در نهمین جلسه شاهنامه پژوهی؛

ایرانیان از پنج هزار سال پیش بر ریاضیات مسلط بودند

3 آبان 1391 ساعت 16:22

شاهنامه پژوه پیشكسوت كشورم درباره اشراف مردم دوران باستان ایران بر علم ریاضی گفت: از معانی شاهنامه این طور بر می آید كه ایرانیان از پنج هزار سال پیش ریاضی و مثلثات را فرا گرفته بودند و این در محاسباتی علمی آنان در گذشته به وضوح دیده می شود.

به گزارش هنرنیوز به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، در ادامه سلسله نشست های شاهنامه پژوهی كه عصر سه شنبه ۲ آبان ماه با حضور فریدون جنیدی شاهنامه پژوه پیشكسوت و جمعی از هنرمندان مركز تجسمی حوزه هنری برگزار شد، بر معانی عمیق و شگرف نهفته در میان ابیات شاهنامه تاكید گردید.
جنیدی در ادامه درباره نامگذاری فرزندان در دوران كهن با توجه به ابیات شاهنامه گفت: برای نام پسران و پهلوانان از نام جانوران نیك مانند اسب استفاده و در نامگذاری دختران از اسم پرندگان و گل های مختلف بهره گرفته می شد.
این شاهنامه پژوه پیشكسوت با اشاره به بیت «به تیغ و به شمشیر و به گرز و كمند / عنان و ركیب و چه و چون و چند»، گفت: این بیت را می توان از شاهكارهای شاهنامه دانست زیرا در یك مصرع "چه" چیستی یا دانش طبیعی، "چون" چگونگی یا علم شیمی و "چند" یا دانش ریاضی و علم محاسبه را بیان می كند.
جنیدی درباره اشراف مردم ایران به علوم مختلف از جمله ریاضی در گذشته گفت: از معانی شاهنامه این طور بر می آید كه ایرانیان از پنج هزار سال پیش ریاضی و مثلثات را فرا گرفته بودند، زیرا با محاسباتی كه از شرقی ترین جزایر ژاپن تا غربی ترین نقاط شناخته شده آن زمان انجام شده بود، به زاویه ای رسیدند كه اكنون دانشمندان با پیشرفته ترین دستگاه های محاسباتی به آن دست یافتند.
موسس بنیاد نیشابور در پایان با اشاره با ابیات « اگر پارسا باشد و رایزن / یكی گنج باشد و پر آكنده زن» «به ویژه كه باشد به بالا بلند / فرو هشته به پایین مشكین كمند» «خردمند و با دانش و ناز و شرم / سخن گفتن خوب و آوای نرم» خاطر نشان كرد: نگاه فردوسی به زن بر خلاف حافظ و سعدی نگاهی به دور از توجه به زیبایی های ظاهری زنانه است.

کد خبر: 48485

آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdciw5a5.t1avv2bcct.html