هنر نیوز - مرزبان جایزه ویژه دریافت کرد

در سالروز تولد زنده‌یاد رادی و در مراسمی که شامگاه جمعه 10 مهرماه در تالار بتهوون خانه هنرمندان ایران برگزار شد از قطب‌الدین صادقی داور مسابقه مقاله نویسی بنیاد اکبر رادی تقدیر شد و جایزه ویژه بنیاد به هادی مرزبان، فعال‌ترین هنرمند در زمینه آثار رادی اهدا شد.
به گزارش هنر نیوز به نقل از مهر، شامگاه جمعه 10 مهرماه هفتاد و یکمین سالروز تولد اکبر رادی بود که این بار نیز بدون حضور او و تنها با یاد و خاطرش و با حضور دوستداران رادی برگزار شد. 10 مهرماه همه علاقه‌مندان و هنرمندان تئاتر گرد هم آمدند تا سالروز تولد اکبر رادی را در نبودش گرامی بدارند. به احترام رادی بود که مراسم بدون کمترین تأخیر کار خود را آغاز کرد و پخش تصاویری از اجرای نمایش "شب روز سنگفرش خیس" آغازگر این مراسم بود.
صحنه‌هایی که در آن ایرج راد و فرهاد آییش نقش آفرینی می‌کردند و این نقش‌ آفرینی‌ها در زمان حیات رادی بود و به حتم رادی خود یکی از تماشاگرانی بود که این نقش آفرینی‌ها را می‌دید. دقایقی بعد راد و آییش، این بار سال‌ها بعد از آن نقش آفرینی‌ها روی صحنه تالار بتهوون حاضر شدند. راد ایفای نقش در پنج نمایش از آثار زنده‌یاد رادی را افتخار خود دانست و گفت: این آثار که اجرا شدند بسیار برای من ارزشمند هستند. رادی از هنرمندانی ارزشمند است که در تئاتر مملکت جاودان خواهد بود.
راد از نمایش‌های "افول" به کارگردانی علی نصیریان،‌ "لبخند با شکوه آقای گیل" به کارگردانی رکن‌الدین خسروی و نمایش‌های "آمیز قلمدون"، "شب روی سنگفرش خیس" و "باغ شب‌نمای ما" به کارگردانی هادی مرزبان یاد کرد و گفت: رادی همواره در فرهنگ ما حضور دارد و در جای جای هنر نمایش مملکت زنده است. هر جا که اثری فاخر و با ارزش به صحنه می‌رود و حرفی برای گفتن دارد و شخصیت‌هایش برای ما ملموس هستند، اکبر رادی حضور دارد.
آییش هم که با دیدن بخش‌هایی از اجرای نمایش "شب روی سنگفرش خیس" هیجان زده شده بود با اشاره به نقش آفرینی زیبای ایرج راد در آن نمایش، حضور رادی را باعث احساس امنیت هنرمندان و بازیگران دانست : فضایی که رادی در آثارش ایجاد می‌کرد باعث می‌شد بازیگر به خوبی بتوان در آن غوطه بخورد. حضور در نمایش "شب روی سنگفرش خیس" یکی از بهترین خاطرات من بود.
دقایقی نگذشت که اصغر همت، چهره شناخته شده سینما، تئاتر و تلویزیون در مقام مجری برنامه روی صحنه حاضر شد و از حمیده‌بانو عنقا درخواست کرد روی صحنه حاضر شود. همسر زنده‌یاد رادی در سالروز 71 سالگی رادی و به نیابت از او به شرکت کنندگان در مراسم خوش آمد گفت. حمیده‌بانو عنقا تأسیس بنیاد اکبر رادی را پاس‌داشتن از هنرمندی دانست که تئاتر اساس زندگی‌اش بود.
