26 سال از مرگ «کری گرانت» گذشت

مردی که موهایش را شانه می کرد

11 آذر 1391 ساعت 13:21

«همه می خواهند کری گرانت باشند، حتی من هم می خواهم کری گرانت باشم. » (کری گرانت)

گرانت با نام اصلی «آرچیبالد الکساندر لیج» ۱۸ ژانویه ۱۹۰۴ در بریستول انگلستان متولد شد.پدرش در یک کارخانه نساجی کار می کرد، ۹ ساله بود که مادرش پس از ازدست دادن یکی دیگر از فرزندان خود دچار افسردگی شد و به ناچار به آسایشگاه روانی سپرده شد، آرچی پس از بازگشت از مدرسه شنید که مادرش به یک سفر طولانی رفته است. بیش از ۲۰ سال طول کشید تا او دوباره توانست مادر خود را ملاقات کند.
 
در ۱۴ سالگی مدرسه را رها کرد و به گروه نمایشی «باب پندر» پیوست. او در این گروه نمایشی پانتومیم و آکروبات یاد گرفت که باعث شد بعدها بر اثر اعتماد به نفسی که از آموخته هایش کسب کرده بود، بدلکاری بسیاری از نقش هایش را خودش انجام دهد. در ۱۹۲۰ همراه با گروه پندر به آمریکا رفت و در آنجا برنامه هایی را به صورت مستقل اجرا کرد، او سه سال در آمریکا زندگی کرد و در ۱۹۲۳ به انگلستان برگشت و در نمایشهای کمدی ظاهر شد. 

۲۸ سال داشت که «آرتور همرستاین» کارش را پسندید و او را برای اجرای نمایش موزیکال «سحرگاه طلایی» با خود به نیویورک برد.پس از این نمایش او در نمایشهای دیگری هم ظاهر شد و در ۱۹۳۱ به استخدام تاتر سن لویی در آمد. در این سال کری مورد توجه کمپانی «پارامونت» قرار می گیرد و نام خود را به «کری گرانت» تغییر می دهد. او پیش از این با نام «کری لاکوود» مشغول فعالیت بود. 

در ۱۹۳۲ بازی او در اولین فیلمش «این است شب» مورد توجه قرار می گیرد. در همین سال در ۴ فیلم دیگر ظاهر می شود از جمله «ونوس طلایی» مقابل «مارلنه دیتریش» و «مادام باترفلای» مقابل «سیلویا سیدنی». در ۱۹۳۳ در فیلمهای «در حقش بد کرد» به کارگردانی «لاول شرمن» و من «فرشته نیستم» به کارگردانی «وسلی راگلس» بازی کرد. در حقش بد کرد برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شد و در گیشه هم موفقیت خوبی بدست آورد.
او در میانه دهه ۳۰ قراردادی با کمپانی کلمبیا امضا کرد و تا ۱۹۴۰ در فیلمهای زیادی بازی کرد از جمله آنها می توان به «من فرشته نیستم»، «بالفطره بد»، «مادام وارد می شود»، «چشمان درشت قهوه ای»، «بزرگ کردن بیبی»، «تعطیلات»، «منشی همه کاره او» و «داستان فیلادلفیا» اشاره کرد، موج بازی در این فیلمها او با به محبوبترین هنرپیشه هالیوود تبدیل کرد. 

گرانت با بازی در «سرناد صناری» به کارگردانی «جرج استیونس» در سال ۱۹۴۱ نامزد دریافت جایزه اسکار شد. «سوءظن» فیلم دیگر او در این سال بود که بازی او در نقش منفی این فیلم مورد اقبال عمومی قرار گرفت. او در سال ۱۹۴۲ درکنار «جین آرتور» و «رونالد کلمن» در فیلم «شهر،شهر» ظاهر شد.گرانت سال بعد فقط در فیلم «آقای خوش شانس» ظاهر شد اما در ۱۹۴۴ در ۴ فیلم ظاهر شد که بازی اش در «هیچ کس،مگر قلبی تنها» به کارگردانی «کلینت اودتز» باز هم مورد توجه آکادمی قرار گرفت و گرانت را برای بار دوم نامزد دریافت جایزه اسکار کرد. او که قبل از این با «آلفرد هیچکاک» فیلمی چون سوءظن را کار کرده بود توفیق یافت در فیلمهای معروفی چون «بدنام(۱۹۴۶)»، «دستگیری دزد(۱۹۵۵)»، «شمال از شمال غربی(۱۹۵۹)» هر سه به کارگردانی هیچکاک بازی کند. 

پس از بازی در چند فیلم دیگر گرانت در ۱۹۶۶ آخرین فیلمش «راه برو،ندو» اثر «چارلز والترز» را بازی کرد و برای همیشه سینما را رها کرد و تلاشهای کارگردانهایی چون «هاوارد هاکس» و «استنلی کوبریک» و آلفرد هیچکاک برای بازگرداندن او به عرصه بازیگری راه به جای نبرد. 

او در ۱۹۶۶ به عنوان مدیر و سخنگوی تبلیغاتی کمپانی لوازم آرایشی «فابژه» مشغول به کار شد. و چند سال بعد هم عضو هیات مدیره کمپانی «مترو گلدن مایر» و «خطوط هوایی وسترن(دلتا)» شد. 

سر انجام گرانت ۲۹ نوامبر سال ۱۹۸۶ بر اثر حمله قلبی در بیمارستان سنت لوک در ایوا در سن ۸۲ سالگی در گذشت.بخش عمده ای از دارایی میلیون دلاری او به پنج همسر و دخترش «جنیفر گرانت» رسید. 

ذکر چند نکته از زندگی و شخصیت گرانت خالی از لطف نمی باشد: 

«یان فلمینگ» برای خلق شخصیت «جیمز باند» نگاهی به شخصیت گرانت داشت.
بازی در نقش جیمز باند در فیلم دکتر نو(۱۹۶۲) را رد کرد چون اعتقاد داشت در سن ۵۸ سالگی برای بازی در این نقش زیادی پیر است. 
یکی از بزرگترین طرفداران «الویس پریسلی» و داگلاس فربنکس هم بت بچگی اش بود.
هنگامی که نام دوستش «چارلی چاپلین» در لیست سیاه قرار گرفته بود تاکید داشت که ارزش هنری این بازیگر بر اینکه چه علایق سیاسی دارد می چربد.
هنگام کودکی از چاقو و ارتفاع می ترسید.
رتبه دوم بزرگترین بازیگر افسانه ای انسیتو فیلم آمریکا را دارد.
«بی احتیاط(۱۹۵۸)» که در آن با اینگرید برگمن و «سیسیل پارکر» همبازی بود فیلم مورد علاقه اش بود.
بنا به درخواستش جسد او سوزانده و خاکسترش در اقیانوس آرام پراکنده شد.
از جمله بازیگرانی بود که توانست در طول دوره بازیگری اش با ستاره هایی از جمله «سوفیا لورن(غرور و شهوت، خانه قایقی)»، «اینگرید برگمن(بی احتیاط، بدنام)» و «کاترین هیپبورن(تعطیلات، داستان فیلادلفیا)» همکاری کند.
آکادمی در سال ۱۹۷۰ با اهدای جایزه یک عمر موفقیت هنری گرانت را از جایزه اسکار بی نصیب نگذاشت.

کد خبر: 50195

آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcjivei.uqeyhzsffu.html