نگاهی به تاسیس شبکه‌ای ویژه انیمیشن برای کودکان؛

هجدهمین شبکه تلویزیونی در ایستگاه انیمیشن

1 مرداد 1391 ساعت 11:44

پس از آنکه شبکه های تخصصی خبر، قرآن، آموزش و پس از آن طی سال های اخیر شبکه های نمایش و مستند سیمای جمهوری اسلامی ایران راه اندازی شدند به نوعی مردم هم منتظر و آماده شنیدن خبر راه اندازی شبکه های تخصصی دیگر سیما شده بودند.

 شبکه های تخصصی و مورد نیازی همچون شبکه اختصاصی کودک و نوجوان و اختصاصی کارتن و انیمیشن و یا مقوله محبوب و پر طرفدار ورزش که نوعی انتظار همگانی برای راه اندازی سریع‌تر این شبکه ایجاد کرده بود. حال چند روزی است که شبکه‌های انیمیشن و ورزش راه اندازی شده‌اند تا آرزوی بسیاری از ایرانی ها برای استفاده از برنامه‌های اختصاصی این کانال‌ها برآورده شود .
در این مقاله پیرامون راه اندازی شبکه پویانمایی که تا قبل از این به صورت آزمایشی پخش می‌شد و هم اکنون با نام شبکه «نمایش ۲ » به عنوان هجدهمین کانال تلویزیونی ایران آغاز به کار کرده است نکاتی ذکر خواهد شد .
ابتدا در باب ضرورت‌های راه اندازی این کانال باید سخن گفت. برای همین منظور بد نیست بدانیم که امروزه و در حال حاضر بيش ازهشتصد شبكه تلويزوني كودكان و نوجوان در سراسر دنيا در حال فعاليت هستند و هر کدام از این کانال‌ها با رویکرد فرهنگی خاص و بر اساس مبانی اخلاقی و دینی مختلف و بعضا متضادی در حال شکل دهی به ذهن مخاطبین خود هستند. به طوري كه در حال حاضر تنها ۵ كشور آمريكا، فرانسه، استراليا، كانادا و انگلستان بر بازار جهاني برنامه‌هاي ويژه كودكان و نوجوانان سلطه افكنده‌اند. مخاطبینی که در کشور ما هم با وجود دسترسی ساده و آسان به گیرنده‌های ماهواره‌ای وجود دارند و فرزندان و آینده‌سازان ایرانی در خطر استحاله فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی بر اساس دیدگاه های لیبرالی و یا متفاوت با فرهنگ اصیل دینی و مذهبی موجود در این برنامه‌های وارداتی هستند. کودک نسبت به تلویزیون این توانایی را دارد که گزینشی برخورد کند البته هر قدر کودک بزرگتر می‌شود این ویژگی بارزتر می‌شود، ذهن انسان در دوران کودکی و نوجوانی بسیار تأثیر پذیر است.
اولین تجربه مستقیم کودک و تلویزیون عموماً از دو سالگی پیدا می‌شود. بعد به صورت اختیاری و در نهایت در سه سالگی انتخابگر می‌شود و این سنین در اصل پایه‌‌ریزی از سالهای جوانی و بزرگسالی است و برای همین است که یکی از راههای تربیت همین تلویزیون است که جهان با توجه به تأثیر بسیار بالای آن به این رسانه روی آورده‌‌اند وتمام کشورهای جهان برای القای فرهنگ و عقاید خود به کودکان از این روش استفاده می‌‌کنند.
بر این اساس این واقعیت حتی بدون در نظر گرفتن نیاز کودکان و نوجوانان کشورمان که قشر عظیمی از مخاطبین رسانه ملی هستند به خودی خود نتيجه گرفته مي شود وجود چنيين حجمي از شبكه ها دال بر اهميت و ضرورتي است كه نسبت به آن احساس شده است و لذا ما هم در راستاي عقب نماندن از اين غافله بايد دوشادوش آنان و غربيها و اگر هم توانستيم جلوتر از آنان در اين مسير گام برداريم .
اما امروزه كودكان بخش زيادي از ساعات آزاد خود را به تماشاي تلويزيون اختصاص مي دهند . خصوص در ایام تعطیلات و مناسبت های خاص ؛ طوري كه انگار تلویزیون جزو محبوب ترین وسایل و اسباب بازی های کودکان ایرانی محسوب میگردد و بعضا با هیچ چیز دیگر حاضر به تعویض آن نیستند . از سوی دیگر نظر کارشناسان بر این است که تماس مداوم كودكان با تلويزيون، روي نحوه ادراك و تفسير آنان از دنيايي كه در آن زندگي مي كنند، اثر مي گذارد و نوعی بینش و نگاه جدید به ذهن و فکر آنان نسبت به همه ی ابعاد زندگی در آنان ایجاد می کند .
از طرفي كودكان و نوجوانان از اهداف اصلي برنامه ريزان شبكه هاي تلويزيوني به شمار مي روند... سرمايه گذاري براي ساخت برنامه كودكان و تعداد ساعات پخش آن تقريباً در تمام نقاط جهان رو به افزايش است.
همانگونه كه ذكر شد براي راه اندازي شبكه ويژه تلويزوني كودكان که فعلا شبکه ی پویانمایی مظهر و مطلع آن است دوهدف عمده و اساسي را می توان ذکر کرد، نخست پاسخگويي به نياز جامعه و استفاده از اين ابزار براي جامعه پذيري كودكان و هدف دوم نيز حفظ و صیانت از ارزشهاي غنی و فرهنگ های اصیل مان با استفاده از ابزار هنري کارتن و انیمیشن كه بيشترين تاثير را بر اذهان کودکان مي گذارد . 


یادداشت: ایوب توکلیان

کد خبر: 43832

آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcj8oex.uqettzsffu.html