هنر نیوز - مجموعه‌داران بازوان میراث فرهنگی هستند

عبدالعلی پژوهیان مجموعه‌دار تمبر گفت: دلالان زیادی صرفاً برای منافع خودشان تمبر را می‌خرند و به خارج از کشور می فرستند این در مورد سایر اشیا تاریخی نیز صادق است اما یک مجموعه دار به دنبال حفظ آن اشیا در داخل کشور است.

عبدالعلی پژوهیان مجموعه‌دار تمبر در گفت و گو با هنرنیوز گفت: از سال ۳۶-۳۷ تمبر جمع‌آوری کردم و از سال ۱۳۴۵ مجموعه‌دار شدم. پدرم و یکی از مدیران پست و کلکسیونر بود. اجدادم به نوعی با تمبر در ارتباط بودند چرا که پدربزرگ و پدر پدربزرگم از روسای عالی رتبه پست بودند. در نتیجه من هم علاقه‌مند شدم.

او درباره تعریف مجموعه یا کلکسیون توضیح داد: از لحاظ قانونی شامل مجموعه اموال فرهنگی، تاریخی و هنری می شود که علاوه بر ارزش فرهنگی، تاریخی و هنری هر یک از آنها، مجموعه آنها هویتی مستقل و ارزش چند برابر بهای واقعی برای آنها ایجاد می‌کند.

وی تشریح کرد: در واقع شاید در ابتدا شی مورد جمع آوری فاقد هر نوع ارزشی باشد به عنوان مثال شما علاقه مندید خط‌کش های مختلف را جمع آوری کنید . تک تک خط کش‌ها شاید فاقد ارزش پولی آنچنانی باشند اما به مرور زمان و در کنار هم به شکل یک مجموعه ارزشمند می‌شوند.

پژوهیان درباره تعریف مجموعه دار به ماده ۴ آئین نامه مدیریت ، ساماندهی ، نظارت و حمایت از مالکان و دارندگان اموال فرهنگی ، تاریخی منقول مصوب هیئت وزیران اشاره کرد و گفت: مجموعه دار کسی است که اقدام به شناسایی و گردآوری یک دسته یا گروه از اشیاء می‌کند و با طبقه بندی اشیا اقدام به تهیه شناسنامه نموده و آن مجموعه را حفظ و نگهداری می‌کند.

وی بیان کرد: به عبارتی دیگرشخص حقیقی یا حقوقی که بدون قصد تجارت اقدام به جمع آوری و نگهداری اموال فرهنگی- تاریخی و هنری از طریق مجاز کند.

این مجموعه‌دار تمبر با تأکید بر این که مجموعه‌داران دلال نیستند، افزود: دلال به دنبال خرید و سپس فروش بالاتر است اما مجموعه‌دار به دنبال حفظ و عدم خروج آن اشیا از کشور است و هر رو‌زی که می‌گذرد برای این که مجموعه خودش بهتر شود از همه جا حتا خارج از کشور تمبر تهیه می‌کند.

او با بیان این که در نهایت اداره پست باید بیشتر به تمبر بها بدهد، تصریح کرد: موضوع فقط چاپ تمبر و نگهداری آن نیست. تمبر باید در جامعه دیده شود. جوان‌تر که بودیم هنگام آمدن نامه دقت می‌کردیم تمبر روی نامه چیست اما در حال حاضر «نقش تمبر» می‌زنند مگر پاکت‌های خارجی که روی آنها تمبر خورده است و این یکی از بزرگترین ضربه‌هایی است که به تمبر خورده است . من بارها با تعجب بازدیدکنندگان مواجه شدم که عجب مگر چنین تمبری هم چاپ شده است؟

او از میرزا محمود مستوفی آشتیانی ملقب به ( قره یا سیاه ) وزیر دارایی به عنوان نخستین کلکسیونر اشیاء عتیقه ( مسکوکات و سنگهای قیمتی ) در ایران یاد کرد.

عضو انجمن مجموعه‌داران از سازمان میراث فرهنگی در خواست کرد که از مجموعه داران حمایت بکند چرا که به اعتقاد وی مجموعه داران یکی از بازوان میراث فرهنگی هستند .
او دلیل این لقب را این‌گونه تشریح کرد: یک مجموعه دار با گرداوری مجموعه‌اش آن را برای ایران و آیندگان حفظ می‌کند. او روایتگر بخشی از تاریخ، فرهنگ، نر، وضعیت اجتماعی و جامعه‌شناسی زمانه خود و یا گذشتگان است بنابراین به نوعی او نیز جزو حافظان میراث فرهنگی است.

پژوهیان اضافه کرد: تمبرهایم در خانه با هزینه شخصی نگهداری می‌شود. این در حالی است که تمبر جزو آسیب پذیرترین اشیا میراث فرهنگی است که با کوچکترین رطوبت خراب می‌شود و با یک جرقه در خطر آتش‌سوزی قرار می‌گیرد.

وی بیان کرد: درست است که من به دلیل علاقه شخصی هزینه می‌کنم و برای حفظ میراث فرهنگی بخشی از تاریخ این مملکت را حفظ می‌کنم اما سازمان میراث فرهنگی در مقابل برای من چه کاری انجام می‌دهد؟

این مجموعه‌دار خاطرنشان کرد: اگر میراث همکاری کند به اندازه ده موزه میراث فرهنگی می‌توانم تمبر در معرض دید علاقه‌مندان بگذارم اما آیا امکاناتی در اختیار من قرار داده می‌شود تا مجموعه‌ام را به مردم شناسایی نمایم.

وی با تأکید بر این که یک مجموعه‌دار کلکسیونش را نمی‌فروشد، اظهار کرد: پس اگر باز هم خرید و فروشی انجام گیرد بین مجموعه داران است. هیچ وقت مجموعه دار با دلال طرف نمی‌شود. ممکن است از مجموعه‌دار تمبر بخرد تا کلکسونش تکمیل شود اما این دو نباید هرگز به یک چشم دیده شوند.

پژوهیان اظهار کرد: دلالان زیادی صرفاً برای منافع خودشان تمبر را می‌خرند و به خارج از کشور می فرستند این در مورد سایر اشیا تاریخی نیز صادق است اما یک مجموعه دار به دنبال حفظ آن اشیا در داخل کشور است.

وی در مورد انتظارات مجموعه داران از رییس جدید سازمان میراث فرهنگی گفت: انجمن مجموعه داران چندین همایش گذاشته در صورتی که خود سازمان میراث فرهنگی می‌تواند این کار را انجام دهد و مجموعه داران را دور هم جمع کند تا در این همایش‌ها به تبادل نظر بپردازند. دوم آن که فضایی را به صورت دوره‌ای در اختیار مجموعه‌داران قرار دهد تا عموم مردم از این مجموعه‌ها بهره‌مند شوند.