عظیم فلاح هنرمند حوزه نقاشیخط گفت: آسیبشناسی اقتصاد هنر در کنار برنامهریزی منسجم راه شکوفایی هنر را فراهم میکند.
نمايشگاه آثار نقاشیخط قرآنی«آيههاي نور»، 19 مرداد، در موزه هنرهای معاصر فلسطين گشايش یافت و تا پايان ماه مبارك رمضان ادامه خواهد داشت.
با این هنرمند جوان به گفتوگو نشستیم:
هنرنیوز: چند اثر ازشما در نمایشگاه آیههای نور در معرض دید عموم قراردارد؟
من در نمایشگاههای انفرادی و جمعی زیادی شرکت کردم، در این نمایشگاه جمعی نیز با موضوع آیات قرآنی با.20 تابلو خط نقاشی شرکت کردم.
هنرنیوز: چه کارهایی در دست اجرا دارید؟
همزمان با این نمایشگاه در اداره ارشاد فیروزکوه به مناسبت ماه مبارک رمضان نمایشگاهی از آثارم برپا است. همچنین دو دوره در جشنواره امور بانوان شهرداری رتبه ممتاز را در زمینه خوشنویسی روی شیشههای دور ریختنی کسب کردم، که همین امر انگیزهای برای ادامه این کار شد. تصمیم دارم در آینده نمایشگاهی از خوشنویسی روی شیشههای دور ریختنی برگزار کنم. علاوه برآن ازاواخر سال 84 و به طور جدی از اوایل سال 85 مشغول نوشتن هر کدام از آیههای قرآنی در یک تابلو به صورت نقاشی خط با شیوههای مختلف و در ابعاد بزرگ، (حدودا بالای دومتر) هستم.این آثار قاعدتا باید بیش از 6 هزار اثر شود که هر چند وقت یکبار تعدادی از آثار آماده شده را در نمایشگاههای انفرادی به نمایش میگذارم.البته امیدوارم با کمک خداوند روزی تمام این آیهها را نوشته و همه را یکجا در معرض دید علاقه مندان قرار دهم.
هنرنیوز: به عنوان یک جوان هنرمند که در نمایشگاههای مختلف شرکت داشته،وضعیت نمایشگاههای هنری را چگونه ارزیابی می کنید؟
برپایی نمایشگاه در هر صورت منجر به ارتباط بیشتر بین هنرمند و مخاطب میشود که فی نفسه حرکت خوبی در عرصه هنر است، اما گالریهای دولتی یک تفاوت عمده با گالریهای خصوصی دارند و اقتصاد هنر را مورد توجه قرار نمیدهند. نمایشگاههای دولتی اگر تخصصیتر به مقوله اقتصاد هنر نگاه کرده ودر حوزههای هنرشناسی، مخاطبشناسی، بازار هنر و وضعیت اقتصاد هنر در جهان آسیب شناسی کنند با برنامهریزی صحیح می توانند زمینه رشد هنر را در همه حوزهها فراهم آورند.
هنرنیوز: به نظر شما چرا گالریهای خصوصی موفقتراند؟
گالریهای خصوصی به دو دسته تقسیم میشوند برخی تفننی وگروهی به صورت جدی در عرصه هنر فعالیت میکنند. دسته دوم ازنحوه ارتباط با هنرمند، انتخاب هنرمند، فصل مناسب برپایی نمایشگاه وشناسایی خریداران به خوبی آگاهند. بنابراین هرچند شروع حرکت با آنها است ولی بعدها این هنرمندان هستند که به دنبال این نوع گالریها میروند.
هنرنیوز: و فکر میکنید ارگان های ذی ربط چه کاری باید انجام دهند؟
این اتفاقی است که باید در نمایشگاههای دولتی هم بیفتد تا بتوانیم شاهد حضور پررنگ هنر در جامعه باشیم.هنر در جامعهی ما نیازمند حمایتهای دولتی است. مسئولین فرهنگی باید از کارشناسان متخصص در ابعاد مختلف حوزههای هنری کمک بگیرند و به آسیب شناسی بپردازند قطعا با آسیبشناسی و برنامه ریزی صحیح میتوان نمایشگاههای پرباری برگزار کرد و هنر را به جامعه شناساند و در عین حال تعامل خوبی بین هنرمندان برقرار کرد.
هنرنیوز: فکر میکنید هنر نقاشیخط در حال حاضر با چه چالشها ومشکلاتی روبرو است؟
هنر نقاشیخط با فروش عالی و استقبال خاص از آثار استاد احصایی و رسولی در اکسپوهای دبی و... نشان داد که چه قابلیتهای انکارناپذیری دارد. این اتفاق برای هنرهای دیگر مانند منیاتور، تذهیب، خوشنویسی و ...نیز تکرار شده یعنی هنر تجسمی ایران در خارج از کشور با استقبال خوبی مواجه است اما در داخل همه هنرها مظلومند. حتی مبلغ جوایزی که اهدا میشود خیلی ناچیز است. اصلیترین دغدغه،بازار کار است حتی مبلغ جوایزی که در جشنوارهها به هنرمندان اهدا میشود آنقدرناچیز است که قابل فکرکردن نیست.عملا هنرمند باید در کنار هنر خود کار.دیگری داشته باشد تا دغدغه معاش او را از هنر باز ندارد.در صورتی که یک هنرمند زمانی میتواند سطح هنر یک مملکت را ارتقا دهد که بیدغدغه و با تمرکز به یادگیری آن هنر پرداخته، با زمینههای ارتقا آن هنر در دیگر کشورها آشنا شود، و علاوه بربهرهمندی از آگاهیهاو اطلاعات روزدنیا در آن زمینه هنری به کشف استعدادها و خلاقیتهای خود بپردازد.
هنرنیوز: ضرورت برپایی ورکشاپ (کارگاههای آموزشی-تجربی) در کنار نمایشگاههای هنری چیست؟
وزارت ارشاد علاوه بر توجه به برگزاری هدفمند نمایشگاهها، باید بخشهای جنبی نمایشگاه مثل ورکشاپهای گروهی و انفرادی (کارگاههای آموزشی-تجربی) را با تزریق پول تقویت کند. در ورکشاپها امکان تعامل بیشتر هنرمند جوان و پیشکسوت، آشنایی بیشترهنرمندان، بهرهمندی از تجربیات و آموزش در سطح گستردهتر فراهم میشود.از طرفی هنرستانها و دانشجویان رشتههای هنر همراه با اساتید خود میتوانند بهترین استفاده را از این نمایشگاهها بکنند.
نظرتان درمورد برپایی نمایشگاه ها در شهرهای دیگر چیست ؟
هر اتفاقی محاسن ومعایب خاص خود را دارد. به نظرم در ابتدا باید دید آیا آن استان قطب آن هنر محسوب میشود. آیا قدرت اجرایی و امکانات امنیتی و نرمافزاری و سختافزاری کار را دارد. مثلا به جرات می گویم منطقه 15 تهران قطب خوشنویسی تهران محسوب میشود و بیشترین علاقهمندان به هنر خوشنویسی را در دل خود جا داده ولی به آن بها داده نمیشود.اگر قرار است تمرکززدایی انجام شود باید با توجه به قابلیتهای آن منطقه، شهریا استان برنامهریزی کرد وگرنه بردن جشنوارهها به شهرستانها نه تنها با شکست مواجه میشود بلکه موقعیت نسبتا تثبیت شده تهران را نیز از دست میدهد.