http://www.honarnews.com/book Mon, 06 Dec 2021 05:24:31 GMT استوديو خبر (سيستم جامع انتشار خبر و اتوماسيون هيئت تحريريه) نسخه 3.0 http://www.honarnews.com/skins/default/fa/normal/ch01_newsfeed_logo.gif http://www.honarnews.com/ 100 70 fa نقل و نشر مطالب با ذکر نام هنر نیوز آزاد است. Mon, 06 Dec 2021 05:24:31 GMT کتاب و ادبیات 60 http://www.honarnews.com/vglhmxnx.23nmx2yttzfd2.u.html رونمایی کتاب (نقش شیعه درفرهنگ و تمدن اسلام و ایران) تالیف دکتر علی اکبر ولایتی در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی ]]> کتاب و ادبیات Mon, 27 Dec 2010 15:05:00 GMT http://www.honarnews.com/vglhmxnx.23nmx2yttzfd2.u.html http://www.honarnews.com/vdcjoaeh.uqeoozsffu.html به گزارش هنرنیوز، یازدهمین جشنواره کتابخوانی رضوی با تفاوت ها و نوآوری های قالب ها و بخش های ویژه در حال برگزاری است؛ در همین راستا اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران با هدف عدالت فرهنگی در کتابخانه های مناطق مختلف شهر تهران و کتابخانه های روستایی اقدام به برگزاری کارگاه آموزش نقاشی «نگین فیروزه ای» نموده است. بر اساس این گزارش کارگاه نقاشی «نگین فیروزه ای» با تدریس سمیه مومنی کارشناس نقاشی و طراح تکنیک های نقاشی از امروز سه شنبه ۶ مهر ماه در ۹ باب کتابخانه منتخب شهر تهران ویژه گروه سنی کودک و نوجوان آغاز می شود و در اولین روز کتابخانه مرکزی پارک شهر ساعت ۱۶ امروز میزبان اعضا خواهد بود و کودکان و نوجوانان تهرانی با حضور در این کارگاه هها ضمن یادگیری تکنیک های نقاشی می توانند در یازدهمین جشنواره کتابخانی رضوی شرکت کنند و قرار است در پایان این کارگاه ها نمایشگاهی از آثار استاد و شاگردان با موضوعات جشنواره رضوی در کتابخانه های شهر تهران برپا گردد. گفتنی است، یازدهمین دوره جشنواره کتابخوانی رضوی توسط نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور و با همکاری بنیاد فرهنگی هنری بین المللی امام رضا علیه‌السلام و معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در راستای اشاعه و ترویج فرهنگ منور رضوی، گسترش فرهنگ کتاب‌خوانی، شناسایی و معرفی کتاب های فاخر مرتبط با فرهنگ و سیره اهل بیت(ع)، با اضافه شدن بخش ویژه حضرت مهدی(عج) در قالب رشته های متنوع همچون نقاشی، پویش کتابخوان، مسابقه چهارگزینه ای و داستانک نویسی، رشته های شعرسرایی، پویش «برای امام زمانم»، قصه گویی و... تا ۱ آبان ۱۴۰۰ در حال برگزاری است و علاقه‌مندان به شرکت در جشنواره بزرگ فرهنگی می توانند به آدرس‌ www.samakpl.ir مراجعه و آثار خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند. ]]> کتاب و ادبیات Sun, 03 Oct 2021 10:53:33 GMT http://www.honarnews.com/vdcjoaeh.uqeoozsffu.html http://www.honarnews.com/vglh6inw.23nqx2yttzfd2.u.html ]]> کتاب و ادبیات Sun, 30 