هنر نیوز - سیمرغ بلورین نقش مکمل زن و مرد فیلم فجر از آن که شد؟

در مراسم اختتامیه سی و سومین جشنواره فیلم فجر؛

سیمرغ بلورین نقش مکمل زن و مرد فیلم فجر از آن که شد؟

سحردولتشاهی بازیگر فیلم «عصر یخبندان» و هومن سیدی بازیگرفیلم «من دیه گو مارادونا هستم» به ترتیب سیمرغ بلورین بازیگر نقش مکمل زن و مرد جشنواره فیلم فجر را در گام سی و سوم از آن خود کردند.

به گزارش هنرنیوز، مراسم اختتامیه سی و سومین جشنواره فیلم فجر چهارشنبه شب، 22 بهمن ماه با حضور مشاور رییس جمهوری در امور فرهنگی، معاون رییس جمهوری و رییس سازمان میراث فرهنگی ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دو وزیر اقتصادی ، جمعی از مسئولان و دست اندرکاران حوزه سینما در برج میلاد تهران درحال برگزاری است.

همزمان با آرای هیات داوران جایزه بازی نقش مکمل زن در حالی به سحردولتشاهی بازیگر فیلم «عصریخبندان» رسید که وی در این مسیر رقبایی چون میترا حجار برای فیلم «خداحافظی طولانی»، مینا ساداتی برای فیلم «عصر یخبندان»، فرشته صدرعرفایی برای فیلم «کوچه بی نام» و پانته آ پناهی ها برای فیلم «من دیه گو مارادونا هستم» را پیش رو داشت.

نیکی کریمی و میلاد کیایی به ترتیب سیمرغ های بلورین دولتشاهی و سیدی را اهدا کردند .

در این بخش هیات داوران دیپلم افتخار نقش مکمل زن را به مینا ساداتی برای بازی در فیلم «عصر یخبندان» اهدا کرد.

همچنین هومن سیدی بازیگر فیلم «من دیه گو مارادونا هستم» در حالی سیمرغ بلورین بازیگر نقش مکمل مرد را از آن خود کرد که در این مسیر هنرمندانی چون عباس غزالی برای فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من»، بهمن زرین پور برای فیلم «حکایت عاشقی»، فرهاد اصلانی برای فیلم «دوران عاشقی»، ساعد سهیلی برای فیلم «رخ دیوانه» و محسن کیایی برای فیلم «عصر یخبندان» به عنوان کاندیدای کسب این جایزه حضورداشتند.

در این بخش هیات داوران دیپلم افتخار نقش مکمل مرد را به بهمن زرین پور برای بازی در فیلم «حکایت عاشقی» اهدا کرد.

«عصر یخبندان» روایت دو آسیب توام و موجود در جامعه یعنی مساله مواد مخدر آزمایشگاهی و تاثیر آن در لرزان شدن تعهد خانوادگی زنان و مردان گرفتار این آسیب را در مواجهه با مخاطب قرار داده بود اما شدت بازتاب تلخی های این فیلم و عدم حضور کورسو نور امیدی در این آسیب ها تا حدی لحن فیلم را تلخ کرده بود که برخلاف عموم مخاطبان که به این فیلم آرای بالایی را اختصاص دادند اما اهالی رسانه، منتقدان و هنرمندان تا حدی زبان تلخ این اثر کیایی را به چالش می کشیدند.

بهرام توکلی در هفتمین تجربه کارگردانی خود با ساخت «من دیه گو مارادونا هستم» در جشنواره فجر سی و سوم حضور داشت و جالب آنکه این تجربه برخلاف آثار قبلی توکلی فضایی کاملا طنز را در برداشت و روایت کننده داستانی بود که توسط یک زندانی به رشته تحریر درآمده بود و با به سرقت رفتن آن داستان در زندان توسط زندانیان دیگر شاخ و برگ های جدیدی به آن داده شده بود.