حضور ندارند چرا که بیشتر صحبت های من خطاب به کارگردان است. اولین مشکل فیلم هایی که به «وقایع روز» می پردازند این است که اگر چنانچه به درستی به گرایشات دراماتیک فیلم نپردازند اتفاقا روزآمدی فیلم، می تواند آسیب جدی به فیلم بزند. یعنی اثر هنری در حالی که باید به روز باشد اما باید با نگاهی به آینده ساخته شود. اگر فیلم در مرحله «روز آمد» متوقف بشود مثل تلویزیون وقایع نگار خواهد بود و اینجاست که فیلم یک فیلم شکسته خورده محسوب می شود – با تمام ارزشهای محتوایی که فیلم دارد – اما در فرم و ساختار و به دلیل اینکه تحلیل محکمی در پشت فیلم وجود ندارد فاقد نگاهی به آینده است و اثر نمی تواند از منظر دراماتیک، خودش را ارائه دهد.

این منتقد سینمایی تاکید کرد: هنگامی که رسانه ها پر از اخبار تصویری و شنیداری در مورد جنایت های داعش هستند وقتی سینما به بحث داعش می پردازد باید تمام قد با قواعد سینما وارد میدان شود و می باید آن چیزی را ما بر پرده سینما ببینیم که متاثر از «قواعد سینمایی» باشد وگرنه ما مسائل تکان دهنده تر از جنایت داعش را بارها در تلویزیون دیدیم.

مشکل اصلی « آوازهای سرزمین من» از «فیلمنامه» است

وی با اشاره به فیلمنامه اثر؛ یاد آور شد: مشکل این فیلم از فیلمنامه شروع می شود که فاقد نگاه به آینده است. یعنی اینکه ما فراتر از گزارش ها و اتفاقات ژورنالیستی و چه بسا حتی دست کم تر از آنان را در فیلم شاهد هستیم و فیلم به لحاظ ژانر، مشخص نیست و کارگردان از یک ژانر سینمایی در این فیلم بهره نبرده است و به همین دلیل است که فیلم در میان ژانرهای حماسی، رزمی ، جاسوسی و ملودرام سردرگم است. این در حالی است که فیلم در بخش ملودرام اثر، مخاطب را بیشتر به سمت خود می کشد.