Dec 2018 08:56:50 GMT http://www.honarnews.com/vglh6inw.23nqx2yttzfd2.u.html http://www.honarnews.com/vglh6wnq.23nkz2yttzfd2.u.html ]]> کتاب و ادبیات Mon, 22 Sep 2014 10:07:50 GMT http://www.honarnews.com/vglh6wnq.23nkz2yttzfd2.u.html http://www.honarnews.com/vgla6ana.49nwm4hkk6514.,.html ]]> کتاب و ادبیات Wed, 13 May 2015 20:44:00 GMT http://www.honarnews.com/vgla6ana.49nwm4hkk6514.,.html http://www.honarnews.com/vglhq6nq.23n-z2yttzfd2.u.html ]]> کتاب و ادبیات Tue, 25 Nov 2014 11:32:11 GMT http://www.honarnews.com/vglhq6nq.23n-z2yttzfd2.u.html http://www.honarnews.com/vdchvqnw.23n6kdftt2.html به گزارش هنرنیوز و به نقل از روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران ، ویژه برنامه محافل ادبی و قرآنی با عنوان «حماسه سرایان» با محوریت همایش نوحه سرایی نواحی مختلف کشور، در ادامه برنامه‌های فرهنگی نهاد کتابخانه های عمومی کشور در ماه محرم، عصر روز یکشنبه 24 مردادماه مصادف با شب هفتم ماه محرم با همراهی دبیران محافل ادبی ،مسئولین و کتابداران با حضور اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران و با مشارکت استان هاي مرکزی، هرمزگان، چهارمحال و بختیاری، قزوین، فارس به صورت مجازی برگزار شد. در این نشست نغمه مستشار نظام دبیر محافل ادبی نهاد کتابخانه های عمومی کشور در بیان اهداف این محفل گفت: اهمیت نوحه سرایی، پیوند نوحه با دفاع مقدس، دفاع از حرم، و ‌مقابله با ظلم از جمله اهداف این محفافل است که با دعوت از نوحه سرایان و شاعران بومی این حوزه در کل کشور در حال اجرا می باشد. وی در ادامه یادی از شاعران آینی مرحوم مطرح استان تهران همچون علی اکبر خوشدل تهرانی و آهی کرد و شعری از مرحوم علی اکبر خوشدل تهرانی را قرائت کرد. بزرگ فلسفه ی قتل شاه دين اين است كه مرگ سرخ به از زندگی ننگين است حسين مظهر آزادگی و آزادی ست خوشا كسی كه چنينش مرام و آيين است نه ظلم كن به كسی نی به زير ظلم برو كه اين مرام حسين است و منطق دين است همين نه گريه بر آن شاه تشنه لب كافی ست اگر چه گريه بر آلام قلب ، تسكين است ببين كه مقصد عالی وی چه بود ای دوست كه درک آن سبب عزّ و جاه و تمكين است ز خاک مردم آزاده ، بوی خون آيد نشان شيعه و آثار پيروی اين است در ادامه احمد بابایی شاعر اهل بیت از استان تهران شعری با عنوان «قبله آخرالزمانی‌ها»را قرائت کرد: وسط کشف کودکانه‌ی من موج زنحیر‌ها تلاطم کرد خیمه آتش گرفت عصر دهم کفش من راه خانه را گم کرد پابرهنه به خانه برگشتم .