هنر نیوز - راه رفتن بر لبه تیغ

نگاهی به حضور بازیگران سینما روی صحنه نمایش؛

این روزها شاهد مساله حضور بازیگران معروف سینما بر صحنه‌های نمایش هستیم، که این موضوع می‌تواند معایب و مزایایی داشته باشد. از آن‌جا که حضور بازیگران مطرح در تئاتر باعث می‌شود مخاطبان بیشتری تمایل پیدا کنند به دیدن نمایش بروند پس مقدماتی می‌شود برای تئاتر خصوصی. گفته می‌شود برای رسیدن به تئاتر خصوصی باید بسیاری از مسایل زیر بنایی تئاتر را حل کرده و سپس به این سو رفت؛ که البته یکی از دلایل حضور بازیگران سینما در تئاتر همانگونه که گفته شد طبیعتاً به خاطر مباحث مالی است.
اما می‌توان اینگونه برداشت کرد که حضور بازیگران سینما در تئاتر می‌تواند برای مدتی رونق را به سالن‌های نمایش بیش از گذشته برگرداند؛ اما آیا مشکل کمی مخاطب تئاتر همین است؟ آیا مخاطبان تئاتر که بیشتر در تهران هستند بدون حضور بازیگران مطرح سینما به دیدن نمایش‌ها نمی‌روند و آیا با خضور بازیگران مطرح سینما در تئاتر تغییری در کیفیت آثار نمایشی ایجاد می‌شود؟ مساله اینجاست که در وحله نخست باید پذیرفت که تئاتر، هنری است که بیشتر در تهران فراگیری دارد و بسیار کم در حتی مراکز استان‌ها شاهد بالندگی تئاتر هستیم. این مساله باعث می‌شود اساساً این موضوع پیش بیاید که واقعاً لزوم حضور بازیگران سینما در تئاتر چیست؛ وقتی می‌بینیم همان نمایش فقط در تهران امکان به روی صحنه رفتن دارد. مخاطب تئاتر در تهران تقریباً مشخص است و غیر از مواقعی خاص که کارگردانان صاحب نام در تئاتر ، کارگردانی آثاری را به عهده می‌گیرند در باقی مواقع حتی می‌شود حدث زد حدوداً فروش یک نمایش چقدر خواهد بود.
مساله دیگر بحث در مورد تغییر کیفیت آثار نمایشی است که در آن ستارگان سینما حضور دارند. برای بررسی این مساله باید گفت برخی از بازیگران صاحب نام سینمای ایران کار خود را با نمایش و صحنه آغاز کرده‌اند و امروز هم از افتخارات آنان این است که بگویند کارشان را از تئاتر آعاز کرده‌اند حضور آن‌ها در تئاتر به نوعی بازگشت به خویشتن هنری است؛ اما در مورد کسانی که کارشان را از سینما آغاز کرده‌اند، باید کمی با تامل نگریست. این با تامل نگریستن به دو معناست. اول اینکه بازیگر سینما اگر به تئاتر می‌آید یعنی پذیرفته که در آزمون بزرگی حضور یافته و اگر از این آزمون موفق بیرون نیاید موجب می‌‌شود اعتماد مخاطبان به او حتی در سینما هم از بین برود. مورد دوم اینکه آیا بازیگر سینما اساساً می‌تواند در تئاتر هم همان موقعیت درخشان را در سینما تکرار کند؟ و آیا حضور آنان در تئاتر به معنای تغییر کیفی آثار نمایشی است؟ قطع و یقین باید گفت حضور بازیگران سینما در تئاتر به معنای تغییر کیفی رو به صعود آثار نمایشی نیست؛ چرا که نمایش بستری عمیق‌تر از سینما دارد و بر هیچ اهل فنی پوشیده نیست که تئاتر در کیفیت قابل مقایسه با سینما نیست.
بحث بعدی که در مورد حضور بازیگران سینما در تئاتر مطرح است موضوع کمیت در حضور مخاطب است. پرسش اینجاست که آیا واقعاً با حضور بازیگران مطرح سینما؛ اتفاقی در حضور مخاطب در سالن‌های نمایش خواهد افتاد؟ در پاسخ به این سوال می‌توان گفت بخشی از مخاطبان که در سینما هم توجه ویژه به برخی ستاره‌ها دارند ممکن است با حضور این افراد در صحنه تئاتر علاقمند شوند که بازی این افراد از نزدیک و به شکلی بدون واسطه هم ببینند. در این صورت می‌شود ادعا کرد که مخاطب آثار نمایشی که بازیگران مطرح در آن‌ها حضور دارند بیشتر است. اما تاثیر کمی لزوما تاثیر کیفی نیست.