در اولین روز از جشنواره بین المللی تئا‌تر کودک و نوجوان همدان افتتاحیه خارج از مسئولیت دبیر جشنواره برگزار شد لذا انتقاد‌هایی که به افتتاحیه وارد است به دبیر جشنواره مرتبط  نیست.

آغاز افتتاحیه تقریباً قابل قبول بود اما رفته رفته از مسیر خود دور شدند به این دلیل که آیتم های موجود تکراری و کسل کننده و در مواقعی هم از مسیر کودکانه خارج شدند. مجری برنامه به شدت از فضای کودک فاصله داشت و برنامه به سمتی رفت که بیشتر حالت جُنگ پیدا کرد و آیتم‌هایی در آن گنجانده شده بود در افکار کودکان و نوجوان جایگاهی نداشت و نمی‌توان آن را گنجاند.

همکاران رسانه‌ای در هنگام مصاحبه با مجری برنامه خانم «ش» با برخوردی بسیار غیر حرفه‌ای از جانب وی مواجه شدند که در شأن آن برنامه و دوستان رسانه‌ای نبود. وی که با اجرای بسیار ضعیف و تسلط نداشتن بر ابزار حرفه‌ای و اجرایی که از ملزومات یک مجری است به روی صحنه آمده بود حداقل کاری که می‌تواست انجام دهد رعایت اخلاق در مواجه با خبرنگاران بود که متاسفانه از جانب وی مورد بی‌اعتنایی قرار گرفت.

وی بعد از بازدید دوباره در رستوران هتل خبرنگار رسانه مذکور را تهدید بر شکایت کرد مبنی بر اینکه اگر مطلبی راجع به من در رسانه نوشته شود از شما شکایت می‌کنم.

فارغ از اینکه این ادبیات نشان از آن دارد که مجری برنامه نسبت به فضای رسانه و رسالت و اهداف خبرنگاران هیچ گونه اطلاعاتی ندارد و در جمع سایرین که از برگزار کنندگان جشنواره هستند نسبت به خبرنگار با ادبیات و لحنی تهدید آمیز وی را از نوشتن نقد در ارتباط با کارش نفی کرد.

نقطه کور برای خبرنگاران

در اولین روز جشنواره اصحاب رسانه و خبرنگاران برای دیدن اولین نمایش به مجتمع فرهنگی هنری بوعلی رفتند تا نمایشی از ایتالیا را ببیند. متاسفانه در ابتدای ورود بی‌نظمی بسیار زیادی حاکم بود و افرادی که مسئولیت برقراری نظم را بر عهده داشتند با انتخاب بد‌ترین گزینه رفتاری تلاش برای برقراری نظم داشتند.

در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که اصلاً جایگاهی برای خبرنگاران ترتیب داده نشده بود و به هیچ عنوان در هنگام نوبتی برای دوستان رسانه‌ای قائل نشدند تا اینکه خبرنگاران آخرین نفراتی بودند که وارد سالن نمایش شدند. اصحاب رسانه برای گزارش خبری و نقد آثار موجود در جشنواره حاضر شده‌اند اگر بنا باشد در نقطه کوری شاهد اجرای نمایش‌ها باشند چگونه می‌توانند انتقال خبر و یا نگاه شخصی خود را در غالب نقد به صورت درست ارائه دهند؟! در نهایت خبرنگاران برای دیدن بهتر نمایش مجبور شدند در جایی غیر از محل نشستن تماشاچی و روی داربست فلزی صحنه بنشینند که تحمل پنجاه دقیقه نشستن بر روی این سازه‌های فلزی غیر قابل تحمل بود که به دلیل جذابیت نمایش این موضوع به فراموشی سپرده شد.

خبرنگار دیگه کیه!!

در نوبت ظهر زمانی که برای دیدن نمایش «پیکابو، به امید دیدار» راهی مجتمع فرهنگی سینمایی شهید آوینی شدیم افرادی در لباس حراست مسئولیت برقراری نظم را بر عهده داشتند که متاسفانه باز هم بدون هیچ گونه شناخت کافی از وظیفه خبرنگار هیچ گونه جایگاهی برای آن‌ها در نظر گرفته نشده بود.

زمانی که یکی از همکاران رسانه‌ای برای ورود به سالن اضافه بر بلیطی که در دست داشت کارت خبرنگاری خود را به یکی از مسئولین حراستی در مجتمع فرهنگی سینمایی شهید آوینی برای ورود ارائه داد وی کارت او را با بی‌احترامی کنار گذاشت و گفت: خبرنگار دیگه کیه بلیط تو بده. این لحن صحبت کردن موجب اعتراض دوستان خبرنگار و رسانه‌ای قرار گرفت که با پا در میانی یکی از مسئولین حراستی و عذر خواهی مکرر ختم به خیر شد در ضمن اگر شاید حاضرین پا در میانی نمی‌کردند این عزیز حراستی درگیری فیزیکی نیز با خبرنگاران ایجاد می‌کرد.

احساس مسئولیت های دبیر جشنواره

نکته جالب اینجا است که دبیر جشنواره را به سختی می‌شود در هتل و مکان‌های مدیریتی و استراحتی پیدا کرد. پیام دهکردی همانند سایر دوستان و همکارانش که برای ایجاد اتفاقات بهتر در جشنواره تلاش می‌کنند دائم به همه جا سر می‌زند و تلاش دارد تا در هر جایی که می‌شود حضور فیزیکی و فکری داشته باشد. در این چند روز هنوز اصحاب رسانه شاهد حضور دبیر جشنواره در هتل نبودند چرا که وی در تمام این چند روز مرتب درگیر حضور در محل اجرا‌ها بوده و رسیدگی به کار گروه های نمایشی بوده است.

بدون اغراق و هیچ گونه تعریف و تمجیدی باید گفت پیام دهکردی یکی از معدود و شاید نایاب تریم دبیر‌هایی است که تمام عوامل و اطرافیان به وی علاقه‌مند هستند و همه یک دل اعتقاد دارند که او با تمام جان و دل برای این جشنواره گام برداشته است.

روز گذشته در حالی که یک نمایش خیابانی در حال اجرا بود و مردم و دوستان خبرنگار مشغول دیدن نمایش بودند شاهد دبیر جشنواره بودیم که در میان مردم به دیدن نمایش مشغول است و زمانی که خبرنگاران برای مصاحبه نزد وی رفتند به دلیل اینکه در حال دیدن نمایش بود و احترامی که برای کار دوستان قائل بود از آن‌ها خواست تا پایان اجرا تحمل کنند و بعد به گفتگو بنشینند.

وی خودش در صحبت‌هایی که به صورت دوستانه با خبرنگاران داشت اذعان دارد در این مدت طولانی میانگین روزی ۲ ساعت خوابیده است و از ظاهر وی می‌توان به صراحت و صداقت گفته اش پی برد.

لازم به ذکر است که بیست و یکمین جشنواره بین المللی تئا‌تر فجر از ۱۵ آغاز به کار کرده است و تا ۲۱ مهرماه ادامه دارد.

هنر نیوز