عباس رافعی در گفتگو با هنرنیوز؛
تلویزیون به جای ساخت زندگی مشاهیر مجموعه‌های خنثی می سازد
17 خرداد 1391 ساعت 11:11
عباس رافعی تهیه کننده و کارگردان تلویزیون گفت:تلویزیون به جای ساخت زندگی مشاهیر مجموعه‌های خنثی می سازد.
عباس رافعی تهیه کننده و کارگردان تلویزیون در گفتگو با خبرنگار تلویزیونی هنرنیوز اظهار داشت: متاسفانه ما در ساخت سریالها و فیلمهای فاخر برخلاف کشورهای دیگر خوب عمل نکردیم و به جای پیش رفت پس رفت کردیم و با نگاهی به کارنامه این سالها می‌توان به این نتیجه رسید که ما خوب عمل نکردیم.
وی افزود: در همه جای دنیا ساختن فیلم در خصوص شخصیتهای ملی، علمی و تاریخی یک امری عادی و پسندیده در عرصه رسانه است چرا که مردمان هر سرزمینی دوست دارند پیشینه، تاریخ و تمدن خودشان را از این طریق شناخته و به جهانیان نیز عرضه کنند. در واقع آنها می خواهند از زندگی و پیشینه مفاخر، دانشمندان، شعرا و...آگاهی پیدا کنند و این آگاهی داشتن برای هر ملتی باعث فخر، غرور و عزت می شود. طبیعتا مردم کشور ما هم که تاریخ وتمدن چندین هزارساله دارند دوست دارند به تاریخ خودشان ببالیده و افتخار کنند و سرشان را در دنیا با غرور بالا بگیرند و تمدن و تاریخ ایران زمین را به رخ جهانیان بکشند.
رافعی ادامه داد: شما وقتی دریابید که در سرزمین و خاکی زندگی و قدم برمی دارید که روزگاری در آن حافظ، سعدی، جلال الدین بلخی و فردوسی زیسته اند برخود خواهد بالید وسرافزازانه زندگی خواهید کرد ودوست دارید از زندگی و دانش این مفاخر بیشتر بدانید. در نتیجه اگر تلویزیون در این مورد اثری را بسازد به شدت مورد استقبال مردم قرار خواهد گرفت. اما متاسفانه تلویزیون این گونه عمل نمی کنند و بی شمار سریالهای خنثی می سازد که ارزش دیدن ندارند و اگر هم داشته باشند سرشار از اشکالات فنی، نگارشی و ساختاری هستند و حوصله مخاطب امروز را سر می برند و به همین دلیل است که مخاطب به جای تلویزیون به سرگرمی های دیگری مثل ماهواره پناه می برد.
این تهیه کننده سینما وتلویزیون تصریح کرد: فیلمها و مجموعه های تلویزیونی که سیما در خصوص شخصیتهای علمی و ملی و تاریخی می سازد و کلی هم برای آن تبلیغ به راه می اندازد و به خورد مخاطب می دهد، به نظرم نمی توان عنوان فاخر را درمورد آنها به کار برد چون این سریالها به شدت در تحقیق و پژوهش و ساختار و فیلمنامه مشکل دارند و آنقدر شخصیتهای این گونه سریالها را دم دستی و زمینی و پیش پا افتاده به تصویر می کشند که مخاطب با خودش فکر می کند این بود زندگی شاعری که من سالها شعرهایش را خوانده ام و برای الگو بوده است. درواقع ما با نگاه سطحی در ساخت سریال یا فیلم در مورد نخبگان خودمان باعث می شویم که مردم از آنها دلزده شوند.
وی خاطرنشان کرد: ما خودمان باعث تحقیر نخبگان و مفاخرخودمان در سریالهای مان می شویم و این بر می‌گردد به اینکه به مرحله تحقیق و نگارش اهمیتی نمی دهیم واز هنرمندان حرفه ای ومتخصص برای این گونه کارها استفاده نمی کنیم . برخلاف ما دیگر کشورها تمام تلاش خود را به کار می بندند تا وقتی در خصوص زندگی یک شعار ویا شخصیت مهم تاریخ کشورشان فیلمی بسازند، آنقدر به لحاظ درام، ساختار، مضمون قوی باشد که در همه دنیا بتوانند آن را نمایش دهند و با تاریخ، فرهنگ وتمدن خودشان پزبدهند وفرهنگ خودشان را به عنوان یک کالا به تمام دنیا بفرستند. به عنوان مثال سریال «داوینچی» در مورد نقاش بزرگ ايتاليايی چندین با از رسانه خودمان پخش شده است و این سریال به لحاظ ساختار به قدری خوب و جذاب ساخته شده که هنوز بعد از سالها در مورد ساختار آن بحث می شود.
رافعی اضافه کرد: درمورد بدنامان تاریخ: آتیلا، اسکندر مقدونی، کاگیلولا، جولیوس سزار، چنگیز خان، کلوپاترا، هانیبال و نرون مستندهایی ساخته شده که هرکدام به راحتی می توانند تاریخ را برای مخاطب امروز بازسازی کنند و اطلاعات مهمی را انتقال دهند. این آثار به لحاظ ساختار قوی هستند و جذابیت کار باعث می شود مخاطب مشتاقانه تا اخر مستند را تماشا کند. اما متاسفانه تلویزیون ما در مورد مستند هم کوتاهی کرده وحتی در خصوص شخصیتهای علمی ، فرهنگی و ملی هم مستندهای جذابی نساخته تا نسل جوان امروز ما بتواند با دیدن این گونه آثار به هویت وفرهنگ ملی ومیهنی خودمان پی ببرد وبه دنیال فرهنگ های بیگانه نرود.
وی تاکید کرد: تلویزیون ما نتوانسته این گونه مفاخر را به عنوان یک الگوی خوب و تاثیرگذار درعصر کنونی به تصویر بکشد و باعث فخر و مباهات ایرانیان شود، انگار همه چیزمان دم دستی و سطی شده و بیهوده هزینه های میلیاردی و گزافی را بابت این دم ستی بودن هزینه می کنیم وبه جای دیدن تخصص و حرفه ای بودن آدمها از رفاقت و دوستی برای ساخت این گونه سریالهای فاخر استفاده می کینم. معلوم است که سریالی که بدون دانش ، تجربه و تحقیق ، وصرفا براساس رابطه ها ساخته شود، نمی تواند به دل مردم بشیند وماندگار شود .
رافعی در پایان گفت: متاسفانه مدیران سیما کمتر به کارگردانان و تهیه کنندگان غیر خودی‌شان اطمینان می کنند و به جای اینکه به مرحله تحقیق و پژوهش بها و ارزشی قائل باشند و دراین بخش هزینه کنند ۲ ماهه تصمیم می گیرند که محموعه تلویزیونی فاخر بسازند و نتیجه هم این می شود که مخاطب با دیدن اولین قسمت کار دلسرد شده و در هفته های بعد کار را دنبال نمی کند. در واقع مدیران ما در تلویزیون تازه بعد از پخش یک سریال یاد تحقیق وپژوهش می افتند که دیگر فایده ای ندارد. درمقابل مخاطب چون احساس می کند که به شعورش توهین شده و اندیشه و فکراش از سوی سازندگان اثر سطح پایین فرض می شود.پس به راحتی به جای دیدن سریال وطنی به سمت دیدن سریالهایی ماهواره ای کشیده می شود . سریالهایی که چیزی جزء تخریب فرهنگ، هویت و خانواده های ما ندارند.
کد خبر: 41285
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcji8ex.uqevozsffu.html