سیامک صفری بازیگری شناخته شده در تئاتر، تلویزیون و سینما است که این روزها دومین تجربه خود در عرصه کارگردانی تئاتر در فرهنگسرای نیاوران به روی صحنه دارد، «پسران آفتاب» عنوان تئاتری است به کارگردانی سیامک صفری، که به علت استقبال تماشاگران این نمایش بعد از ۳۰ اجرا در مجموعه تئاترشهر به فرهنگسرای نیاوران آمده و میزبان تماشاگران این محدوده از شهرشده است، تئاتری که در این نقطه از شهر جنبه سرگرمی دارد و خانواده های بسیاری این شب های به تماشای آن می نشینند، اجرای این تئاتر بهانه ای برای گفتگو با سیامک صفری شد .

- آقای صفری شما، همیشه برای مخاطبان در مقام بازیگر شناخته شده اید، اما چه شد که این بار و البته در دومین تجربه خود به سوی کارگردانی در تئاتر و متنی مثل «پسران آفتاب» رفتید؟

حرفه و شغل من تئاتر است و همیشه تئاتر دغدغه ام بوده و دوست داشتم تا در این مدیوم کارگردانی را تجربه کنم و گاهی نیز در فضای آن حضور داشته باشم، البته در کنار این تجربه همچنان به کار بازیگری ام نیز ادامه می دهم اما تجربه کارگردانی برایم جذاب بود و دوست دارم تا آن را ادامه بدهم، اما دلیل انتخاب نمایشنامه «پسران آفتاب» از این جهت بود که این نمایشنامه دارای ویژگی های بسیاری ازجمله کمدی بودن آن است. در حقیقت نمایشنامه «پسران آفتاب» دارای فضایی شاد و غمگین است و مضمون آن از دیگر مواردی بود که نظر من را برای اجرای آن جلب کرد. مضمونی که در جامعه امروز بسیار آن را تجربه می کنیم و آن فراموش کردن آدم هایی است که زمانی برای ما و کشور مان افتخارآفرین بوده اند و امروز آنها فراموش شده اند.

- شما در این تئاتر علاوه بر کارگردانی، بازیگر یکی از نقش های اصلی این تئاتر نیز هستید، زمانی که تصمیم به اجرای این کار گرفتید از ابتدا قصد داشتید که علاوه بر کارگردانی، در آن هم نقشی داشته باشید؟ این اتفاق به طور همزمان برای شما سخت نبود؟

بله، من از همان ابتدا که تصمیم به اجرای این متن گرفتم نقش یکی از مجریان را برای خودم در نظر گرفته بودم. مسلما کارگردانی و بازی به طور همزمان سختی های بسیاری داشت.

- آیا نگاه دیگری بود که شما را از بیرون ببیند؟

من یاد گرفته ام تا همیشه خودم و صحنه را از دور ببینم و در این کار تمام حواسم به کارگردانی و بازی خودم بود و این دو را کنترل می کردم.

- با توجه به اینکه نمایشنامه سال ها پیش نوشته شده، نمایشنامه در اجرا تغییراتی کرده بود؟

اصولا در تئاتر زمانی که قرار می شود تا نمایشنامه ای به روی صحنه رود، یک روایت از سوی نمایشنامه نویس است اما وقتی نمایش از سوی بازیگران شروع به تمرین می شود، روایت دیگری از جانب بازیگران روایت می شود و به طور طبیعی فضای کار کمی متفاوت می شود و در روایت جدید بازیگران نقش اساسی دارند، برای مثال نقش جواد عزتی در نمایشنامه تنها یک واسطه و بهانه ارتباط بین دو هنرمند است اما جواد عزتی با آنچه که خود از متن به آن رسیده و کاری متفاوت از متن را ارائه می دهدکه این نقش را برای مخاطب پر رنگ تر کرده است و این اتفاق بسیار طبیعی است چرا که بازیگر این روایت را ساخته و من به عنوان کارگردان از این کار بسیار استقبال می کنم.

- گفتید جواد عزتی، در صحنه هایی جواد عزتی تصور می شود بیش از اندازه برای نگه داشتن صحنه حرکات طنز دارد، این خواسته شما به عنوان کارگردان بوده است؟

اگر بازیگر موقعیت و لحظات را درک کند و این درک به درستی باشد، این اتفاق بد نیست و حواد عزتی نیز در این امر به درستی عمل کرده و دور از انتظار نیست، در این کار من از عزتی این را نخواستم و عزتی با درکی که از فضای کار داشت به این نتیجه رسید، البته آنچه به کار اضافه شده است بنا بر خصلت خود بازیگران و کیفیت کاراست.

- «پسران آفتاب» نمایشنامه ای است که پیش از این توسط کارگردانان دیگر اجرا شده است، آیا شما برای اجرای این کار از کارها تاثیر گرفته اید؟

من نه تنها برای این کار بلکه برای تمام کارها سعی می کنم اگر فیلمی از آنها باشد قبل از کار ببینم و از آنها کمک بگیرم و از تاثیر گرفتن نمی ترسم واز فضای فیلم ها برای اجرا کمک می گیرم.

- مشکلی که در مورد اجرای نمایشنامه های خارجی وجود دارد این است که گاهی شاهد صدا سازی و بازی های نافرم و تصنعی از سوی بازیگران هستیم، شما این مشکل را چگونه برطرف کرده اید؟

معتقدم اگر بازیگر آنچه را که باید از متن فهمیده باشد این اتفاق نمی افتد اما اگر آنچه را که باید بداند را متوجه نشود، منجرمی شود تا بازی خارجی شود، اگر پرسوناژ سرعت رفتاری کلامی داشته باشد و این سرعت با قصه همراه باشد این اتفاق رخ نمی دهد در غیر این صورت اجرا و بازی ها تصنعی می شود و بین تماشاگر و کار فاصله می اندازد و کار را برای تماشاگر غریبه می کند.

- شما خودتان علاوه بر آنچه که در متن بود به نقش چیزی اضافه کرده اید؟

اگر بازیگر به درستی متوجه نقش شده باشد و دیالوگ ها را به درستی ادا کند همین امر سبب می شود تا نقش برای مخاطب جذاب به نظر برسد البته این متن به قدری خوب نوشته شده است که سعی کردم چیزی به آن اضافه نکنم، لزومی هم ندیدم تا چیزی به آن اضافه کنم.

- شما در اجرای تئاترشهر بهاره رهنما را همراه گروه داشتید، اما در این اجرا چه شد که به سراغ مهشاد مخبری رفتید؟

بهاره رهنما در به علت برنامه کاری که داشتند نتوانستند در این اجرا همراهی کنند اما مهشاد مخبری در این اجرا در کنارما حاضر شد البته فرصت زیادی نداشتیم و سعی کردیم تا جایی که زمان داریم آن را برای اجرا آماده کنیم.

- تفاوت اجرا در مجموعه تئاترشهر و فرهنگسرای نیاوران در چه چیزهایی است؟

اجرای ما در تئاترشهر در ماه رمضان و گرمای تابستان بود که و به رغم شرایطی که برای تماشای تئاتر نبود اما مخاطبان بسیاری به تماشای کار ما نشستند اما این روزها در فرهنگسرای نیاوران اجرای ما کمی متفاوت تر است و و اینجا اجرا بیشتر جنبه سرگرمی دارد و اغلب تماشاگران ما خانواده ها هستند که به تماشای کار می نشستند.

هنر نیوز