بهرام عظيمي گفت: انيميشن هايي که در ايران توليد مي شود از طراحي هاي بسيار فني و با کيفيتي برخوردار است اما متاسفانه ديده نمي شود و مردم اصلا کارهاي خوب ايراني را نمي شناسند.

به گزارش هنرنیوز ،عظيمي در رابطه با اينکه اکثر ساخته هاي موفق در زمينه انيميشن در ايران مهجور مانده است به خبرنگار خبرگزاري سينماي ايران گفت: در جشنواره دو سالانه، انيميشن هاي زيادي داريم که از لحاظ طراحي و تکنيک در دنيا بي نظيرند اما متاسفانه در همان حد جشنواره باقي مانده اند و مردم آنها را نمي بينند.

وي افزود: مردم فقط انيميشن هايي را مي توانند ببينند که از تلويزيون پخش مي شود و تعداد آنهايي که با کار جشنواره اي آشنا هستند خيلي کم است. اگر آثاري که در جشنواره به نمايش درمي آيد را مردم ببينند شايد اصلا باورشان هم نشود که چنين کاري در ايران توليد شده است.

عظيمي درباره ارايه آثار انيميشن و آشنايي مردم با اين هنر بيان کرد: وقتي لابلاي بعضي کارهاي سينمايي سعي مي کنند يکسري انيميشن ها را نشان دهند هيچ تاثيري در برقراري ارتباط درست بين انيميشن و مخاطب وجود ندارد. اينکه من براي ديدن يک فيلم وقت مي گذارم و به سينما مي روم يعني هدفم ديدن همان فيلم مورد نظر است. اگر بين آن بخواهند انيميشن نمايش دهند هيچ تاثيري ندارد چون وقتي از سالن بيرون بيايم اصلا در ذهن من هم نمي ماند که چه بوده يا چه پيامي داشته است.

وي افزود: همه انيميشن را آن هم فقط با آثاري که سفارشي ساخته مي شود از تلويزيون مي شناسند ولي کارهاي خوب جشنواره اي هيچوقت از تلويزيون پخش نشده است. از طرفي آنچه که مربوط به کارتلويزيوني و سفارشي است از نظر کيفيتي چندان واقعي و مطلوب نيست چون از نظر مادي اجراکننده حمايت نمي شود به همين خاطر براي اينکه هزينه هايش را پايين بياورد سعي مي کند بيشتر از توانايي هاي خودش استفاده کند تا اينکه هر بخش را به کسي ديگر بسپارد درنهايت آنچه به چشم مي آيد چندان مطلوب نيست.

وي ادامه داد: اما در همين کارهاي محدود گاهي آثار خوب هم ديده مي شود و اين کار انيماتورهايي است که نسبت به انيميشن تعصب دارند آنهايي که به نتيجه اثر بيشتر از مساله مالي توجه مي کنند.کسي که به اصل کار اهميت مي دهد به همان اندازه سختي مي کشد که يک فرد فقط مي خواهد سفارش را انجام دهد اما اگر فرد به کارش اهميت دهد حتما توليد خوب از آب در مي آيد.

عظيمي درباره جشنواره دوسالانه انيميشن گفت: آثار انيميشن ايراني در جشنواره هاي خارجي سالهاست شرکت مي کند و از تمام دنيا هم براي اين دوسالانه به ايران مي آيند و آثار در معرض نمايش قرار مي گيرند. متاسفانه همه اين ها در کشور بين يک جمع محدود مي چرخد. همچنين کلاس هايي در کانون برگزار مي شود که از سطح کيفي بسيار بالايي برخوردار است اما هيچکدام اين ها ميان مردم شناخته شده نيست.