خواهرم پاک کرد اشکم را داد قولی که کفش نو بخریم خواهرم گفت: او کریم است و زیر دِین کسی نمانده کریم کربلا می‌روی به‌زودی‌ها . شب میلاد، کربلا بودیم یک خیابان ستاره‌باران بود خواهرم، چون کبوتران حرم سرِ خوان کریم، مهمان بود کربلا را ندید خواهر من . یک خیابان، مسیر خوشبختی بزم دیدار نوکر و ارباب یک خیابان، تلاقی دو حرم یک طرف مهر، یک طرف مهتاب هرطرف رو کنی خدا پیداست . یک طرف مهر بود و قهر فرات یک طرف ماه بود با مشکش دست بر سینه، زائری آرام عکس سلفی گرفت با اشکش شب میلاد و گریه؟! عاشق بود! . به سپید و سیاه، خرده مگیر اهل اشک از قبیله‌ی ابرند خادمان تو هر چقدر صبور زائران، همچو رعد بی‌صبرند زائران، بی بهانه می‌گریند . این عجب نیست زائران حسین با دل شاد گریه می‌کردند پدر و جدّ و مادرش، چون ما شب میلاد گریه می‌کردند گریه‌دار است «نام» او حتی! . چمدانم پر از شکایت بود گِله‌ها داشتم، ولی حالا همه‌ی شعرهام یادم رفت! آه...‌ ای یار خوش قد و بالا شاعرت را به قتلگاه بکش . پیرمرد از عشایر کوفه دید در کنج میکده مستم «اِشربِ المای!‌ها هَلابیکُم» داد لیوان آب در دستم یاد طفل رباب افتادم . بین دو رود، زندگی، جاری‌ست در تلاقی ماه با خورشید نوعروسی عفیف، لب وا کرد «بله» تا گفت، عطر سیب وزید کِل کشیدند ایل امّ‌وهب . در دفاع از حرم، به میدان رفت گفت: امروز جای ماندن نیست عاقد، انگار روضه‌خوان شده بود رفت داماد و نوعروس گریست! باغ گل گشت خیمه قاسم.... . ارمنی بود و دومین سفرش گنبد ماه را نشان می‌داد دم باب‌الحسن هیاهو بود او که قنداقه را تکان می‌داد همسرش چند سال نازا بود . عشق را با فُلوس می‌سنجد! عقل، سرگرم فقر و صرّافی‌ست جای سوغات، وقت برگشتن یک بغل از ضریح او کافی ست هرگز از کربلا کفن نخرید! . این خیابان که قلب تاریخ است قبله‌ی آخرالزمانی‌هاست یکی از پشت سر، صدایم کرد لهجه‌اش مثل آسمانی‌هاست «حججی» بود با همان لبخند... . زُل زد و شربتی تعارف کرد در گلو ردّ بغض شیرینی ناگهان ساعت حرم می‌خواند غزلی با صدای «آوینی» «تو مپندار کربلا شهری‌ست...» بسکه مشتاق مَصرعت بودم مِصرعی هیئتی، به شعر وزید «همه‌جا کربلاست» تا محشر کوریِ چشم ابن‌سعد و یزید خبری از سنان و خولی نیست . یک خیابان که خلق می‌بینند شهدا را کنار پیر خمین پرچم سرخ می‌زند فریاد رحمه‌الله واسعه‌ست حسین «کوثری» باز روضه می‌خوانَد . کربلا خاک نیست‌ای مردم! بلکه جغرافیای تاریخ است گودیِ قتلگاه، در باطن روضه‌ی یثرب و در و میخ است فاطمه روی خاک افتاده.... . زائران تو بعد عصر دهم همه در قتلگاه افتادند نسل در نسل، سمت کرب و بلا پابرهنه به راه افتادند راستی! از رقیّه‌ات چه خبر؟! . چشم تا کار می‌کند اینحا روضه‌ی فاش، بر زمین مانده دلم از روضه برنمی‌گردد همچو پایی که روی مین مانده باز شد راه کربلا با «خون» .... . یادم آمد که دور او پُر بود از هیاهوی قوم تکفیری! چقدَر روضه، غیر تکراری‌ست! باز هم یک گریز تصویری: ازدحام است دور شش گوشه.... . سینه‌اش پاره‌پاره، چون کندوست شوکران را عسل گرفته حسین گفتم اصغر کجاست؟ رندی گفت: کودکش را بغل گرفته حسین از سرِ اصغرش سؤال مکن! . شب میلاد، کربلا غوغاست هرکه در کربلاست خوشبخت است کودکان، پابرهنه، دور حرم‌ می‌دوند و خیالشان تخت است که یکی هست خواهری بکند . «کربلا» زینبیّه‌ی زهراست! چشم‌هایم به خیمه‌گاه افتاد رفت از کربلا به «کوفه»، دلم کاروان، دست‌بسته، راه افتاد «دَخَلَتْ زَینَبُ عَلَی ابْنِ‌زیادْ» . شب میلاد یا که عصر دهم صبح صادق، غروب گودال است شعر من «تلّ زینبیّه» شده دل من بس‌که رو به گودال است دست و پا می‌زنی هنوز، حسین! . در قنوتش سکوت کرده اگر غزلی سربریده می‌خوانَد جای اذن دخول، شاعر تو ایستاده، قصیده می‌خواند! شاعرت را ببخش... دیوانه‌ست! گفتنی است طبق برنامه‌ریزی انجام شده در اجرای ویژه ‌برنامه «حماسه سرایان»؛ روزانه شش استان اقدام به برگزاری مراسم مجازی خواهند کرد سومین برنامه از این ویژه برنامه عصر امروز یکشنبه 24 مرداد با همراهی دبیران محافل ادبی؛ شورای قرآنی استان‌ تهران ،مسئولین و کتابداران با حضور اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران و با مشارکت استان هاي مرکزی، هرمزگان، چهارمحال و بختیاری، قزوین، فارس به صورت مجازی به صورت مجازی از طریق نشانی www.skyroom.online/ch/nahaad/mahafel برگزار شد و احمد بابایی شاعر اهل بیت از استان تهران در این محفل به شعرخوانی پرداخت. ]]> کتاب و ادبیات Mon, 16 Aug 2021 08:35:21 GMT http://www.honarnews.com/vdchvqnw.23n6kdftt2.html http://www.honarnews.com/vdcepe8o.jh8foi9bbj.html دومین نشست تیرماه خوانش با عنوان "فرمالیسم تجلی معنا در صورت با ارائه مصادیقی از متون ادب فارسی" و با سخنرانی دکتر رضا صادقی‌شهپر در تاریخ ۱۲ تیرماه ۱۳۹۸در فرهنگسرای پرواز برگزار شد، متولی برگزاری این نشست‌ها هفته‌نامه الوند است؛ متن این سخنرانی در ادامه آمده است. وقتی صحبت از نظریه فرمالیست می‌شود، منتقدان روس و فرمالیسم روسی به ذهن متبادر می‌شود. کسانی چون "شکلوفسکی" که جز نخستین افرادی است که در مقاله "رستاخیز واژه" و رساله "هنر همچون صناعت" به این مباحث اشاره کرد و پس از وی، کسانی چون "رومن یاکوبسن" و "بوریس آیخن‌باوم" به این مقوله پرداختند که البته تفاوت‌های اندکی بین نظرات آن‌ها وجود دارد. گروهی به "نو فرمالیست‌ها" یا "منتقدان‌نو" معروف هستند، که نظریات آن‌ها از دهه ۱۹۳۰ به بعد مطرح می‌شود افرادی مانند "کلینت بروکس" و "جان کرورنسوم" که به آن‌ها "منتقدان آمریکایی" نیز گفته می‌شود. دربحث فرمالیست با تعدد دریافت‌ها و فهم‌هایی که در این نظریه وجود دارد روبرو هستیم، به‌طوری که برخی از فرمالیست‌ها می‌گویند به تعداد منتقدانی که در این حوزه کار کرده‌اند دریافت و فهم وجود دارد، اما اگر بخواهیم در یک جمع بندی این مطلب را خلاصه کنیم باید بگوییم فرمالیسم در نقد ادبی به هر دو شیوه فرمالیست‌های روس و نو منتقدان یا منتقدان نوآمریکایی گفته می‌شود. صاحب‌نظران حوزه فرمالیست، دو دوره مجزا برای آن قائل هستند، دوره اول از سال ۱۹۱۶ تا ۱۹۲۱ را در بر می‌گیرد و زمانی است که مقاله ها و رسالاتی مانند "رستاخیز واژه" و "هنر همچون