«پژمان» گرفتار طنز دم دستی است
4 آبان 1392 ساعت 10:12
«پژمان» روايت جديدي از زندگي فوتباليست ها و افراد مشهور است كه مخاطب نيز مي پسندد. «ديده شدن» مشكل بسياري از افراد مشهور جامعه است، بسياري از اين افراد به خاطر شهرت توهم اين را دارند كه بايد ديده شوند و «پژمان» درست روي همين نقطه ضعف اين قشر دست گذاشته است.
زماني كه آنونس اين سريال پخش شد، برخي بر اين باور بودند كه سازندگان براي جذب مخاطب يك فوتباليست را سوژه سريال كردند.با آغاز پخش اين سريال مشخص شد كه نويسندگان «پژمان» از طنز روان و خوبي براي داستان استفاده كرده اند و قصد دارند روايت جديدي از زندگي فوتباليست ها و افراد مشهور و آسيب هاي اين نوع زندگي ارايه كنند.
سریال پژمان فیلمنامه قوی دارد اما برخی بعضی سکانس های کش دار سریال موجب وازدگی بیننده میشود گرچه این قسمتها دارای مفهوم هستند و نکته های اجتماعی اما فراموش نکنیم گاهی بیننده خسته از یک روز سخت کاری نیاز به درس اخلاقی ندارد.
«پژمان جمشيدي» براي حضور در اين نقش جسارت به خرج داده و ايفاي نقش اول يك سريال طنز را پذيرفته است زيرا با اين كار پذيرفته است كه با شخصيت وي بازي شود.از سویی دیگر، مخاطب هر چقدر هم قبول کند که این جمشیدی دارد نقش بازی می کند باز هم ممکن است بلاهت اگزجره و حماقت بیش از حد این فوتبالیست به حاشیه رفته را به پای جمشیدی واقعی بنویسد
يكي از مشكلات افراد مشهور «نگاه از بالا به پايين» آنها نسبت به آحاد جامعه است که سریال «پژمان» در حقيقت همين رويكرد آنان را دستمايه طنز خود قرار داده به همين خاطر داستان آن به مذاق برخي از اهالي فوتبال خوش نيامده است.
«پژمان» با رویکرد کارگرد گرایی ساختاری نقد مستقيم خود را متوجه ورزشكاران و بويژه جامعه فوتبال كرده است هرچند در گذشته نيز ورزشكاران نقش هاي تفنني و ويتريني در برخي فيلم ها و سريال ها ايفا كرده بودند اما اين آثار چنين جسارتي براي نقد ورزشكاران نداشتند.
طنز روان اين مجموعه مرهون قلم برادران قاسمخاني است در برخي سكانس ها شاهديم كه نقش نويسنده بسيار كمرنگ مي شود و داستان به ورطه طنز کلامی و دم دستي گرفتار مي شود كه چندان خوشايند نيست.
پرهيز «پژمان» از ورود به مباحث تخصصي و حاشيه اي فوتبال حاشيه امن اين سريال است ،پژمان نشان داد كه كاري به فوتبال و مشكلات حاشيه اي و اصلي آن ندارد و فقط شخصيت مورد نظرش را از اين قشر انتخاب كرده است.
طنز به كار گرفته شده در داستان پژمان را «حساب شده» و در برخي موارد «اغراق آميز» است براي نمونه سوار شدن فوتباليست پشت يك وانت آن هم در كنار گوسفندان بسيار اغراق آميز است كه فقط براي خنداندن مخاطب در كار گنجانده شده است.
شهرت طلبي را خصيصه اي است كه در وجود همه انسان ها هست و مشكل از اينجا ناشي مي شود كه افراد مشهور، با تمسك به شهرت خود زياده خواه مي شوند و انتظار دارند جامعه در برابر آنها سر فرود آورد
استفاده از دو بازیگر مسن و جا افتاده در دل موقعیت های سریال از تفکر سنجیده نویسندگان برامده و با ارجاعات و به چالش کشیدن برخی از رفتارهای غیر اخلاقی در ورزش از موضاعاتی است که در این مجموعه لحاظ شده است.
ويژگي ديگر «پژمان» ارايه چهره واقعي از قشر مورد نظرش يعني فوتباليست ها و ديگر افراد مشهور است هرچه داستان به پيش مي رود، طنز پژمان نيز قوي تر مي شود و انتظار مي رود كه سريال با يك جمع بندي منطقي به پايان برسد.
محسن سليماني فاخر
عضو انجمن منتقدان و نويسندگان سينمايي
کد خبر: 65108
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcjovem.uqeiyzsffu.html