آشنایی با شارلی ابدو

شارلی اِبدو (به فرانسوی: Charlie Hebdo) به معنای «هفته‌نامه شارلی»، مجلهٔ فکاهی چپ‌گرای فرانسوی است که چهارشنبه‌ها منتشر می‌شود. درونمایه این مجله لحنی هتاک و غیر سازشکار دارد و از نظر محتوای انتشار به شدت ضد مذهب است.  نگارشهای این مجله شامل نقد و تمسخر کاتولیک فرانسه، یهودیت در فرانسه، اسلام در فرانسه، سیاست و حتی فرهنگ عامه فرانسه می‌شود. در سپتامبر ۲۰۱۲ انتشار کاریکاتورهایی با موضوع پیامبر اسلام در این مجله باعث تظاهراتی علیه این مجله و تظاهرات ضدفرانسوی در برخی کشورهای اسلامی شد.

ارزش های شما فقط ارزش است ؟!

«شارلی اِبدو» جانشین مجله «هاراکیری» * [۱] است که از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۱ میلادی منتشر می‌شد. مجله پس از بسته شدن توسط دولت فرانسه بخاطر توهین به ارزش‌های ملی دوباره در سال ۱۹۶۶ منتشر شد و در سال ۱۹۷۰ و اینبار پس از مرگ ژنرال شارل دو گل بخاطر توهین به شخص ایشان، به دستور وزیر داخله تعطیل شد. در دهه ۸۰ میلادی کارمندان قدیمی تحریریه با نام جدید «شارلی ابدو» (این نام کنایه ایست به نام شارل دو گل) کار مجله را ادامه دادند ولی شمارگان بسیار پایین و انتقاد مردم از کیفیت محتوی عامل نیمه تعطیل شدن مجله گشت تا اینکه گروه دیگری به تیم قدیمی مجله گرویده در سال ۱۹۹۲ هفته نامه «شارلی ابدو جدید» را منتشر کردند.

رابطه مستقیم محبوبیت رییس جمهور فرانسه با فروش بالای مجله «شارلی ابدو»

چندی پیش رییس جمهور فرانسه در دفاع از آزادی بیان حرکت مجله شارلی ابدو را تایید کرد این درحالی است که روند محبوبیت وی در میان فرانسویان کاهش یافته است اما در این شرایط همچنان که فروش این مجله سخیف و کثیف افزایش پیدا کرده است میزان محبوبیت رییس جمهور فرانسه روندی صعودی داشته است. دلیلی ندارد در این یاد داشت به تعریف آزادی بیان و احترام متقابل بپردازیم و یا اینکه از آن افراد معلوم الحال سوال کنیم که آیا اگر به اعتقادات و یا ارزش‌های شما اهانتی صورت بگیرد باز هم ابراز روشنفکری می‌کنید و آن را با آغوش باز می‌پذیرید؟! بی‌فایده است اگر از آن‌ها توضیحی بخواهیم آن‌ها موضع و تکلیفشان و حتی سیاستشان مشخص‌تر از آن است که رو به آن‌ها حرفی بزنیم. چرا منتقدان هولوکاست نه در فرانسه بلکه در جای جای جهان در زندان ها به سر می برند؟!

سوال اصلی ما از فرهنگیان، هنرمندان، سیاست مداران و مخصوصاً سینماگران این است که چرا آنچنان پاسخ در خور شأن و منزلت آن‌ها داده نمی‌شود؟! سینمای ما ادعای اسلامی بودن و رعایت اخلاق را دارد و همه می‌دانیم که در دوره‌ای از زمان زندگی می‌کنیم که دولت‌ها با فرهنگ و مخصوصاً سینما در کشور خود و سایر کشور‌ها حکومت می‌کنند و تفکر و اندیشه خودشان را ارائه می‌دهند. سینمای ما در این عرصه چه جایگاهی دارد؟!

چرا سینما گران سکوت کرده اند؟!/ اووووف چه آدم فهمیده و باکلاسی است

در طی این چند روز چرا باید سینما گران نسبت به این حرکت غیر فرهنگی در فضای فرهنگی و رسانه‌ای که رخ داده است سکوت کنند؟! چرا در برخی از مسائل داخلی که شاید حق با آن‌ها باشد ولی عنوان کردن آن آب به آسیاب دشمن ریختن است هیچ کم کاری ندارند و در صفحات شخصی خود در فضاهای مجازی از شیک‌ترین و باکلاس ترین جملات برای نشان دادن عمق تفکر خود استفاده می‌کنند تا همه بگویند: اووووف چه آدم فهمیده و باکلاسی است.

سینماگران نمک گیرشان نشوید فرانسوی ها بیش از این به ما بدهکارند؟!

بی‌تعارف حرف بزنیم، چند نفر از سینماگران ما که تاثیر فرهنگی در خارج از مرز‌هایمان دارند در ارتباط با این موضوع موضع گرفتند؟! چند نفر از این دوستان که چهره بین امللی دارند و دائماً در جشنواره‌های خارجی شرکت می‌کنند در صفحات شخصی خود و یا در رسانه‌ها با صدای بلند حرکت شنیع غرب و آن رسانه را به باد کتک حرف‌‌هایشان گرفته‌اند؟! مگر این اتفاق در حوزه فرهنگ نیافتاده است چرا فقط درباره اتفاقاتی که در حوزه سیاست می‌افتد رگ گردنشان کلفت می‌شود؟! شاید هم برخی از آن‌ها می‌ترستند که خورده اعتبارشان در خارج از ایران در‌‌ همان کشور‌ها به خطر بیافتد؟! نمی‌خواهم نام ببرم اما شاید دلیلش این است که برخی از هنرمندان خوش ذوق و یا خوش فهم ما در هنر را نمکو گیر خود کرده‌اند؟! سینماگران نمک گیرشان نشوید فرانسوی ها بیش از این به ما بدهکارند.

راستی داعش کجاست؟!

متاسفانه زمانی که در فضای مجازی و سایت‌های خبری گذر می‌کنیم به سختی صحبت‌هایی از هنرمندان سینما می‌یابیم که در مقابل این حرکت مصاحبه کرده و یا عکس العملی را نشان داده باشند. راستی خبری از «داعش» نیست!

در پاسخ به اهانت مجله سخیف فرانسوی آقای ایوبی شما چه تصمیمی می گیرید؟!

شاید بد نبود که در این رابطه مسئولان سینمای و سایر مدیران فرهنگی جلسه‌ای فوری می‌گذاشتند چرا که فقط فرهنگ و مذهب و اعتقاداتمان را هدف سنگین گلوله‌هایی به نام آزادی قرار نداده‌اند آنها نه جان و تاریخ و فرهنگ ما بلکه شخص پیامبر (ص) را هدف قرار داده‌اند. نمی‌خواهم با کلماتی افراط گرایی خواننده این یادداشت را به این نتیجه برسانم که ما با افراد خاصی موضع داریم اما باید کم کاری و بی‌توجهی مان را در عرصه سینما به این مسئله قبول کنیم و بپذیریم که رییس سازمان سینمایی عکس العمل خاصی به عنوان نماینده سینمای ایران در بعد فرهنگی انجام نداده است این در شرایطی است که در چند سال گذشته در پاسخ به ساخت فیلم توهین آمیزی به پیامبر اکرم (ص) توسط سینماگران هالیوودی در مراسم اسکار به تصمیم جواد شمقدری رییس پیشین سازمان سینمایی شرکت نکردیم. آقای ایوبی در این رابطه شما چه تصمیمی می‌گیرید؟!

هنر نیوز