صناعت" منتشر می‌شوند، تاکید این دسته بر جنبه جمال شناسیک متون ادبی است و فارغ از مسائل و مباحث بیرونی یا برون متنی مانند زندگی‌نامه، مسائل جامعه‌شناختی، نیت مولف و... به نگارش درآمده‌اند. دوره دوم سال‌های ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۶را شامل می‌شود و دوره‌ای است که آرای متعادل‌تری را شاهد هستیم و پیوندی بین نظریه‌های فرمالیستی و نظریه‌های جامعه‌شناختی و اجتماعی به وجود می‌آید. نمایندگان این گروه کسانی مثل یاکوبسن و آیخن‌باوم هستند. بنابراین فرمالیسم این دو نحله را در خود دارد و هر دو گروه اعتقاد دارند متون ادبی و هنری فارغ از مسائل برون متنی بررسی شوند و تکیه و تاکید آنها بر متن است. یاکوبسن در این رابطه می‌گوید نه "تن‌یانو" نه "شکلوفسکی" نه "موکاروفسکی" و نه من هیچ کدام عقیده نداشتیم که هنر، یک مدار بسته است بر عکس ما نشان داده‌ایم که هنر پاره‌ای از تشکیلات جامعه است، ما همواره متوجه روابط دیالکتیکی هنر با هر ساختار اجتماعی دیگر هستیم و آن‌چه ما به آن تکیه و تاکید می‌کنیم جدا کردن هنر از جامعه نیست بلکه در راه حفظ خود‌مختاری جمال شناسیک هنر است. مضمون این جمله تکیه بر خود متن و نشانه‌هایی است که در متن وجود دارد، به ویژه تمهیدات و آرایه‌ها و به قول فرمالیست‌ها "هنر سازه‌هایی" که در متن دیده می‌شود و از طریق این می‌خواهند به معنا برسند. شاید بتوان گفت فرمالیست‌ها شیوه و شگرد رسیدن به معنا را به شکل دیگری دنبال می‌کنند و از طریق فرم و شکل می‌خواهند به معنا برسند، اما نه این‌که مسائل اجتماعی و جامعه‌شناختی را به طورکامل نادیده بگیرند.مبحث دیگری که باید به آن اشاره شود جایگاه شکل یا فرم در فرمالیسم است. نقد فرمالیستی نقدی است که بیشتر بر فرم و شکل تکیه می‌کند. فرمالیست‌ها اعتقاد دارند شکل، ترجمان محتوا است و در نقد آثار نیز عوامل برون متنی را دخالت نمی‌دهند و برای رسیدن به معنای اثر، بر متن و نشانه‌های موجود در آن تکیه می‌کنند چرا که معنا را چیزی جز تجلی صورت نمی‌دانند. "یوری تینیانوف" می‌گوید اثر ادبی نظامی است با روابط متقابل عوامل آن، یعنی شبکه‌ای از روابط. از نظر فرمالیست‌ها اثر ادبی کلیتی است که اجزای آن با یکدیگر تعامل و هماهنگی دارند و این هماهنگی باعث به وجود آمدن وحدت اندام‌وار یا انسجام در متن می‌شود و کار منتقد یافتن و رسیدن به وحدت و انسجامی است که در متن وجود دارد و نهایتا تاثیری که این وحدت اندام‌وار در خواننده می‌گذارد که رسیدن به این، از طریق شکل به دست می‌آید. همین‌طور تحلیل دقیق متن و تک‌تک واژه‌ها و صناعات ادبی بسیار مهم است و برای همین بررسی آرایه‌های صناعی، تمهیدات ادبی و مخصوصا تمهیدات آوایی و موسیقایی اهمیت فراوان دارد. فرمالیست‌ها تقابل دیرین صورت و محتوا را از اساس قبول ندارند و آن را امری بی معنی می‌دانند و معتقدند محتوا همان چیزی است که از طریق صورت پدید می‌آید. این