هادی محقق در پاسخ به سوال خبرنگار هنرنیوز مبنی بر اینکه در حال حاظر مشغول به چه کاری هستید گفت: در حال حاضر فیلم نامه‌ای به نام «مورچه‌ای زیر انگشت» را با یکی از دوستانم به نام صابر محمدی به پایان رسانده‌ایم. اگر خدا بخواهد قرار است خرداد ماه سال آینده کار را کلید بزنیم.

وی در ارتباط با فضای این کار گفت: فضای کار در یک روستای متروکه است و قصه در آنجا می‌گذرد. این فیلم هم در راستای کار قبلی‌ام یعنی «او خوب سنگ می‌زند» است که تقریباً‌‌ همان روایت را دارد. از نکته‌های این فیلم نامه به این موضوع می‌توانم اشاره کنم که به شدت کم دیالوگ است و بیشتر تصویر محور داستان است و به سینمای کودک می‌پردازد. البته کم کاراکتر هم است به غیر از کودک که نقش اصلی داستان را بر عهده دارد یک سرباز و پیرمرد هم در کار حضور دارند.

محقق در ادامه گفت: در کارهای بعدی خودم هم تلاش می‌کنم در همین فضا کار کنم نه صرفاً کودک اما با همین جنس ولی در گونه‌های دیگر. در حال حاضر همه در شهر‌های بزرگ فیلم می‌سازند و گفتنی‌ها را می‌گویند من دیگر چه چیزی را می توانم عنوان کنم بهتر است در همانجا به فیلم سازی‌ام ادامه بدهم.

کارگردان فیلم سینمایی «او خوب سنگ می‌زند» با اشاره به اینکه هیچ وقت دغدغه این را نداشتم که در کار‌هایم از بازیگران چهره استفاده کنم گفت: هیچ وقت و به هیچ عنوان در کار‌هایم دغدغه‌ای حضور بازیگران چهره را نداشتم. چون اعتقاد دارم این کارگردان است که باید برای کارش برنامه ریزی کند اگر او بداند که چه می‌خواهد دیگر برایش مهم نیست که از بازیگر چهره کمک بگیرد تا هدفش را به سر انجام برساند. کارگردان باید به کارش و آنچه قرار است در فیلمش نمود پیدا کند فکر کند تا به اینکه بازیگر چهره بیاورد. بازیگر چهره فیلم را خوب نمی‌کند بلکه اگر هر چیزی در سر جایگاه خودش قرار گیرد فیلم خوب از کار در می‌آید.

محقق در ارتباط با اینکه شناخت از زادگاهش چقدر در موفقیت کارش تاثیر داشته است گفت: من یک شهرستانی هستم و خودم را متعلق به زادگاهم می‌دانم. بگذارید مثالی بزنم فکر کنید من از ابتدا در تهران بزرگ شده‌ام وقتی می‌خواهم به میدان امام خمینی بروم به طور غریزی این اتفاق می‌افتد و هیچ استرس و سرگشتگی ندارم. اما وقتی به یکباره از اینجا من را به فرانسه ببرند اگر بخواهم برج ایفل را ببینم مسیرش را بلد نیستم و قطعاً گم خواهم شد.

وی در ادامه گفت: من به لحاظ معرفت‌شناسی این آدم‌هایی را که در فیلم‌هایم می‌آورم می‌شناسم. با آن‌ها زندگی کرده‌ام. عادت‌ها و حساسیت‌هایشان را هم همین طور چون زاد گاهم بوده است در آنجا با مردمانش سرگشتگی ندارم. خوب وقتی شما آنجا را می‌شناسید و به محیط‌‌تان احاطه دارید خیلی بهتر می‌توانید آنچه که در ذهنتان است را ارائه کنید و صد در صد کیفیت در آثرتان خودش را نشان می‌دهد. حالا اینکه واقعاً من هم توانسته‌ام در فیلم سیمایی «او خوب سنگ می‌زند» موفق باشم یا نه به عهده مخاطب‌ها است.

وی در پاسخ به این سوال که با توجه به ورودتان به فضای حرفه‌ای سینما چقدر توجه دارید که درگیر این فضا و جو نامناسب آن نشوید، گفت: من خیلی به این فکر می‌کنم که همین گونه که هستم خودم را حفظ کنم نه اینکه در این سطح بمانم نه منظورم این است که درگیر ظواهر فضای حرفه‌ای نشوم. البته یک بخشی از مسئله ذاتی است که ذات را نمی‌شود تغییر داد. من چرا باید خودم را بگیرم و جو زده بشوم من با جریان سینما حرکت می‌کنم اما سینما نباید من را تبدیل به یک آدم دیگری کند که از خودم دور شوم.

این هنرمند در ادامه گفت: بگذارید مثالی بزنم من چند وقت پیش خانه یکی از دوستانم بودم که بازیگر معروفی هم است بودم. خبرنگاری چند بار برای مصاحبه به او زنگ زد و او جواب نمی‌داد دست آخر هم با یک لحن بد و زننده جواب او را داد و گفت مصاحبه نمی‌کنم. من بسیار ناراحت شدم و گفتم مگر تو کی هستی که با خبرنگار این گونه حرف می‌زنی. می‌دانید ما یک روابطی در حیطه کاریمان داریم که باید آن را حفظ کنیم.

این کارگردان در ادامه افزود: اگه من نوعی نباشم خبرنگارهم خبری ندارد و اگر او نباشد من در اطلاع رسانی کارم موفق نخواهم بود این یک رابطه متقابل است و هر دو طرف این را باید درک کنند. دست آخر به کجا می‌خواهیم برویم. تمام پیروزی‌ها روز‌های اول تا سوم برای فرد شیرین است و اُبُهَت دارد بعد از آن همه چیز مثل روز اول می‌شود و تو دوباره باید تلاش کنی تا به چیز جدیدتری برسی قطعاً اگر به این فکر کنیم که آدم‌های بهتر از ما بوده‌اند هستند و خواهند آمد این گونه خودمان را در هر جایگاهی که هستیم نمی‌گیریم.

هنر نیوز