هنر نیوز - طرح های گردشگری تودشک از سال 80 مسکوت مانده است

مالک یکی از اقامتگاه های بومی در گفت و گو با هنرنیوز/2/؛

طرح های گردشگری تودشک از سال 80 مسکوت مانده است

مالک یکی از اقامتگاه های بومی می گوید:کافی است یک دوچرخه سوار از روستا بگذرد من با ده تلفن یا sms مواجه می‌شوم که یک گردشگر خارجی۲۰ کیلومتری روستا است.

به گزارش هنرنیوز، محمد جلالی اهل تودشک است. او از مهمانان خارجی زیادی در این بخش پذیرایی می‌کند. با او درباره‌ی تودشک و اقامتگاه بومی‌اش به گفت و گو نشستیم.

همچنان گردشگر خارجی به اقامتگاه شما رفت و آمد می‌کند؟
بله، همین الان در حالی که بخش قدیم تودشک جمعیتی شاید حدود ۵۰۰ نفر داشته باشد من ۶ مسافر از کشورهای مختلف دارم.

ورود گردشگر خارجی در مردم روستا هم تاثیر داشته است؟
بله وقتی مسافر به اصفهان می‌آید در مینی‌بوس روستا می‌نشیند و به اینجا می‌آید. از محل پیاده شدن هم تاکسی می‌گیرد و به درب منزل ما می‌آید. وقتی می‌خواهم به او غذا بدهم مجبورم از زن همسایه که مرغ دارد تخم مرغ محلی بخرم. اگر گردشگر پول داشته باشد صنایع دستی ما که فرش است را خریداری می‌کند. توری که می‌برم خودم برایشان ماشین نگرفتم چون نخواستم همه چیز را منحصر به خودم بکنم بلکه از تاکسی محل استفاده می‌کنم.

پس برای مردم روستا هم اشتغال‌زایی کردید ؟
مردم روستا اوایل به این کار ایمان نداشتند و شاید تمسخر می‌کردند، اما خوشحالم که حالا مردم آگاهند و هروقت توریست می‌آید در کوچه و خیابان از من می‌پرسند مسافر نداری؟ مسافرت کی می‌آید؟ کافی است یک دوچرخه سوار از روستا بگذرد من با ده تا تلفن یا sms مواجه می‌شوم که توریست ۲۰ کیلومتری تودشک است. یا گردشگر دارد به سمت روستای ما می‌آید یا توریست در نانوایی است.

سازمان میراث فرهنگی می‌خواهد اقامتگاه بومی را استاندارد سازی کند. از طرفی افرادی مثل شما معتقدند تاکنون به آنها هیچ کمکی نشده و گردشگرانی هم که به این اماکن آمدند استقبالشان ازاین اقامتگاه‌ها زیاد بوده است؟ نظر شما در بارهی این طرح چیست؟

فکر می‌کنم استانداردسازی اینها جو و اتمسفر بومی را از بین می برد. نظر شخصی خودم را می گویم شاید اشتباه باشد اما انجام این کار توسط سازمان میراث فرهنگی درست نیست.

آیا اصلاً معتقدید که نیازمند استاندارد‌سازی در بخش اقامتگاه‌های بومی هستیم؟اگر نیازمند باشد آیا باید این استانداردها توسط مسولین اقامتگاه‌های بومی تعیین شود یا سازمان گردشگری؟

نیاز به نظارت است مخصوصاً کسانی که با گردشگران خارجی کار می‌کنند. من مشکلات زیادی درباره این گردشگران شنیده‌ام که پیش آمده است. هرکسی نباید با گردشگر خارجی کار کند. طرف باید از نظر معیارهای اخلاقی مورد تایید باشد تا بتواند با یک گردشگر برخورد مناسب داشته باشد. اما اینکه میراث فرهنگی بخواهد قوانین بگذارد موافق نیستم.
در اقامتگاه بومی نباید پشت میز بشینی و بگویی پاسپورت کجاست؟ یا چند شب می‌خواهی اقامت کنی؟ اگر میز را ببیند این کار را رسمی شده است. اگر دفتری هم برای رزو باشد و اطلاعاتی هم اگر باید داده شود اینها باید به مرور انجام شود، به گونه‌ای که روی ذهن گردشگر تاثیر نگذارد.

به طور متوسط چند گردشگر در سال از روستای شما بازدید می‌کنند؟
بالای ۶۰۰ نفر.

گردشگر داخلی هم برای بازدید می‌آید؟
هموطنان ما خوبند اما من نمی‌توانم پذیرششان کنم.

گردشگران خارجی را چگونه جذب می‌کنید؟ آیا رسانه در این زمینه تاثیری داشته است یا خیر؟
برای برخی از اعضای اقامتگاه‌های بومی تبلیغ زیاد شده است و حتی شبکه BBC قابلیت‌های گردشگری آنها را نشان داده است. تلویزیون خودمان هم چند بار برخی از این خانه‌ها را نشان داده‌اند. اما مسافرانی که پیش من می‌آیند بیشترشان از روی کتاب Lonely Planetبا ما آشنا شده‌اند که در استرالیا چاپ می‌شود و هر سال یکبار تجدید نظر می‌‌گردد و اطلاعاتش به روز است. گاهی هم مسافر فرضاً رفته یزد یا شهر دیگری و در هتل یک گردشگر خارجی دیگر از او پرسیده تو کجا بودی؟ آدرس داده آن هم نزد ما آمده است. پیشنهادات بیشتر چهره به چهره بوده است.
اینترنت را هم قبول دارم اما بوسیله گردشگری که سفرنامه‌اش را نوشته و مسافر دیگر در اینترنت جستجو کرده و ایران و اقامتگاه ما را بوسیله خاطرات آن آدمها یافته است. مثلاً فردی اصفهان، یزد و کاشان رفته و سری هم به تودشک زده و در خاطراتش ذکر کرده و جهانگردان هم پذیرفته‌اند و راهی تودشک شده اند.

در حال حاضر فکر می‌کنید تودشک در حوزه گردشگری چه مشکلاتی دارد؟
تودشک در بافت قدیمی‌اش خانه‌های بزرگ با دیوارهای خشت و گل بلند مثل قلعه دارد چون مردم شتر‌دار و گوسفند‌دار بودند. زمانی طی مکاتباتی که با سازمان میراث فرهنگی داشتم توانستیم حمام عمومی، آب انبار و چند اثر دیگر را به ثبت ملی برسانیم. خوشبختانه مکاتبات ادامه پیدا کرد و کارشناسان میراث آمدند و تشخیص دادند کل بافت مثل روستای قهی و ابیانه ارزش به ثبت رسیدن را دارد. متاسفانه آنها مطالعات خود را انجام دادند اما هیچ کاری صورت نگرفت و روز به روز شاهد تخریب بیشتر بناها هستیم.
روستای تودشک، تودشکچوئیه و چند روستای کوچک در کنارش سال ۸۰ تبدیل به شهر تودشک شده ، شهرداری هم دارد اما از سال ۸۰ طرحهای گردشگری همچنان باقی مانده است.