بحث که لفظ مهم است یا محتوا بسیارگسترده است و وقتی به آرای گذشتگان نگاه می‌کنیم در بین منتقدان و نویسندگان و دانشمندان عرب کسانی وجود دارند که قائل به اهمیت لفظ هستند و یکی از آن‌ها "جاحظ بصری" است که می‌گوید معانی در راه افتاده و قابل دسترس است و مهم این است که شما این معنی را چگونه بیان کنید، این سخن اهمیت دادن به لفظ را می‌رساند و در مقابل وی کسانی هستند که به معنا اهمیت می‌دهند از جمله آن‌ها "عبدالقاهر جرجانی" است که نظریه معروفی دارد که بی شباهت به انسجام و وحدت اندام‌واری که فرمالیست‌ها مطرح می‌کنند نیست و اشاره به هماهنگی و تعامل بین واژه‌ها و محور همنشینی دارد. اما به اعتقاد من آن‌چه فرمالیست‌ها می‌گویند صرفا این نیست که یکی از این دو را مهم بدانیم و شاید منظورهمان شیوه متفاوتی است که در رسیدن به معنا وجود دارد وگرنه این‌طور نیست که به معنا اهمیت ندهند اما بیشتر از طریق فرم و شکل به معنا می‌رسند، یعنی پیش‌داوری‌هایی که ممکن است در خوانش آثار داشته باشیم را کنار بگذاریم. مثلا در خواندن شعر شاملو قطعا پیش‌داوری‌هایی مانند تاویل‌های سیاسی و اجتماعی وجود خواهد داشت، هدف فرمالیست‌ها این است که این‌ها را در نظر نداشته باشیم. بحث دیگری که فرمالیست‌ها مطرح می‌کنند "هنرسازه" است و منظور از آن تمهیداتی اعم از وزن، قافیه، ایماژ، موسیقی کلمات و ... است که شاعر و هنرمند به کار می‌گیرد تا از این طریق به شعر یا پدیده هنری برسد. آن‌ها بر این باورند همکاری متقابل هنرسازه ها با یکدیگر است که فرم را می‌سازد. یکی از بنیادی‌ترین مباحث در فرمالیست بحث "ادبیت" است و تعریفی که از آن ارائه می‌شود همان عاملی است که ماده ادبی را تبدیل به اثر ادبی و هنری می‌کند ادبیت هنگامی آغاز می‌شود که هنرسازه‌ها از حالت تکراری، مبتذل و مالوف خود بیرون بیایند و دوباره فعال شوند و وقتی دوباره فعال شدند مخاطب فکر کند که این حرف و سخن را برای نخستین بار است که می‌شنود و بحث آشنایی‌زدایی نیز در این‌جا می‌گنجد. بنابراین این‌که هنر سازه‌ها چه اندازه در یک اثر فعال شده است، خلاقیت هنرمند، شاعر یا نویسنده را می‌رساند. نمونه‌های فراوانی از هنر سازه‌هایی که دوباره فعال شده‌اند در آثار شاعرانی مانند حافظ، سعدی، فرخی و ... دیده می‌شود. به عنوان مثال در بیت:چو آفتاب می از مشرق پیاله برآید ز باغ عارض ساقی هزار لاله برآید(حافظ)که تشبیه می به آفتاب، پیاله به مشرق و چهره معشوق به باغ و لاله در آن وجود دارد، این تشبیهات در گذشته بسیار به کار رفته است اما ذهنیتی که این بیت را می‌سازد چیزی فراتر از تشبیهاتی است که آوردیم و به نوعی همان فعال شدن تمهیدات ادبی و هنر سازه‌ها است. در واقع یکی از هنرهای بزرگ حافظ فعال کردن هنر سازه‌هاست و برای همین کار وی تقلیدی و تکراری به حساب نمی‌آید.بحث اصلی این نشست، تجلی معنا در صورت است و با تحلیل یکی از اشعار "شفیعی‌کدکنی" به نام "رهاوی" بیان شده است. ابتدا شعر و سپس تحلیل آن شرح داده می‌شود.