هنر نیوز - صديقي: «زندگي ضربدر 3» اجرايي قابل قبول اما فاقد ريتم و دراماتورژي صحيح

صديقي: «زندگي ضربدر 3» اجرايي قابل قبول اما فاقد ريتم و دراماتورژي صحيح

بهزاد صديقي درباره نمايش «زندگي ضربدر 3» گفت: اين نمايش از اجرايي قابل قبول اما فاقد ريتم و ضرب‌آهنگ مناسب و دراماتورژي صحيح برخوردار است.
به گزارش هنرنيوز به نقل از فارس و روابط عمومي كانون ملي منتقدان تئاتر ايران، جلسه نقد و بررسي نمايش «زندگي ضربدر 3» نوشته ياسمينا رضا با ترجمه فتاح محمدي و كارگرداني محمدحسين ميربابا در سالن كوچك تالار محراب توسط كانون ملي منتقدان تئاتر ايران برگزار شد.
در اين جلسه كه منتقدان عضو اين كانون متشكل از حميد كاكاسلطاني، مهرداد ابروان و بهزاد صديقي به همراه سيدعلي تدين صدوقي حضور داشتند، «محمدحسين مير بابا» از همكاري كانون ملي منتقدان تئاتر در برگزاري اين جلسه با توجه به تغيير مكرر زمان برگزاري آن تشكر كرد.
در اين نشست «بهزاد صديقي» در خصوص متن نمايشنامه و نويسنده آن «ياسمينا رضا» گفت: ياسمينا رضا در نمايشنامه‌هايش جاري ساختن زندگي به شيوه مدرن و امروزي را بدون اينكه دچار تضييع شود به تصوير مي‌كشد. ما به طور دائم زندگي آدم‌هايي را مي‌بينيم كه ارتباطشان مغشوش است و او اين روابط را با نگاهي موشكافانه نشان مي‌دهد.
وي ادامه داد: در نمايشنامه «زندگي ضربدر 3» نيز سه روايت را نشان مي‌دهد كه از ديد آدم‌هاي قرن 21 تصوير شده و آدم‌ها به شكل غريزي خود را نشان مي‌دهند. در بخش اول، زندگي را از زاويه شخصيت اول يعني صاحبخانه، در بخش دوم از زاويه ميهمانان و در قسمت سوم روايت را از ديد هر دو خانواده شاهد هستيم كه زندگي سردي دارند و ارتباطاتشان نيز به سردي زندگيشان است و اين در واقع همان سردي جامعه مدرن است كه كارگردان توانسته با طراحي صحنه مناسب آن را منتقل سازد.
بر اساس اين گزارش، در ادامه جلسه مهرداد ابروان، ديگر عضو كانون به ايراد سخن پرداخت و خاطرنشان كرد: كارهاس ياسمينا رضا مانند آثار چخوف است. در خصوص آثار چخوف گفته‌اند آثارش به سادگي و پيچيدگي زندگي است. اين جمله درباره آثار ياسمينا رضا نيز صدق مي‌‌كند. چرا كه ظاهر كارهاي او ساده‌اند اما همين سادگي ما را با پيچيدگي‌ها و عمق دروني زندگي درگير مي‌كنند.
وي بيان داشت: اين نمايش ما را به ياد نمايش «چه كسي از ويرجينيا ولف مي‌ترسد»، مي‌اندازد و شادي ياسمينا رضا نيز نگاهي به آن نمايشنامه داشته است. چرا كه آنجا هم يك زن و مرد صاحبخانه هستند و يك زوج ميهمان.
حميد كاكاسلطاني منتقد ديگر جلسه نيز در اين باره گفت: در خصوص ساختار متن و محتوا با يك داستان ساده مواجهيم كه دستمايه نويسنده قرار گرفته براي بيان كردن دنياي انسان امروزي. انساني كه تحت سيطره مدرنيته دچار چندگانگي شده و گرفتار كابوس و استرس مي‌شود. عليرغم اينكه اين آدم‌ها به زعم خودشان يك زندگي معمولي دارند اما اين زندگي خنده‌دار مي‌شود و آدم‌هايي كه براي فرار از اين وضعيتي كه گرفتارش شده‌اند از مكانيسمي استفاده مي‌كنند كه در اينجا همان نوشيدني است. اين آدم‌ها در يك سيكل باطل دور مي‌زنند كه البته خاص تئاترهاي امروز نيست.
به گزارش روابط عمومي كانون ملي منتقدان تئاتر ايران، بهزاد صديقي همچنين از سخت بودن نزديك شدن به آثار مدرن امروزي براي اجرا صحبت كرد و لازمه آن را تحليل ريزبينانه و دراماتورژي مناسب نام برد و تاكيد كرد كه اين نمايش از دراماتورژي خوبي بهره نبرده است.
محمد حسين ميربابا، كارگردان نمايش نيز در ادامه بحث از دغدغه خود نسبت به روابط انساني سخن گفت و دليل اجراي اين متن را ناشي از همين دغدغه دانست.
وي افزود: در درام امروز نيز ياسمينا رضا با همين دغدغه‌ها مي‌نويسد. من وي را يك مولف مي‌دانم و از همين رو يكسري خطوط مشترك را در آثارش مشاهده مي‌كنم. انسان‌ها در كنار هم زندگي مي‌كنند اما ارتباطي با هم ندارند. ضمن اينكه نكات آموزشي و تربيتي هم در زير متن آثار اين نويسنده نهفته است.
وي تاكيد كرد: ياسمينا رضا با ديالوگ‌هايش به شدت ميزانسن مي‌دهد. ما در طول پنج ماه تمريناتمان عنصر اساسي را كشمكش بين افراد قرار داديم. چرا كه رضا زندگي‌اي را نشان مي‌دهد كه هيچ كنش و واكنشي از آدم‌ها در آن نمي‌بينيم.
در ادامه جلسه نقد و بررسي نمايش «زندگي ضربدر 3» حميد كاكاسلطاني به نوع روابط اشاره كرد و گفت: مبناي روابط مدرن، عدم ارتباط است. آدم‌ها حرف مي‌زنند اما حرف همديگر را نمي‌فهمند. سيلي از كلام بدون معنا؛ يعني دنياي مدرن سبب شده كه با هم حرف نزنيم و ارتباط برقرار نكنيم. در اجرا نيز درگير داستان هستيم.
وي افزود: مشكل اساسي اجرا ريتم است. نمايشنامه با يك ريتم بازي مي‌شود و از ژست‌هاي رئاليستي يا كاملا رئاليستي اثري در آن نيست. دكور مناسبي داريم و از نظر محتوي نيز بازيگران خوب هستند اما آن بازيگري ندارند. چرا كه اين نمايش بازيگري آن و لحظه است. هر سه پرده به يك شكل تكرار شد. اين نمايش، نمايش تاثير است نه داستان. پس اگر مثلا پنج بار در ان ليوان نوشيدني تعارف مي‌شود بايد با هم فرق داشته باشد. مهرداد ابروان نيز تاكيد كرد كه اجرا مي‌بايست به گروتسك نزديكتر بوده و كاريكاتوري‌تر باشد.
بنا به اين گزارش در ادامه جلسه نيز كارگردان و عوامل اجرايي با برشمردن برخي مشكلات اجرايي، مميزي و غيره به پرسش‌هاي تماشاگران پاسخ دادند و جلسه مذكور پس از 90 دقيقه به پايان رسيد.