هنر نیوز - قرار نیست بین بازیگری و کارگردانی یکی را انتخاب کنم

قرار نیست بین بازیگری و کارگردانی یکی را انتخاب کنم

شیوا بلوریان که در کنار بازیگری، فیلمسازی را هم تجربه کرده معتقد است فیلمسازی بازیگران اتفاق مثبتی است، چون دنیای هنر، انحصاری نیست .
به گزارش هنر نیوز به نقل از مهر، شیوا بلوریان، بازیگری است که تجربه فیلمسازی و کارگردانی تئاتر را در کارنامه هنری خویش دارد. آخرین فیلم کوتاه او "لحظه ی صفر" در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی اکران شده است. او این روزها برای پیش تولید فیلم کوتاه بعدی‌اش آماده می‌شود و همزمان در حال نگارش یک فیلمنامه 90 دقیقه‌ای است.به عنوان بازیگرهم سریال "کلیدهای یخی" به کارگردانی محمد رضا آهنج و "ضربان منفی" به کارگردانی اکبر منصور فلاح را در نوبت پخش دارد.
بلوریان در پاسخ به این سئوال که ورود بازیگران را به عرصه کارگردانی و تهیه‌کنندگی در تلویزیون چطور ارزیابی می‌کنید، به خبرنگار مهر گفت: دنیای هنر، دنیای انحصاری نیست. فیلمسازی در یک دایره بسته و برای افرادی خاص صورت نمی‌گیرد. نیاز به دانش ، علاقه، استعداد و پشتکار دارد و هر کسی با توجه با این فاکتورها می‌تواند قدم بردارد. فیلمسازی دنیای گسترده‌ای است برای همه کسانی که دوستش دارند، آغوشش باز است و برای همه جا هست.
وی در ادامه افزود: نه تنها بازیگران، بلکه سالهاست موسسات مختلف برای افراد معمولی هم کلاسهای مختلف فیلمسازی برگزار می‌کنند تا بتوانند فیلم بسازند. خب چه اشکالی دارد؟ خیلی هم خوب است.حالا شاید کسانی هم باشند که فیلم بد بسازند، اما همین زمانی را که صرف انجام دادن یک کار فرهنگی کرده اند ارزش ندارد؟ زمانی که می‌توانستند به هزاران شکل دیگر هدر بدهند، اما با تکیه به فردیت، به عنوان یک فرد، یک قطره در دریای اجتماع، سهم فرهنگی خود را در همان قطره که سهم کمی نیست، برای فرهنگی‌تر شدن جامعه بر داشته‌اند. خب کاری که در کل، در ارتقا فرهنگ جامعه تاثیر مثبت دارد ایرادش کجاست؟
این بازیگر خاطرنشان ساخت: اگر بازیگری فیلمسازی را تجربه کند اتفاق مثبتی است. چون به هر حال مرتبط با کاری است که تا بحال به شکل دیگری انجام می‌داده است. شاید اگر یک مهندس مکانیک فیلمسازی کند کمی عجیب به نظر برسد، اما در مورد یک بازیگر، یک منشی صحنه، یا یک دستیار کارگردان به نظر من اگر به صورت صحیح اتفاق بیفتد چه اشکال دارد؟ وانگهی این فیلمسازی در قدمهای اول یک تجربه است. تجربه کردن اصلا کار بدی نیست. شاید در این تجربه کردن‌ها پی به ضعفش ببرد، شاید اصلاً نتواند با کارگردانی ارتباط برقرار کند و منصرف شود یا برعکس، در کارگردانی موفق تر ارزیابی شود.
بلوریان یادآور شد: به نظرم درست نیست که با این تجربه کردنها با گارد بسته برخورد شود. باید فرصت داد و اطمینان داشت که آن اتفاق مهم فقط و فقط بر اساس شایسته سالاری و توانمندی به وقوع می‌رسد . فرد ضعیف به شکل منطقی از چرخه خارج می‌شود. در همه جای دنیا هم این اتفاق افتاده و منشا موفقیت‌های بسیار بوده است مثلاً کوین کاستنر، بازیگری که فیلم "با گرگها میرقصد" را گارگردانی کرده و به خاطرش اسکار بهترین کارگردانی را گرفته است. "کلینت ایستوود" از اول بازیگر بوده و بعد کارگردانی کرده و به خاطر کارگردانی فیلم "نابخشوده" اسکار بهترین کارگردانی را گرفت. رابرت دونیرو، آل پاچینو، جرج کلونی، جودی فاستر همه بازیگرانی هستند که فیلم‌های مطرحی را کارگردانی کرده‌اند یا حتی رابرت ردفورد که در سال 1980 برای فیلم "مردم معمولی" اسکار بهترین کارگردانی را تصاحب کرد.
وی درباره اینکه آیا قبل از شروع بازیگری به کارگردانی هم فکر می‌کرد و دوست داشت این حرفه را تجربه کند، توضیح داد: فوق لیسانس کارگردانی خوانده‌ام. یعنی از اول هدفم، اولویتم و تلاشم برای کارگردانی بود و در کنارش این امکان برایم به وجود آمد که در مقابل دوربین کارگردانانی چون رسول ملاقلی پور، سیروس مقدم، محمدرضا آهنج؛ سعید سلطانی، کاظم معصومی و ... بازی کنم و بعد از آن بود که به بازیگری هم علاقمند شدم. اینکه "دیگری" را بازی کنی، تجربه کردن هزاران سرنوشت و باز برگشتن به سرنوشت خودم را کاری دوست داشتنی و شگفت انگیز یافتم.
این بازیگر ادامه داد: اما فیلمسازی همچنان انتخاب اولم است. از دانشگاه تا سینمای جوان تا کلاسهای استاد ناصر تقوایی، همه جا درسش را خوانده‌ام. با قدمهای آهسته، اما پیوسته تجربه‌اش می‌کنم. هیجان آن را ندارم که اسم کارگردان را یدک بکشم. بیشتر دلم می‌خواهد حرفهایم را سنجیده و آرام و اثرگذار در فیلم‌هایم بزنم. چون به نظرم فیلمسازی زیباترین کار دنیاست. آفریدن است. اینکه بتوانی به چیزهایی که فکر می‌کنی، آنها را جان بدهی و خواب‌هایت را بسازی و مردم با چشمان باز به تماشای خوابهای تو بیایند و با خوابهای تو بخندند و گریه کنند، شگفت انگیز است.
بلوریان اشاره کرد: اصلا تصمیمی که یک کارگردان می‌گیرد شگفت انگیز است، چون این تصمیم از انرژی شدیدی نشات می‌گیرد که او به تنهایی در خانه کوچکش و در حال نوشتن به آنها فکر می‌کرده است. من فیلمسازی را دوست دارم چون سرشار از رویاهای انسانی است. چون با آن می‌شود کلی حرفهای مهم درباره تبعیض، عشق، تنفر ایمان و روابط انسانی به همه آدم‌های دنیا زد و آنها را به تفکر وا داشت.
وی در پایان افزود: قرار نیست بین بازیگری و کارگردانی الزاما یکی را انتخاب کنم. همانطور که در این سالیان هر دو را در کنار هم داشته‌ام از این پس نیز چنین خواهد بود. کما اینکه در سینما و تلویزیون ما این یک موضوع پذیرفته شده است و در حال حاضر کارگردانان، بازیگرهای مطرح و موفق و قدرتمندی در حال فعالیت هستند و اشتغال در هر دو این حرفه ایجاد مشکل نکرده است.