کمترین تحریری از یک آرزو این استآدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی در قناری ها نگه کن در قفس تا نیک دریابی کز چه در آن تنگناشان باز شادی‌های شیرین استکمترین تصویر از یک زندگانی:آب،نان،آواز،ور فزون‌تر خواهی از آن،گاهگه پروازور فزون‌تر خواهی از آن شادی آغاز(ور فزون‌تر باز هم خواهی... بگویم باز؟)آن‌چنان بر ما به نان وآب این‌جا تنگسالی شدکه کسی در فکر آوازی نخواهد بودوقتی آوازی نباشدشوق پروازی نخواهد بودشفیعی کدکنی علاوه بر این‌که در شعرهایش علایق فرمالیستی دارد نوشته‌های تحقیقی‌اش نیز از این علائق جدا نیست. در سال ۱۳۵۸که"موسیقی شعر" را می‌نویسد، فرمالیست در ایران شناخته شده نیست. وی در این نوشته تعاریفی که از شعر و هنر ارائه می‌دهد که دقیقا بحث‌های فرمالیست‌ها است، آن‌جا که می‌گوید شعر چیزی است که در زبان اتفاق می‌افتد و یا در جایی دیگر که به بحث‌های انسجام اشاره می‌کند دقیقا مسائل وحدت اندام‌وار فرمالیست‌ها را فرا یاد می‌آورد. در موسیقی شعر تفسیرها و تاویل‌های فرمالیستی از حافظ و مولانا بیان می‌کند و حتی به صنایع بدیعی نیز نگاه فرمالیستی دارد و نهایتا در آخرین کتابش که "رستاخیز کلمات" نام دارد نگاهی فرمالیستی حاکم است.اما در اینجا شعر رهاوی از نگاه فرمالیستی تحلیل خواهد شد و هدف این است که از شکل به معنا برسیم. عنوان شعرکه رهاوی است به معنای نوایی در موسیقی است و با تحریر که در اولین سطر شعر است به معنای نغمه و نوا تناسب پیدا می‌کند و کل شعر هم تحریر همین آرزوی پرواز است. مضمون اصلی شعر نیز رهایی و پرواز است که بیشتر با حال و هوای نصیحت مبتنی بر رها کردن دنیا و گذشتن از آرزوها و خواهش‌ها همراه است. این شعر از ۴ بند تشکیل شده است. در بند اول صحبت از یک آرزو است. در شعر یکی دو آرزو مطرح می‌شود که آرزوهای مهمی نیستند و در سطح فروتر قرار دارند چنان‌چه شاعر نیز می‌گوید کمترین تحریری از یک آرزو این است آب و نان و آواز که آواز فراتر از آب و نان است. در قناری‌ها نگه کن در قفس تا نیک دریابی گرچه در آن تنگناشان باز شادی‌های شیرین است؛ چرا با این‌که در قفس‌اند، شادی می‌کنند؟ چون نان و آب و آواز را دارند. در بحث فرمالیست‌ها وقتی صحبت از انسجام و ساختار اثر می‌شود کلماتی که به نوعی با هم تناسب پیدا می‌کنند منظور است مانند رهاوی و رهایی که با تغییر حروف "و" و "ی" انجام شده است. در بند دوم می‌گویدکمترین تصویری از یک زندگانی آب، نان، آواز دوباره بند اول شعر بیان می‌شود منتها با این تفاوت که در بند اول آب و نان و آواز با واو عطف به یکدیگر مربوط می‌شود در اینجا واو عطفی نیست و شکل نوشتاری از حالت افقی به پلکانی و عمودی تغییر پیدا کرده و این بی معنا نیست . اولا اگر به کمترین تصویر نگاه کنیم همان شکل پلکانی نوشته شدن و فرود آمدن دلالت به کمترین دارد و این‌که