مدیران هفدهمین جشن خانه سینما در دومین نشست مطبوعاتی خود در جمع نمایندگان و خبرنگاران رسانه های گروهی با اعلام نامزدهای بخش مسابقه سینمای ایران این رویداد، از نامزدی «قصه ها» فیلم پرحاشیه و جنجالی رخشان بنی اعتماد در هشت رشته از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه خبر دادند.

گزارش این نشست خبری که در همان لحظات نخست تنها از سوی «سینماپرس» و با ارائه تحلیلی کوتاه و با تیتری با مضمون« تحسین فیلم مورد اعتراض نمایندگان ملت توسط خانه سینما» به مخاطبان اطلاع رسانی شد، به فاصله کوتاهی توسط سایر رسانه های ارزشی و اصولگرا نیز انعکاس یافت و بسیاری از آنها به نمایندگی از افکار عمومی خواهان ارائه توضیحات مسئولان لازم در این زمینه شدند.

اگرچه به نظر می رسد مدیران این جشن از «سید رضا میرکریمی» مدیر عامل خانه سینما گرفته تا «همایون اسعدیان» دبیر این جشن، هیچگاه خود را قائل به پاسخگویی در قبال ابهامات مرتبط به حوزه فعالیت خود نمی دانند، اما در پی نامزدی مکرر و البته غیر طبیعی فیلم «قصه ها» (با توجه به ساختار نه چندان قدرتمندش) در این جشن و در عین حال عدم اعلام اسامی داوران بخش مسابقه سینمای ایران، نگارنده ضمن اطلاع از حضور یکی از فیلمسازان مسئله دار و سیاسی در جمع داوران جشن خانه سینما، نکاتی را برای روشنگری بیشتر خوانندگان گرامی به ویژه مسئولان امر (که احتمال شرکت برخی از آنها در این جشن دور از ذهن نیست) یادآور می‌شود.

دیگر کمتر کسی از اهالی سینما و مسئولان فرهنگی و سینمایی کشور است که با نام «جعفر پناهی» و فیلمهای توقیفی اش در طول این سالها آشنا نباشد و هزینه های سنگینی که به واسطه فعالیت های سیاسی وی در روزهای فتنه ۸۸ و محکومیت قضایی ناشی از آن، به انحاء مختلف در ابعاد داخلی و خارجی بر کشور و نظام جمهوری اسلامی تحمیل گردید را انکار نماید؛ بگونه ای که می توان فارغ از همه آن برنامه های نمایشی و تکراری گذاشتن «صندلی خالی»!؟ برای وی در جشنواره های بین المللی، اعطاء جوایز سیاسی، اعتصاب غذا و انواع نامه نگاری های کذایی و...این اواخر در اوج مقابله کشور با تحریم ها، به اختصاص جایزه آزادی افکار ساخاروف از سوی پارلمان اروپا به جعفر پناهی و نسرین ستوده از دیگر محکومین جریان فتنه اشاره کرد.

حال نکته قابل تأمل این است در حالیکه علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در صف انتظار برای حضور در صحن علنی مجلس بوده و به گفته مدیران سینمایی، این روزها به شدت درگیر پاسخگویی به سوالات نمایندگان ملت پیرامون نمایش فیلم «قصه ها»ست و دریافت کارت زرد سوم توسط این وزیر دو کارته، هیچ بعید نیست؛ این اقدام داوران جشن خانه سینما که در یک سکوت کاملأ هدفمند، از حضور فیلمسازی کاملأ سیاسی در جمع خود بهره مند بوده اند! چه معنا و مفهومی در قبال اعتراض مجلس به فیلم «قصه ها» دارد؟

البته پاسخ به این سوال چندان مشکل نیست؛ «جعفر پناهی» از جمله افرادیست که بخاطر فعالیت در مسیر تقویت جریان فتنه توسط سیستم قضایی و قانونی کشور به عدم فعالیت سینمایی و رسانه ای برای چند سال محکوم شده است و «خانه سینما» هم به جهت عدم تمکین دست اندرکاران اصلی آن از قوانین جاری کشور و سرپیچی از اجرای مقررات و ضوابط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تعطیل گردید و به رغم اینکه بعد از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید تنها به واسطه ضرورت تحقق شعارهای انتخاباتی حسن روحانی در محملی غیر حقوقی بازگشایی شد اما هنوز در پیچ و خم ابهامات حقوقی است؛ پس وجه تشابه «پناهی» و «خانه سینما» در حال حاضر هر دو در غیر قانونی بودن آنهاست و وقتی در این میان، دستگاههای نظارتی به ویژه قانونگذار محترم سکوت اختیار می کنند و از اعتراض به فعالیت این دو در وجوه مختلف خودداری می ورزند، دهن کجی جماعتی به سینمای انقلابی و اسلامی مد نظر مقام معظم رهبری و انتخاب یک فیلم مسئله دار در این بحبوحه کاملأ طبیعی است!

«پناهی» و «خانه سینما» در طول این سالها، هر از چند گاهی به بهانه های مختلف و تنها به دلیل لجبازی ها و اتخاذ برخی مواضع حزبی و جناحی، سرتیتر رسانه های معاند و مخالف نظام جمهوری اسلامی و مورد توجه جدی لابی سینمایی وابسته به جریانات غربی بوده اند و حتی به گواه تاریخ، در مقطعی از تاریخ حساس این سرزمین، تا مرز همراهی با جریان برانداز نظام جمهوری اسلامی نیز پیش رفته اند و متأسفانه دود آن تنها به چشم خانواده فهیم و پرتلاش سینما رفته است ؛ آیا حال رواست با وجود چنین سابقه ای از این فیلمساز و برخی مدیران این خانه، از هر گونه اقدام مبهمی به راحتی گذشت و بدون عبرت از تبعات ترویج واژگانی چون «تساهل و تسامح» در دولت اصلاحات، دست روی دست گذاشت تا آثاری همچون «قصه ها» و سایر فیلمهای ضعیف و البته مد نظر جریان تمامیت خواه پشت پرده سینمای ایران، جوایز یک جشن به اصطلاح صنفی سینمایی را از آن خود کنند؟

ای کاش گردانندگان اصلی این چنین تصمیمات اشتباه، از حذف و بازگشت عبارت «فجر» به مهمترین رویداد سینمایی کشور درس گرفته و با نیات سیاسی خود شرایطی را برای بحرانی شدن وضعیت سینما میان دولت و مجلس و حاکمیت و اهالی زحمتکش سینما که فارغ از اهداف حزبی خواهان رسیدگی به مشکلات و موضوعات صنفی و معیشتی خود هستند فراهم نسازند.

هنر نیوز