هنر نیوز - «چهل سالگي»؛ احياگر اقتباس ادبي در ايران

يك منتقد گفت: فيلم سينمايي «چهل سالگي»، اقتباس ادبي را به عنوان يكي از سنت‌هاي منسوخ در سينماي ايران را احياء مي‌كند و به همگوني قابل قبولي ميان بازيگران و بازي‌هاي‌شان شكل مي‌دهد.
به گزارش هنرنيوز،«امير قادري» عضو انجمن منتقدان و نويسندگان سينماي ايران در گفت‌و‌گو با فارس در مورد فيلم سينمايي «چهل سالگي» ساخته عليرضا رئيسيان، اظهار داشت: به نظر من فيلم سينمايي «چهل سالگي»، بهتر از ساخته‌هاي قبلي «عليرضا رئيسيان» است كه در مجموع فيلم احترام‌برانگيزي است كه ساخته شدن آن در شرايط امروز سينماي ايران دور از ذهن به نظر مي‌رسيد.
وي در ادامه تاكيد: فيلم سينمايي «چهل سالگي»، اقتباس ادبي را به عنوان يكي از سنت‌هاي منسوخ در سينماي ايران را احياء مي‌كند و به همگوني قابل قبولي ميان بازيگران و بازي‌هاي‌شان شكل مي‌دهد.
قادري در ادامه به فارس، گفت: به نظر من مشكل اصلي فيلم سينمايي «چهل سالگي»، كيفيت نه‌چندان يكدست سكانس‌هايش است.صحنه‌هاي مربوط به «نگار» (فرزان اطهري) شخصيت كودك فيلم با «قاضي مويد» (عزت‌الله انتظامي)، با درام اصلي جفت نمي‌شود و بين ماجراها فاصله مي‌اندازد، اما در مجموع با تمام اين اوصاف، فيلم سينمايي «چهل سالگي»، سرو شكل قابل قبول‌تري نسبت به فيلم‌هاي قبلي «عليرضا رئيسيان» مانند «پرونده هاوانا» و «ايستگاه متروك» دارد.
اين منتقد ادامه داد: دغدغه مطرح شده در فيلم سينمايي «چهل سالگي»، بخشي از اما و اگرهاي اجتماع امروز ما به حساب مي‌آيد. در ميان خيل آثار پيش‌پا افتاده و رياكارانه سينماي امروز ايران، اكران فيلمي مثل: «چهل سالگي» يك فرصت براي تماشاگران سينماي ايران است، به‌خصوص كه سازنده اثر در انتهاي داستان به كليشه‌هاي رايج تن در نمي‌دهد و نقطه چالش‌برانگيز داستان را حفظ مي‌كند.
وي خاطرنشان كرد: كاش فيلم سينمايي «چهل‌سالگي» بيش از اينها بر درام مركزي‌اش متمركز نمي‌شد تا بشود به خيال راحت به تماشاگر اين سينما، نمايشش را توصيه كرد. در شكل فعلي از هسته مركزي ملتهب فيلم، فاصله مي‌گيريم تا به ديالوگ‌هاي گاه طولاني شخصيت‌ها گوش كنيم.
قادري در پايان اين گفت‌و‌گو به فارس گفت: به نظر من «عليرضا رئيسيان» هنوز بهترين اثرش را نساخته است.