"من یک مسئولیت می‌شناسم و آن قلم است". این جمله‌ای از زنده‌یاد رادی بود که توسط همسرش ادا شد. حمیده‌بانو عنقا در ادامه با اشاره به اینکه امروزه دانشجویان بیشتر رادی را می‌شناسند و آثارش را مطالعه و تحلیل می‌کنند، گفت: این جوانان متونی می‌نویسند که نشان از علاقه آن‌ها به تئاتر و میهن مادری‌شان دارد. به قول رادی در میان آن‌ها استعدادهایی وجود دارد که اگر به بیراهه نروند می‌توانند برای تئاتر ایران تأثیرگذار باشند.
"گاهی سخن گفتن از آنچه که می‌دانیم بسیار مشکل است از سخن گفتن از آنچه نمی‌دانیم. خصوصا اینکه جسارت کنیم و حقیقتی را بگوییم که تا کنون کسی نگفته است". این جمله‌ای دیگر از زنده‌یاد اکبر رادی بود که حمیده‌بانو عنقا با آن سخنان خود را به پایان رساند.
بار دیگر بخش‌هایی از اجرای "آهسته با گل سرخ" یکی دیگر از آثار اکبر رادی برای حاضران در مراسم پخش شد که این بار نشانگر نقش آفرینی اصغر همت بود. همت با اشاره به بمب باران تهران در دهه شصت و تعطیلی تئاتر گفت: به شهر مشهد رفتیم و این نمایش را در آنجا یک شب اجرا کردیم. بعد از یک اجرا عده‌ای جلوی اجرا را گرفتند. 17 سال گذشته و فیلم ضبط شده این اجرا از شبکه چهار سیما پخش شد.
پخش بخش‌هایی از فیلم "پشت و روی صحنه آبی" به کارگردانی فرزاد تقی‌لر بخش دیگری از مراسم سالروز تولد رادی بود. این فیلم که در سال 85 تا 87 تهیه و تدوین شده تنها فیلم مستند باقیمانده از زنده‌یاد اکبر رادی است که تقی‌لر در آن علاوه بر گفتگو با رادی با بسیاری هنرمندان دیگر نظیر بهرام بیضایی، محمود دولت‌آبادی، قطب‌الدین صادقی و حمید امجد درباره رادی و آثارش گفتگو کرده است.
بعد از گذشت لحظات پخش بخش‌هایی از فیلم "پشت و روی صحنه آبی"، همت پیام محمود دولت آبادی، درام نویس و هنرمند برجسته ایران را برای سالروز تولد اکبر رادی قرائت کرد. دولت آبادی که در حال حاضر در آلمان به سر می‌برد در پیام خود چنین نوشته است:
اکبر رادی گرامی
این که من می‌نویسم خطاب به نیستی تو نیست؛ بلکه نگاهی‌ست ستوده در هستی و بودگاری تو که چنان آرام و عمیق و به قرار بود در آن آشفته بازارها که تو در آن می‌نگریستی و می‌دیدی و تاب می‌آوردی. می‌دانستم و می‌نگریستمت از دور و من شرمسار بودم بجای دیگران - کسان و ناکسان- که تو را هم در انزوایت محبوس داشته بودند محترمانه؛ و شاید که هم اکنون نیز شنوای این شکواییه باشند و بسا که بظاهر، سر در گریبان خجالت فرو برند در لحظاتی گذرا.
اما چه توان کرد و چه توان گفت؟ تنها، تنها، تنها ... و چنان سنجیده هر یک از اهل هنر را در قفس تنهایی خود نگاه بداشتند که فرض دوستی محال می‌نمود! "آیا ممکن است یک زنگ کوتاه به رادی بزنم؟ راستی حالش چطور است؟!" نه؛ نباید مزاحم تنهای‌اش شد! می‌بینی چه محترمانه جدایی‌ها معماری می‌شوند؟ .
جز این اگر بود، ای بسا آن جوان شوریده سر که می‌آمد در اتاق کار آراسته و به اندازه‌ی تو می‌نشست و از شما می‌خواست "این داستان را بخوانید اگر زحمتی نباشد!" باز هم در میانسالی می‌آمد. از آن که تو آرامش کوهپایه‌ها را داشتی و سخن گفتن‌ات مثل باران بود؛ آرام و به نواخت و پر برکت، و چه مایه سنجیده سخن می‌گفتی ای آموزگار شریف دور افتاده‌ترین دبیرستان‌های جنوب شهر.
