این فیلم با اکران در جشنواره فیلم فجر و موفقیت در بخش جام جهان نما به عنوان تنها فیلم از ایران توجه ها را به خود جلب کرد.این فیلم سومین اثر مانی حقیقی محسوب می شود. مدت زمان این فیلم در ابتدا 2ساعت و15 دقیقه بود که برای جشنواره فیلم فجر به 2 ساعت و 5 دقیقه کاهش یافت و سانسورها تا آنجا ادامه یافت که مدت زمان این فیلم به 1 ساعت و 40 دقیقه برای اکران عمومی فیلم رسید. این فیلم به دلیل کارگردانی خوب، حضور بازیگران محبوب سینمای ایران، داستان پردازی مناسب و فیلم نامه خوبش مورد توجه است.
بازیگران این اثر عبارتند از: محمد رضا فروتن، ترانه علیدوستی، بهرام رادان و افسانه بایگان. محمد رضا فروتن که اخیرا در بازی هایش افت دیده می شد در این اثر همان محمد رضا فروتنی بود که او را می شناختیم و دوست داشتیم. ترانه علیدوستی مانند همیشه اش بود نه چیزی کمتر و نه چیزی بیشتر. افسانه بایگان مانند همیشه بسیار خوب بود. بهرام رادان هم که پس از بازی فوق العاده اش در فیلم سنتوری به کارگردانی داریوش مهرجویی که سیمرغ بلورین را برای رادان در پی داشت جایگاه خود را در سینمای ایران یافت و در این فیلم هم بازی خوبی از خود نشان داده است.
داستان فیلم داستانی کلیشه ای است در مورد طلاق و نداشتن امید به زندگی و یافتن امید به زندگی و آرزوهای پوچ و همپنین حاملگی که انگار کارگردانان ایرانی موضوعی به جز حاملگی برای فیلم سازی ندارند. ریتم داستان تا حدی کند است که البته باعث خستگی بیننده نمی شود چون کارگردان بایستی از بازیگران خوبش استفاده کند ناخودآگاه فلیم کند می شود.
فیلم کنعان از کارگردانی و فیلمه نامه نویسی خوبی برخوردار است. صحنه سازی های فیلم نیز به دلیل سفر به شمال کشور خوب است کاری تمام کارگردانان ایرانی برای استفاده از طبیعت انجام می دهند باز خدا را شکر که یک شمال و یک منطقه برفی برای فیلم سازی داریم.
مضمون اصلی فیلم عشق است که به تدریج در زندگی انسان ها شکل اولیه خود را از دست می دهد. در فیلم بسیاری از صحنه های عاشقانه مابین بهرام رادان و افسانه بایگان و همچنین تلاش های افسانه بایگان برای خودکشی حذف شده است.
در کل فیلمی است فاخر در سینمای ایران. فیلمی که باید برای دیدن آن به سینما رفت و روی آن وقت گذاشت و تأمل کرد زیرا فیلمی است که حرفی برای گفتن دارد.


منبع : نقد فیلم های روز دنیا و ایران