دکترعلی پویان استاد بازیگری و کارگردانی در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد کیفیت آموزشگاه‌های بازیگری افزود: برخی از آموزشگاه‌های بازیگری، از‌‌ همان بدو ورود هنرجویان وعده‌هایی به هنرجویان خود می‌دهند مبنی بر اینکه ما شما را به عنوان نقش اول در فلان فیلم یا سریال معرفی می‌کنیم. لذا این گونه آموزشگاه‌ها از‌‌ همان اول، با عدم صداقت با هنرجویان خود برخورد می‌کنند و بیشتر در پی بحث مالی و اقتصادی آموزشگاه خود هستند تا آموزش اصولی هنرجویان. این درحالی است که هنرجویان چنین آموزشگاه‌هایی به دلیل شهریه بسیار بالای این کلاس‌ها، به سختی می‌توانند شهریه آن را تامین کنند.
وی اضافه کرد: واقعا این جوانانی که با هزار آمال و آرزو وارد این آموزشگاه‌ها می‌شوند چه تقصیری دارند که باید به دام وعده‌های پوچ این آموزشگاه‌ها گرفتار شوند و در ‌‌نهایت نیز، از اینجا مانده و ازآنجارانده شوند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: متاسفانه برخی از آموزشگاه‌های بازیگری با وجودی که شهریه‌های هنگفتی از هنرجویان می‌گیرند و از دور بسیار جذاب به نظرمی رسند اما از داخل همچون طبل توخالی هستند.
که نه تنها به داشته‌های هنرجویان خود در زمینه بازیگری چیزی اضافه نمی‌کنند بلکه آن‌ها را نیز سرخُورده می‌کنند.
دکتر پویان در عین حال تصریح کرد: قصد من از بیان این مطالب، همه آموزشگاه‌های بازیگری نیست. لذا به هنرجویانی که تمایل دارند در چنین کلاس‌هایی شرکت کنند توصیه می‌کنم به آموزشگاه‌هایی مراجعه کنند که اساتید بازیگری آن، تحصیلات آکادمیک داشته باشند یا اساتید برجسته و صاحب نامی باشند تا کلاس‌های آنان از بار علمی برخوردار باشد. و خیلی در پی این نباشند که مدیر فلان آموزشگاه، فرد معروفی باشد.
وی که در دانشگاه‌های مختلف رشته بازیگری، کارگردانی و مباحث جامعه‌شناسی هنر و تاریخ هنر را تدریس می‌کند. یاد آور شد: اگر زمینه اصلی که‌‌ همان استعداد و خلاقیت محسوب می‌شود در یک هنرجوی رشته بازیگری وجود نداشته باشد مطمئن باشید که با وجود تحصیلات آکادمیک هم، بازیگر قابلی نخواهد شد و همچون جویبارخشکی می‌ماند که باید با دست داخل آن آب بریزید که در ‌‌نهایت نیز خشک خواهد شد. بنابراین معتقدم، باید در خود بازیگر؛ جوشش، استعداد، خلاقیت و علاقه‌مندی وجود داشته باشد. چرا که هیچ نابازیگری با مدرک، روی صحنه بازیگر نمی‌شود و هیچ بازیگری هم، بدون مدرک، روی صحنه اُفت نمی‌کند و همه جا می‌تواند برایش صحنه باشد. لذا مدرک چیزی را به بازیگر بی‌استعداد یا کم استعداد، اضافه نمی‌کند.
علی پویان با اشاره به دانشجویان رشته بازیگری با بیان اینکه من تعداد محدودی از دانشجویان رشته بازیگری را توانمند و مستعد در این رشته دیده‌ام خاطر نشان کرد: در یک کلاس ۴۰ نفره رشته بازیگری، شاید فقط چند نفری به درستی وارد این کلاس شدند و بقیه استعداد چندانی در این زمینه ندارند و گویا اشتباه وارد این رشته شده‌اند.
وی دلیل بی‌استعدادی برخی از دانشجویان رشته بازیگری در دانشگاه‌ها را مربوط به گزینش‌های غیرتخصصی ذکر کرد و گفت: یک زمانی، اساتیدی مثل مرحوم سمندریان، رکن الدین خسروی و استاد علی رفیعی از دانشجویان تست‌های بازیگری می‌گرفتند و به همین دلیل ورودی این رشته، به دلیل آزمون‌های سخت این اساتید، بسیار محدود بود. اما امروزه خیلی سخت گیری در این زمینه نمی‌شود و به همین دلیل دانشجویانی به این کلاس‌ها راه پیدا می‌کنند که از استعداد‌های بالایی برخوردار نیستند..
دکتر پویان با بیان اینکه من اصلا با دانشکده‌ها و موسساتی که رشته بازیگری و کارگردانی تدریس می‌کنند موافق نیستم افزود: معتقدم در دانشگاه، هر رشته‌ای را می‌توان تدریس کرد الا بازیگری و کارگردانی، چرا که این رشته‌ها جایگاه خاصی دارند.
این کارگردان تا‌تر در بخش دیگری از سخنان خود، با اشاره به محدودیت‌هایی که برای اجرای برخی از تاترهای او طی چند سال گذشته ایجاد کرده‌اند یاد آور شد: وضعیت تا‌تر، وضعیت مطلوبی نیست به عنوان مثال ۴ سالی است که بدون هیچ دلیل منطقی، نمایش نامه‌هایی همچون «مُرده‌های بی‌کفن ودفن»، «همه پسران من»، «چشم اندازی از پُل» و «چُنین گفت سیمرغ» را که برای اجرا ارائه داده‌ام را به دلایل واهی نپذیرفتند.
وی از اجرای نمایشنامه‌ای به نام «شرق دور، شرق نزدیک» نوشته حمید نعیمی‌پور تا پایان امسال خبر داد و ادامه داد: با قول‌هایی که مدیرکل هنرهای نمایشی داده است قرار است نمایشنامه‌ای از آثار شکسپیربه نام «کوریولانوس» را نیز در بهار سال آینده کُلی یانوس در تا‌تر شهر اجرا کنم.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: تمام امیدم این است که یک کار شایسته‌ای با یک گروه حرفه‌ای، از آثار شکسپیر را روی صحنه تا‌تر شهر اجرا کنم بنابراین نمایشنامه «کوریولانوس» متنی است که کمتر در ایران شناخته شده است و متن بسیار جذابی است که با شرایط امروز ما تناسب دارد چرا که داستانِ مقام‌هایی است که با پا گذاشتن بر روی شانه‌های مردم، خود را به بالا می‌کشند و سپس با‌‌ همان پا به گرُده مردم لگد می‌زنند.
وی که نقش قاضی در فیلم سینمایی «هیس، دختر‌ها فریاد نمی‌زنند» را ایفا کرده است در مورد بازی در این فیلم اظهار داشت: یکی از افتخاراتم، بازی در فیلمی به کارگردانی خانم پوران درخشنده بود. ایشان کارگردان بسیاردقیق، آگاه و پژوهشگر است که به استادی یک معضل اجتماعی را به تصویر کشیده است. بنابراین طول نقش برای من در این فیلم خیلی مهم نبود. اما بازی در این فیلم تجربه بسیار لذت بخشی برایم بود.

هنر نیوز