بلی، من تو را می‌دیدم، می‌بینم با همان غرور شایسته و پنهان که در لبخند تواضع تو بروز می‌یافت در آرامشی مهار شده و عمیق که بسیار دوست می‌داشتم و دوست می‌دارم، و صدای تو را به یاد می‌آورم با تصویری از تو - اکبر رادی- که تا باشم در ضمیرم باقی‌ست، هم چنین باور دارم در ضمیر دیگران باقی باد!
با آوازی از صدیق تعریف یکی از شاگردان قدیمی اکبر رادی که این روزها در عرصه موسیقی فعالیت می‌کند اما همواره به تماشای تئاتر و نقش‌ آفرینی و کارگردانی دوست داشتنش می‌آید، مراسم به کار خود ادامه داد. سپس بخش‌هایی از سخنرانی اکبر رادی در آخرین شب اجرای نمایش "لبخند با شکوه آقای گیل" به کارگردانی هادی مرزبان در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر، پخش شد.
سپس با اجرای موسیقی "خواب‌های طلایی" ساخته جواد معروفی، موسیقی مورد علاقه اکبر رادی،‌ توسط آقای رفعتی برگزیدگان مسابقه مقاله‌نویسی بنیاد اکبر رادی معرفی شدند. در ابتدا از قطب‌الدین صادقی، فریندخت زاهدی، نغمه ثمینی و مسعود دلخواه به عنوان اساتیدی که درباره آثار زنده‌یاد اکبر رادی مقاله نوشتند، تقدیر شد.
دلخواه با اشاره به اینکه حضور علاقه‌مندان به رادی در این مراسم نشان از اشتیاق آن‌ها به فرهنگ و هنر و رادی دارد، گفت: تولد بعضی از ما برای فامیل و خانواده و دوستان پر برکت است و برخی تولدشان برای جامعه و بخشی از تاریخ پر برکت است. پس بهتر است بگوییم رادی تولدت مبارک.
در بخش دیگر اهدا جوایز به پژوهشگران مستقل و دانشجویان، رتبه دهم به زهرا مینویی، رتبه نهم به شاهین دهقانی، رتبه هشتم به ایرج افشاری اصل، رتبه هفتم به شیوا خلیلی، رتبه ششم به ستاره بهروزی‌اصل، رتبه پنجم به روح‌اله مالمیر، رتبه چهارم به احسان دریانی و امیر پاکزاد، رتبه سوم به سلما سلامتی، رتبه دوم به عاطفه وحیدنیا و رتبه اول به مسعود قربانی‌نژاد اهدا شد.
در بخش پایانی این مراسم هم بنیاد اکبر رادی جایزه ویژه خود را به هادی مرزبان به عنوان کسی که عمر خود را برای رادی و آثار او گذاشت، اهدا کرد. مرزبان با اشاره به 45 سال فعالیت خود در تئاتر ایران یادآور شد: بلوغ کاری من از زمانی شروع شد که وارد خانه رادی و وارد دنیای او شدم. افتخارم این بود که با او آشنا شدم و از او آموختم. رادی معلم من بود. ای کاش بتوانم زندگی کردن را از رادی یاد بگیرم. او مقابل هیچ کسی سر خم نکرد و در هیچ کجا هیچگونه خوش رقصی نکرد.
وی ادامه داد: من هنوز خود را نمی‌بخشم که وقتی رادی پرواز کرد در ایران نبودم. ما همه شاگردان رادی هستیم و امیدوارم در آینده راهش را همچون شاگردی کوچک ادامه دهم.
حسن فتحی، نصراله قادری، سیروس ابراهیم‌زاده، رضا بابک، میکاییل شهرستانی، اسماعیل خلج، صدرالدین شجره، علی رامز، محمدرضا خاکی، مسعود فروتن، بهزاد قادری، جمشید گرگین، حمید مظفری و ناصح کامکاری از دیگر هنرمندانی بودند که در سالروز تولد 71 سالگی زنده‌یاد اکبر رادی حضور داشتند.