
یدالله گودرزی سازنده پیشکسوت سه تار در گفتگو با هنرنیوز:
کسی به ما بهاء نمی دهد / آقایانی که سالها سکاندار موسیقی درکشور هستند، دست از سر موسیقی بردارند
30 بهمن 1403 ساعت 13:25
گودرزی معتقد است یکی از مهمترین مشکلات سازندگان سه تار، این است که کسی به آنان بهاء نمی دهد و هیچ مسئولی درخانه موسیقی وجود ندارد که پیگیر مشکلات بچه های ساز ساز باشد.
یدالله گودرزی، نامی آشنا برای کسانی است که به هر نوعی با سه تار سرو کار دارند. او متولد سال ۱۳۳۶ است و ساخت سه تار را از سال ۱۳۶۸ آغاز کرده است .
وی دارای مدرک افتخاری از موزه موسیقی است و علاوه بر ساخت، در نواختن سه تار نیز مهارت دارد. گودرزی از هنرمندان خرم آباد است و بعد از سپری کردن دوران مدرسه به تهران مهاجرت می کند و علاقه وی به ساز سازی نیز از همین شهر آغاز می شود. او که اینک دهه ششم عمر خود را می گذراند هنوز هم با همان حرارت و عشق از موسیقی ، ساز سازی و سه تار می گوید.
یدالله گودرزی در گفتگو با خبرنگار هنرنیوز می گوید: «قبل از ساز سازي ، كار سينما تئاتر مي كردم و از سال 68 به سمت ساز زدن كشيده شدم و بعد به فكر ساز سازي افتادم و از همان زمان تا كنون به اين حرفه مشغول هستم.»
علاقه او به ساز سازي آنقدر زیاد بوده است که در ابتدا بخشي از حمام خانه خود را به كارگاه ساز سازي تبديل مي كند تا از هزينه های اجاره كارگاه در امان باشد و به پيشنهاد يكي از پيشكسوتان ساز ساز به سمت ساخت سه تار مي رود. او حتی تعریف می کند هنگامی که می خواستند خانه تار را مقابل پارک لاله تهران بنا کنند، ابتدا قرار بوده مسئولیت آن را به وی بسپارند که او نمی پذیرد.
وی هم اینک در شهر کرج دارای کارگاهی است که مکانی برای عشاق سه تار برای خرید ساز با کیفیت است.

این هنرمند سازنده سه تار که از اعضا و پیشکسوتان راه اندازی خانه موسیقی هم بوده می افزاید: «من مدت زیادی در کانون سازندگان سه تار عضو بودم و دیگر در این کانون عضویت ندارم. متاسفانه وضعیت هم صنف های من خیلی مناسب نیست. الان هم دوره های من هنگام بازنشستگی 7 الی 8 میلیون تومن بیشتر حقوق دریافت نمی کنند و این فاجعه است و باید به این وضعیت رسیدگی شود. حتی آن آقایی که می گوید بزرگترین افتخار من این است که من در جشنواره موسیقی فجر شرکت نکردم خود ایشان از بنیانگذاران خانه موسیقی بوده که اساس نامه آن مملو از ضعف است.»
یدالله گودرزی می گوید: «جالب است بدانید با وجودی که بیست و چند سالی از تاسیس خانه موسیقی گذاشته است اما هیات مدیره آن هنوز همان آدمها هستند ؛ انگار مادر گیتی دیگر کسی را نزائیده است که جایگزین این آقایان شود. این درحالی است که باید راه برای ورود جوانان پرشور و با سوادتر باز شود.»
وی می افزاید : « به عنوان سازنده سه تار ، هنرجویانی داشتم که حتی ریالی بابت دستمزد از آنان نگرفتم و به جز آموزش ساز ، دیگر مسائل مثل شناخت موسیقی ، روابط عمومی و نوع برخورد با مخاطبین را هم به آنان آموزش داده ام.»

