نمایش «هم هوایی» با بازیگران زن و موضوعاتی در مورد آن‌ها بسیار با ظرافت بدون اینکه به سمتی حرکت کند تا به آن‌ها فمنیست بودن را نسبت دهند در جهت درستی حرکت کرده و به روی صحنه رفته است و مخاطب شاهد رنج‌ها و اتفاقات زن‌هایی است که نسبت به آن‌ها رفتار درستی از سوی جامعه صورت نگرفته است. البته در این یاد داشت قصد نقد کل نمایش را نداریم با توجه به اینکه هر کدام از بخش‌های این نمایش پتانسیل این را دارد تا به طور مجزا در موردش صحبت شود تصمیم گرفتیم هر چند مختصر اما فقط نوع بازی بازیگران  را به نقد بکشیم. ستاره اسکندری باران کوثری و الهام کردا بازیگران این نمایش هستند. حضور نمایش «هم هوایی» در جشنواره‌ای که دیدن تئا‌تر خوب و حتی متوسط در آن غنیمت به شمار می‌رود به جرأت می‌توان گفت نمایش «هم هوایی» درطی سال‌های اخیر یکی از بهترین نمایش هایی بوده است که به روی صحنه رفته و با اقبال عمومی مواجه شده است.

باران کوثری

متن نمایش «هم هوایی» بسیار درست و اصولی نگارش شده است. و نویسنده به معنای واقعی توانسته برای هر کدام از اپیزود‌ها به طور مختص شخصیت‌پردازی کند که بیشترین نقد را می‌توان به کاراکتری اشاره کرد که باران کوثری آن را ایفا می‌کرد که به نسبت دو داستان دیگر که توسط ستاره اسکندری و الهام کردا بازی می‌شد دارای درام کمتری بود. نبود موقعیت‌های دراماتیک در این بخش حس می‌شد اما متاسفانه بازیگر هم نتوانسته بود آنچنان که باید حق مطلب را ادا کند. باران کوثری نشان داد که خیلی، توانایی انعطاف در تئا‌تر را ندارد و نتوانست به مخاطب شخصیت جدیدی را نشان دهد و بیش از هرچیز ما شاهد یک روایت ساده از فردی بودیم که به ابزار بازیگری تسلط دارد و فقط راحت دیالوگ می‌گوید، خوب داد می‌زند، ادای گریه و بغض را به راحتی در می‌آورد و متکی بر تکنیک‌های ساده و اولیه بازیگری است.

باران کوثری در بسیاری از نقش‌هایی که بازی می‌کند چند ویژگی مشهود را به همراه دارد که باعث شده وی کاراکتر‌های نزدیک و شبیه به هم را بازی کند و مخاطب در طیب این سال‌ها شاهد بازی‌های نه چندان متفاوت از او باشد. باران کوثری با پشتوانه حضور موثر و قوی در سینما به کار خود ادامه می‌دهد اما در واقع به روی صحنه تئا‌تر چیزی جز رعایت مسائل ابتدایی بازیگری از از خود نشان نمی‌دهد. یاغی‌گری و فریاد‌های بی‌مهابا از سوی یک زن و حرکات بدنی مردانه و کمرنگ بودن زنانگی در بازی باران کوثری نه در این نقش بلکه در بسیاری از کار‌هایش به چشم می‌خورد در اینجا است که نمی‌توان گفت این رفتار‌ها را به صورت اختصاصی برای این کاراک‌تر طراحی کرده است.

