مسئولین فرهنگی و سینمایی کشور که معمولا در شعار دادن ید طولایی دارند و به هنگام سخنرانی، سخنرانی‌های آتشینی در مقابله با دسیسه‌های رژیم صهیونیستی سر می‌دهند و از همه نوع حمایت برای تولید اینگونه فیلم ها دم می‌زنند. آیا جای تاسف ندارد که فیلم «روزگاری عشق و خیانت» که یکی از تولیدات راه یافته به بخش نگاه نو سی و دومین جشنواره فیلم فجر در سال ۹۲ بود در ایامی راهی پرده‌های سینما بشود که عملا زمان سوخته‌ای به لحاظ اکران است.
این فیلم که با مشقت‌های زیادی - که همه می‌دانیم این روز‌ها در راه تولید فیلم وجود دارد- ساخته شده آیا مستحق اکران بهتر از این نبود؟
آقای ایوبی عزیز! شما که این روز‌ها برای برگزاری هر چه آبرومند‌تر جشنواره فیلم فجر شبانه روز تلاش می‌کنید و همچنان دل نگران حضور فیلمسازانی مثل بهرام بیضایی‌ها و ناصر تقوایی‌ها هستید – که کار پسندیده‌ای است – شما که همین دیروز در سومین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر اعلام کردید که «وضعیت سینمای ایران آرام است» – خدا کند همین طور باشد – شما که حالا قرار است نقش منجی سینمای ایران را ایفا کنید و برای همه چیز سینما معمولا راه حل ارائه می‌کنید.‌ ای کاش در حوزه «اکران» که یکی از گلایه‌های همیشگی اهالی سینما است و برای این «اکران سوزی‌ها» هم، راه حل ارائه می‌دادید تا بسیاری از تهیه کنندگان که به خاطر شاهکارهای اکران، به خاک سیاه نشستند و حتی پایشان به زندان هم باز شده است برای همیشه از این وضعیت خلاص می‌شدند.
شاید اعلام شود با توجه به اینکه فیلم سینمایی «روزگاری عشق و خیانت» مضمونی انقلابی دارد و می‌تواند با این ایام، همخوانی داشته باشد به همین دلیل شورای صنفی اکران این فیلم را برای این فصل در نظر گرفته است – حرف شما درست – اما آیا نمی‌شد اکران این فیلم، قبل‌تر از این ایام به نمایش در می‌آمد و ادامه آن به دهه فجر می‌رسید؟ بحث «دیده شدن فیلم» و همچنین «برگشت سرمایه» از مواردی است که معمولا در اکران اکثر فیلم‌ها از سوی شورای صنفی اکران - تعمدا یا سهوا - نادیده گرفته می‌شود و این امر متاسفانه نیز برای فیلم «روزگاری عشق و خیانت» تکرار شده است.
آیا حمایت از مباحثی مثل مقابله با توطئه‌های صهیونیستی و افشاگری توطئه‌های این رژیم که موضوع اصلی فیلم «روزگاری عشق و خیانت» است و کارگردان این فیلم این موضوع را به خوبی و به صورت دراماتیک و با توجه به جذب مخاطب به تصویر کشیده است. نمی بایست از سوی سازمان سینمایی مورد توجه قرار می گرفت و لااقل از این فیلم در اکران حمایت می شد؟
امیدوارم اکران این فیلم در این ایام - که معمولا تماشاگران سینمارو در حال دیدن فیلم‌های جشنواره فیلم فجر هستند - به دلیل اصابت ترکش‌های سیاسی و جناحی و به دلیل اینکه تهیه کننده این فیلم، برادر جواد شمقدری است نباشد که اگر این چنین باشد. بی‌شک، ظلم بزرگی به دست اندرکاران این فیلم خواهد بود. هر چند که اگر نگاهی منصفانه به پرونده مدیریتی جواد شمقدری بیندازیم همین بس که ایشان مبتکر سازمان سینمایی کشور، بانی ایجاد شورای عالی سینما و حمایت از مرمت و تاسیس سینماهای زیادی در سطح کشور بوده است.
بپذیریم و باور داشته باشیم که نگاه‌های سیاسی و جناحی و حتی نگاه‌های رقابتی صنفی ناسالم به موضوع سینما و بویژه بحث «اکران»، نگاههای مخرب و غیرمنصفانه‌ای است که لطمه آن فقط به سازندگان یک اثر هنری نیست بلکه دایره گسترده تری از مخاطبین را نیز شامل می‌شود.
مجید معافی

هنر نیوز