وقتی واو عطف نمی‌آید شاید قناعت کردن به یکی از این‌ها باشد و هر کسی متناسب با همتش و در بند بالاتر اگر نان و آب و آواز را با واو عطف برای یک نفر ضروری می‌داند در اینجا کمترین تصویر نان، آب، آواز و هرکسی به یک از این‌ها قاتع باشد و به فکر آواز نیفتد. اما باز هم این آواز نسبت به آرزوهای بعدی فروتر است و اگر تصویر و تحریر را با یکدیگر ارتباط دهیم و اگر به معنای تحریر که یکی از معانی آن خطوطی است که به حواشی کتاب تبدیل می‌شود و توسعا می‌توانیم همان نقش و تصویر بگیریم با همین تصویر ارتباط پیدا می‌کند.در بند سوم ور فزون‌تر خواهی از آن... یعنی آرزوها را از فروتر به فزون‌تر می‌شمارد و پرواز یک پله از آواز بالاتر است، ور فزون‌تر خواهی از آن شادی آغاز، ور فزون‌تر باز هم خواهی بگویم باز؟ در این بند گاهگه پرواز نشان می‌دهد که هنوز پرواز و رهایی کامل اتفاق نیفتاده و همان قناری‌هایی هستند که در قفس هستند اما آرزوی فزون‌تری که شاعر می‌گوید بگویم و نمی‌گوید و داخل پرانتز هم می‌گذارد که باز هم بی دلیل نیست، برای این است که در آن فزون‌تر باز هم خواهی که ۳ نقطه می‌گذاریم باز هم پرواز است، یعنی بالاترین آرزو، پرواز است که شاعر می‌خواهد اتفاق بیفتد یعنی پرواز گاهگاهی به پرواز مطلق و رهایی مطلق تبدیل می‌شود و به نظر می‌رسد که چون در بند بعدی پرواز اتفاق نمی‌افتد و ناامیدی حاکم است به نوعی هنوز محقق نشدن آن را می‌رساند.در بند چهارم شاعر می‌گوید آن‌چنان بر ما به نان و آب اینجا تنگ سالی شد که کسی در فکر آوازی نخواهد بود وقتی آوازی نباشد شوق پروازی نخواهد بود و در بند آخر، یاس حاکم می‌شود و دیگر شوق پروازی نیست چون نیازهای اولیه نان و آب و آواز هستند پس اشتیاقی به پرواز وجود ندارد. باز برمی‌گردیم به اصلی‌ترین قسمتی که از راه موسیقی کلمات می‌خواهد پرواز را نشان دهد. در بند دوم کمترین تصویری از یک زندگانی، به تعداد مصوت‌های بلند "آ" دقت کنیم، زندگانی، آب، نان، آواز و ... مصوت آ پرنده ای را تداعی می‌کند که بال گشوده و می‌خواهد پرواز کند و نکته جالب این‌که در بند ۴ هم تعداد مصوت آ کم نیست اما هیچ وقت مثل بند سوم خوانده نمی‌شود و دلیلش این است که شکل نشستن کلمات کنار هم و محور همنشینی باعث می‌شود که کلمات به این شکل خوانده نشود و این‌که فضای ناامیدی که در بند چهارم نشان داده می‌شود خود به خود بر مخاطب تاثیر می‌گذارد و در خوانش آن تاثیر دارد. ]]> کتاب و ادبیات Thu, 18 Jul 2019 09:26:56 GMT http://www.honarnews.com/vdcepe8o.jh8foi9bbj.html http://www.honarnews.com/vglbgabz.rhb9frquu8ipr.l.html ]]> کتاب و ادبیات Sun, 22 Feb 2015 09:46:04 GMT http://www.honarnews.com/vglbgabz.rhb9frquu8ipr.l.html http://www.honarnews.com/vgldxs0o.yt0n5yl22fa6y.h.html ]]> کتاب و ادبیات Sat, 10 Nov 2012 12:53:13 GMT http://www.honarnews.com/vgldxs0o.yt0n5yl22fa6y.h.html