حسینی‌مهر گفت: در سال ۱۳۸۵ که من در دانشگاه آزاد واحد تنکابن درس بازیگری تدریس می‌کردم، در طول دو ترم کار عملی را روی نمایشنامه ویتسک متمرکز و همراه با دانشجویان این نمایشنامه را با سه متد بازیگری «گروتفسکی»، «یوجینو باربا» و «استانیسلاوسکی» به شکل کارگاهی و به صورت اتودهای فرامتنی تمرین و اجرا کردیم. این پروسه در یک سال به انجام رسید.
وی افزود: کتاب‌های دراماتورژی در ایران بیشتر ترجمه آثار اندیشمندان اروپایی است و آنان بر اساس آخرین یافته‌های علوم انسانی و درک و بینش متعلق به خود، تحلیل‌هایی از نمایشنامه‌های مطرح، چون آثار شکسپیر، دارند. درست است که این کتاب‌ها باید ترجمه شوند، اما نکته مهم این است این مباحث حاصل تجربه‌های خود آن‌هاست و تجربه‌ ایرانی نیستند.
این مترجم فعال حوزه تئاتر در ادامه با اشاره به این‌که در غرب مبحث دراماتورژی و تمرین نگاری از قرون وسطی به بعد مدام انجام شده است، گفت: در ایران درست بر خلاف غرب، تلاش‌ برای مکتوب شدن تجربیات و تمرین‌ها کمتر صورت گرفته است. به طور کل در حوزه تئاتر ایران عموما توجهی به مکتوب کردن تجربیات صورت نمی‌گیرد.
حسینی‌مهر گفت: نسل جدید تئاتری در ایران نیاز دارد که به عنوان مثال از نحوه تمرین مرحوم عبدالحسین نوشین، عباس نعلبندیان، اسکویی‌ها و دیگر بزرگان نسل‌های گذشته تئاتر ایران، آگاهی حاصل کند، اما متاسفانه هیچ منبعی در این باره در دست ندارد.
وی افزود: چون ما از مکتوب کردن تجربیات اجرایی غافل و بنابراین از تجربه‌های همدیگر بی‌اطلاع هستیم، هربار از صفر شروع می‌کنیم و در نهایت به همان نقطه‌ای که بودیم، بازمی‌گردیم. همچنین ما تاریخ مدونی نیز از تئاتر خود نداریم.
این مدرس تئاتر در ادامه گفت: در کتاب‌های «تمرین‌نگاری ویتسک» و همچنین «تمرین نگاری سه خواهر» من تمام تجربیات را در زمینه بازیگری و اجرای این نمایشنامه‌ها، مکتوب کردم و به نظرم با این کار این تجربیات باقی خواهد ماند. همان‌طور که گفتم ما در زمینه دراماتورژی کتاب ترجمه‌ای زیاد داریم اما چیزی که به قلم یک ایرانی باشد تاکنون منتشر نشده است.
حسینی‌مهر در ادامه در پاسخ به دلیل انتخاب نمایشنامه ویتسک برای این کتاب، گفت: نمایشنامه ویتسک در بسیاری از دانشکده‌های بازیگری در آلمان برای درس اصول بازیگری تدریس می‌شود. همچنین در مدارس به ویژه مقطع دبیرستان در آلمان این نمایشنامه در کنار «فاوست» گوته و دیگر نمایشنامه‌های مهم و کلاسیک آلمانی تدریس می‌شود.
وی افزود: همچنین چند صحنه از این نمایشنامه برای بازیگری بسیار مفید است چرا که عناصر بسیار پر رنگی همچون تنهایی، جنایت، حسادت و دیگر کنش‌ها مطرح شده که برای یک بازیگر تمرین خوبی است. همچنین کار اپیزودیک است و در کلام موجز و این باعث می‌شود که بازیگر به صورت اعمال بازیگری توجه بیشتری داشته باشد و البته می‌توان این صحنه‌ها را با هر تعداد بازیگر تمرین کرد.
حسینی‌مهر در پایان به کتاب جدید خود اشاره کرد و گفت: هم‌اکنون مشغول نگارش کتابی در رابطه با تئاتر معاصر ایران هستم که تمام اتفاقات و اجراها و تمام تلاش‌هایی را که در صحنه‌های مختلف تئاتر در تهران و شهرستان‌ها صورت گرفته، پوشش خواهد داد.
وی درباره چرایی پرداختن به این عنوان با توجه به کتاب‌های مشابه گفت: در دانشگاه‌ها واحد درسی تئاتر ایران تعریف شده است، اما کتاب مناسبی برای این واحد وجود ندارد. کتاب‌های موجود به صورت مدون به مقوله اجرا آن‌چنان که باید نپرداخته‌اند.
«دراماتورژی و تمرین نگاری ویتسک» نوشته ناصر حسینی مهر، به همراه متن آلمانی ویتسک، مقاله «زخم ویتسک» نوشته هاینر مولر (کارگردان و نمایشنامه‌نویس مطرح آلمانی و صاحب آثاری چون ماشین هملت ساز) و یک گفت‌وگو با ناصر حسینی مهر، توسط نشر افراز در ۳۱۲ صفحه و بهای ۱۱ هزار تومان منتشر شده است.
نمایشنامه «ویتسک» یکی از مشهورترین آثار گئورگ بوشنر نویسنده آلمانی است. «لئونس و لنا» و «مرگ دانتون» دیگر آثار این نمایشنامه‌نویس است که هر دو در ایران ترجمه شده‌اند.
ترجمه نمایشنامه «ویتسک» هم توسط ناصر حسینی مهر انجام و از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده است.