محمد تقی بهار


هنگام فرودین که رساند به ما درود
بر مرغزار دیلم و طرف سپیدرود
کز سبزه و بنفشه و گل‌های رنگ رنگ‌
گویی بهشت آمده از آسمان فرود
دریا بنفش و مرز بنفش و زمین بنفش‌
جنگل کبود و کوه کبود و افق کبود
اشجار گونه‌گون و شکفته میان‌شان‌
گل‌های سیب و آلو، آبی و امرود
بنگر یکی برود خروشان به وقت آنک‌
دریا، پی پذیره‌اش آغوش برگشود