در سالروز ایکوموس تأکید شد:
آثار و محوطه‌ها حاملین ملموس خاطره‌ی بخشی از تجربه‌ی انسانی
2 ارديبهشت 1393 ساعت 16:07
ایکوموس با طرح موضوع «میراث یادآوری» برای روز جهانی بناها و محوطه‌ها در سال ۲۰۱۴ از کلیه‌ی کمیته‌های ملی و بین‌المللی، اعضا و همکاران صمیمانه درخواست می‌کند تا به شکلی از میراث توجه کنند که هدف آن گویای نیاز عمیق بشر به یادآوری و انتقال یاد به دیگران باشد. این پیشنهاد فرصتی است برای تأمل در مسائلی که در جهان معاصر راجع به یادآوری و پیچیدگی‌های حفاظت از آن وجود دارد
به گزارش هنرنیوز؛ آرش بوستانی - دبیر ایکوموس ایران - در جمع اعضای ایکوموس در مرکز هنرپژوهی نقش‌جهان با اشاره به این‌که امسال ایکوموس، بیانیه‌ای به‌صورت رسمی صادر نکرده است، گفت: امسال این شورا فقط شرحی بر دلیل ایجاد ایکوموس منتشر کرده که توسط دکتر حجت به فارسی ترجمه شد.
در متن خوانده شده توسط بوستانی آمده است: «فهم، نگهداری و حفاظت از بناها، محوطه‌ها و مجموعه‌هایی که توجه آن‌ها با تاریخ و خاطره پیوند خورده است، در کانون توجه ایکوموس قرار دارد. ارزش این عناصر میراث فرهنگی به تاریخ جوامع و مردم و هنرها و علوم ایجادشده توسط ایشان پیوسته است.
به این ترتیب، این آثار و محوطه‌ها - از جمله مکان‌های تاریخی با صور پیچیده‌تر و ویژه‌ای نظیر مناظر زنده - حاملین ملموس خاطره‌ی بخشی از تجربه‌ی انسانی است. لذا این آثار به شیوه‌ی خود با برخورداری از اصالت و یکپارچگی سهمی در یادآوری و انتقال ارزش‌ها خصوصا ارزش‌های تاریخی دارند.
این مقال صرفا امری امروزی نیست. رییس سابق ایکوموس، مایکل پت‌زت، غالبا به جمله‌ای از سیسرو اشاره می‌کرد که به جای شکل و مقیاس بنا به ظرفیت آن در یادآوری چیزی توجه داشت. ورای این دریافت کلی از رابطه‌ی نزدیک تاریخ و میراث بشری که دغدغه‌ی اصلی ایکوموس و اعضای آن است، موضوع روز جهانی بناها و محوطه‌ها در سال ۲۰۱۴ - «میراث یادآوری» - فرصتی برای معرفی آثاری فراهم می‌آورد که به قصد یادآوری واقعه، شخص یا اندیشه‌ای ایجاد شده‌اند.
انتخاب این موضوع تا حدی ملهم از صدسالگی آغاز جنگ جهانی اول (۱۹۱۸-۱۹۱۴) است. این فاجعه‌ی بزرگ دوران مدرن به‌جهت مقیاس بی‌سابقه‌ی تخریب و گستره‌ی جهانی آن، جوامع را به اتخاذ شکل جدیدی از یادآوری سوق داد که تأکید بیشتر آن نه بر حوادث و افراد قهرمان، بلکه بر مفهوم ایثار و هویت فردی قربانیان بی‌شمار آن استوار بود. این برداشت جدید به آفرینش میراثی متمایز از بناها و محوطه‌ها منجر شد که صرفا با هدف یادآوری ساخته شده‌اند.
«میراث یادآوری» به صور گوناگونی تجلی یافته است: کتیبه‌ها، مقابر با معماری و پیکره‌های یادمانی، عناصر ساده‌ی منعکس‌کننده‌ی سنت‌های بومی یا محوطه‌های اختصاص‌یافته به گورستان‌ها یا باغ‌های یادمانی. این میراث همچنین شامل عناصری است که ارزش‌های یادبودی به آن افزوده شده است مانند خرابه‌ها یا آثار صنعتی دارای لوح اهدا و یا میادین عمومی که موقعیت آن یادآور حادثه‌ای تاریخی یا فردی خاص است.
بسیاری از محوطه‌های فرهنگی ثبت‌شده در فهرست میراث جهانی دارای وجه یادآوری است: تاج‌محل در آگرای هند، بنای گنبد گن‌باکو یادبود صلح هیروشیما در ژاپن، تالار قرن در بروسلاو لهستان یا مجسمه‌ی آزادی در نیویورک آمریکا.
ایکوموس با طرح موضوع «میراث یادآوری» برای روز جهانی بناها و محوطه‌ها در سال ۲۰۱۴ از کلیه‌ی کمیته‌های ملی و بین‌المللی، اعضا و همکاران صمیمانه درخواست می‌کند تا به شکلی از میراث توجه کنند که هدف آن گویای نیاز عمیق بشر به یادآوری و انتقال یاد به دیگران باشد. این پیشنهاد فرصتی است برای تأمل در مسائلی که در جهان معاصر راجع به یادآوری و پیچیدگی‌های حفاظت از آن وجود دارد.
از کمیته‌های ایکوموس صمیمانه دعوت می‌شود که با ترتیب دادن همایش، ایراد سخنرانی، انتشار اطلاعیه، برگزاری میزگرد، بازدید از آثار فرهنگی و غیره در جهت افزایش آگاهی عمومی نسبت به این نوع میراث فرهنگی خاص ، مراسمی را به این مناسبت برگزار کنند.»
کد خبر: 70887
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcjaoea.uqeyozsffu.html