این هنرمند پیشکسوت سه تار اضافه می کند: «هنگامی که برای کلمه ساز به فرهنگ دهخدا مراجعه می کنید متوجه می شوید که کلمه ساز ، صدها معانی والا و ارزشمندی دارد که یکی از آنان مبارزه کردن و حرکت کردن است.»
به گفته وی ، تمامی کتب ارزشمند اشعار کهن ما به نوعی «موسیقی» است و ساخت ساز، همچون ساخت مصالحه ساختمانی نیست.
گودرزی با اشاره به قدمت سه تار در ایران می گوید: «به لحاظ قدمت سه تار در ایران ، شاید تاریخ دقیقی نتوان پیدا کرد اما به اطمینان می شود گفت که قدمت این ساز در ایران دارای پیشینه بسیار زیادی است. من دوستی در سوئیس دارم که سازنده ساز معتبری است و ایشان به نقل از یک محقق سوئیسی می گوید «سازهای ایرانی ، سازهای آسمانی هستند» و من نیزبا این تعبیر، کاملا موافق هستم.»
این هنرمند سه تار با اشاره به مشکلات سازندگان سه تار می افزاید: «یکی از مهمترین مشکلات سازندگان سه تار، این است که کسی به آنان بهاء نمی دهد و مسئولی درخانه موسیقی نیست که پیگیر مشکلات بچه های ساز ساز باشد. درحال حاضر ، چوبی به نام کومله وجود دارد که چوب بسیار خوش صدا برای سه تار است که باید از ترکیه وارد شود و اگر ما متولی واقعی موسیقی در کشور داشته باشیم نباید در به در به دنبال این چوب باشیم. یا مثلا چسب تایت باند امریکایی که همه جای دنیا برای ساز سازی استفاده می شود امروزه به دلیل گرانی دلار، بسیار گران قیمت شده به طوری که سازندگان ما توان خرید این چسب را ندارند یا اینکه ما سیم موسیقی در ایران نداریم و تمام سیم های موجود ، صنعتی هستند.»

گودرزی با بیان اینکه سه تار در ایران به دلیل گرانی و کمیاب بودن متریال به سختی تولید می شود می افزاید : « مثلا من الان برای یک تکه جوش سنجد که بسیار زیبا هم هست و برای سه تار هم کاربرد دارد باید برای هر کاسه سه تار 5 میلیون تومن بپردازم و همین هزینه های بالا ، سبب افزیش قیمت سه تار می شود.»
وی اضافه می کند: « شاید ما هم اکنون شاهد سه تارهای ارزان قیمت در بازار باشیم اما واقعا کیفیت سه تارهایی که همکاران من تولید می کنند بسیار متفاوت تر از سه تارهای بازاری است. در حال حاضر ، هزینه هر سیمی که در سه تار استفاده می شود 600 هزار تومن است و من نمی دانم این سه تارهایی که در بازار هفتصد هزار تومن فروخته می شوند چه نوع کیفیتی دارند؟ متاسفانه سازهای فیک موجود در بازار ، کار سه تار سازهای حرفه ای را هم نابود می کنند.»

این هنرمند سه تار تاکید می کند: « قیمت سه تار با کیفیت که واقعا سه تارنامیده شود زیر 70 میلیون تومن نیست ؛ هرچند که هم اکنون نیز با قیمت های چند میلیونی هم سه تار وجود دارد. ولی این کجا و آن کجا؟»
به گفته گودرزی ، در کشور ما الاماشاالله مدرس ساز وجود دارد اما معلم ساز وجود ندارد.

این سازنده سه تاردر پایان می گوید : «امیدواریم آقایانی که سالها سکاندار موسیقی در کشور بودند ، دست از سر موسیقی بردارند و اجازه دهند هنرمندان کاربلد و به درد بخور موسیقی که هم اینک از این حوزه کنار گذاشته شدند وارد میدان شوند و شایسته است متولیان موسیقی کشور به این امر توجه جدی داشته باشند.»
گفتگو از : مجید معافی
کد خبر: 99696
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdciqqa3.t1a332bcct.html
هنر نیوز
http://www.honarnews.com