متاسفانه برخی از بزیگران زن برای راحت بودن و به وجود آوردن قدرت برای خود و هم چنین ایجاد حاشیه امن در بازی که نشان دهنده جرأت آن‌ها باشد به رفتاری روی می‌اورند که کم کم و آهسته بدون اینکه خود بازیگر علاقه‌مند باشد آن را به سمت حرکات مردانه سوق می‌دهد و وی از زنانگی و لطافتی که در ذات‌اش قرار دارد دور می‌کند و در ‌‌نهایت مخاطب شاهد بازیگر زنی است، با حرکات مردانه و به دور از لطافت و بغض‌های زنانه، از نوع استفاده حرکات دست و بدن و نوع آکسیون‌هایی که باران کوثری برای کاراک‌تر‌هایش به خصوص نقشی که در هم هوایی بازی کرده بود به راحتی می‌شود به این نکته‌ها پی برد که البته بازیگری با تجربه باران می‌توان با درک درست از این مطالب آن‌ها را بهبود بخشد.

ستاره اسکندری

ستاره اسکندری بازیگری که به مراتب شایستگی‌هایش به روی صحنه تئا‌تر بیشتر دیده شده است تا در قاب تصویر و شاید همچنان فرصت مناسبی برای دیده شدن توانایی بیشتر این بازیگر در سینما و تلویزیون فراهم نشده است. ستاره اسکندری بازیگر یکی از نقش‌های نمایش «هم هوایی» است که در ابتدا کمی با فاصله از نقش، خودش را به روی صحنه می‌دیدیم اما کم کم در روند نمایش به اصطلاح بیشتر در قالب نقش فرو رفت و آن را به تصویر کشید وی از تکنیک‌های بازیگری برای نمایش این کاراک‌تر به درستی و به جا استفاده کرده بود مثلاً تند صحبت کردن را برای نشان دادن هیجانات دختری که عاشق شخص معروفی در فوبتال شده است را انتخاب کرده بود اما آن را به گونه‌ای نمایش می‌داد که گویا می‌خواهد به تماشاگر نشان دهد که این شخص این گونه هیجان دارد در صورتی که بهتر بود در اجرای آن تکنیک کمی لطافت بیشتری به خرج می‌داد تا مخاطب آن را نبیند بلکه حس کند و اگر هم بنا را بر این گذاشته بود که نکته اول اتفاق بیافتد وارد مباحث فاصله گذاری در بازیگری می‌شویم که جای صحبت بیشتری دارد و در این مجال نمی‌گنجد.

در پایان نمایش، خود بازیگر تحت تاثیر قرار گرفته بود و مخاطب سرخوردگی و رنج این دختر که تبدیل به زن بالغی شده است را بهتر حس می‌کرد. جای خالی اجرای نرم‌تر البته فقط در ابتدای بازی ستاره اسکندری خالی بود با دقت به این موضوع که وی نقش دختری کم سن و سال را بازی می‌کرد که به لحاظ سنی سال‌ها از وی فاصله داشت توانسته اجرای قابل قبولی را که از وی انتظار می‌رفت نشان دهد اما مخاطب را به کشف جدیدی از شخصیت نرساند.

الهام کردا

در ابتدا بنا داشتم در ارتباط با بازی الهام کردا به نقد موشکافانه تری بپردازم و تحلیلی تر در مورد آن حرف بزنیم البته از جنبه قدرت بازی وی برای نمایش کاراکتری که توسط او به روی صحنه در تمام مدت نفس می‌کشید آن چنان که نفس تماشاگر را بند آورده بود اما به نظرم باید بعضی وقت‌ها نقد نکرد و به هنرمندی همچون الهام کردا آفرین گفت و با وی به گفتگو نشست و سوال‌های متمادی پرسید تا بیشتر متوجه شویم برای پرداخت چنین کاراکتری اصیل و دارای شناسنامه چه کرده است؟! باید پرسید تا افرادی که به بازیگری علاقه‌مند هستند بدانند که وی چه مسیر سختی را طی کرده تا به چنین خلقی از شخصیت رسیده است؟! به نظرم بار‌ها و بار‌ها قبل از نقد اجرای نقشی که الهام کردا در نمایش «هم هوایی» بازی کرده است باید آن را دید و به جای نُت برداری که برای نقد استفاده کنیم سوال‌هایی یاد داشت کنیم مبنی بر اینکه تو چگونه این گونه آفریدی،؟!

هنر نیوز