بهزاد فراهانی در گفتگو با هنرنیوز در ارتباط با وضعیت تئا‌تر که تقریباً باعث ناراحتی همه اهالی تئا‌تر است و دلایل آن گفت: بودجه کلی تئا‌تر سیزده میلیارد تومان است آن هم نه برای اجرای نمایش در کل کشور بلکه کل تئا‌تر باید با این رقم روزگار بگذراند واقعاً این مبلغ برای تئا‌تر کافی است؟! آیا با این مبلغ می‌شود برای کل تئا‌تر و فرهنگ سازی در این زمینه برنامه ریزی کرد؟! سیزده میلیارد در واقع پول چهار تا بازیکن فوتبال هم نمی‌شود؟ چرا نباید به فرهنگ توجه کرد حتماً باید کاری کنیم که تئا‌تر پول ساز باشد تا به آن نگاهی هم شود؟! برای رسیدن به این مقصود هم باید زیر بنای تئا‌تر را درست کنیم در غیر این صورت اتفاق نخواهد افتاد همه می‌دانند که تئا‌تر چقدر در امر فرهنگ سازی موثر است و نیازی به گفتن دوباره نیست.

وی در ارتباط با نامگذاری سال جدید در ارتباط با فرهنگ سازی گفت: مقام معظم رهبری امسال را با عنوان سالی فرهنگی نامگذاری کردند حتماً ضرورتی دیدند ایشان که این بیانات را فرمودند. این نشان دهنده لطفشان به فرهنگ است اما با این روندی که برخی در نظر گرفته‌اند به سمتی می‌روند که گویا امسال سال بی‌فرهنگی است. چرا یک باشگاه می‌تواند مبالغی بگیرد که به اندازه کل بودجه تئا‌تر است و قطعاً هزینه‌هایش در سال بیش از این رقم‌ها هم می‌شود. آیا این رقم برای مراکز تئا‌تر کشور که بیش از چهار صد مرکز هستند کافی است؟! چگونه باید جواب گوی نیازهای این مراکز بود؟

فراهانی با اشاره به اینکه فرهنگ سازی در این شرایط در تئا‌تر هیچ معنی ندارد گفت: ما در کشورمان جشن‌های فرهنگی مختلفی را داریم که هر کدامشان هم هزینه‌های خودشان را دارند در نتیجه مبلغی نمی‌ماند که بخواهیم کیفیت برگزاری جشن‌ها و جشنواره‌ها را بالا ببریم. لذا سخن گفتن در ارتباط با مسئله فرهنگ و فرهنگ سازی در این شرایط بیهوده است. با کمال تاسف نگاه بنده نگاه منفی است و نمی توانم زیر بار همچین اتفاقی بروم و برایم غیر قابل باور است چگونه می‌شود در سالی که به عنوان فرهنگ ناگذاری شده است بودجه تئا‌تر باید چنین وضع افتضاحی داشته باشد.

این هنرمند پیشکسوت درباره تغییرات مدیریتی گفت: در این شرایط بهترین مدیران هم اگر بر ما بگمارند نمی‌توانند کاری کنند وقتی پول و سرمایه به میان نباشد یک مدیر چه کار می‌خواهد انجام دهد؟! با چه پشتوانه‌ای باید برنامه ریزی کند؟! اگر با بیست کلید هم بیاییم این قفل در این شرایط باز شدنی نیست. وقتی پول نداریم بی‌مایه فتیر است. درست کردن یک دست لباس ریچارد سوم در آثار شکسپیر حداقل یک میلیون تومان می‌شود. این مبلغ را از کجا باید تامین کنیم؟! ما در میدان تئا‌تر چه کار می‌توانیم انجام دهیم؟! هر کسی هم که در این شرایط مالی حرف‌ها و وعده‌هایی می‌دهد به نظر بنده دروغ است و بی‌ریشه. مدیریت بی‌پول چه کار می‌تواند انجام دهد؟‌‌ همان کار‌هایی را که سایرین نتوانستند انجام دهند او هم نمی‌تواند انجام دهد.

وی درباره نا امیدی در تئا‌تر گفت: من امیدم سر جای خودش است اما به تئا‌تر این مملکت امید ندارم. این ارتباطی به امید من در زندگی‌ام ندارد.

فراهانی در ادامه افزود: به نظرم به این ارتباطی ندارد که مسئولین و مدیران فرهنگی ما تئا‌تر را نمی‌شناسند و یا نمی‌دانند که تئا‌تر چقدر می‌تواند تاثیر گذار باشد به نظرم آن‌ها با خود تئا‌تر مشکل دارند. تئا‌تر در بخش‌های کلان این مملکت هیچ جایگاهی ندارد. مگر می‌شود کسی نداند که تئا‌تر چیست کارش چیست و چه تاثیری شگرفی در افراد و جامعه می‌گذارد. اگر ما تعداد زیادی سالن تئا‌تر داشتیم و در همه این تئا‌تر‌ها نمایش‌های خوبی به روی صحنه می‌رفت و مردم به دیدن آن‌ها می‌رفتند آنگاه باید تصور کنیم که چه تاثیری بر فر هنگ و فرهنگ سازی گذاشته می شد.

گفتگو: علی اکبر دهبان

هنر نیوز