احمد رضا گرشاسبی کارگردان با سابقه سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز درمورد دیدار رئیس جمهور با اهالی سینما افزود: اگر چه من جزو دعوت شدگان به این دیدار نبودم اما اخبار را پیگیر بودم و صحبت‌های آقای رئیس جمهور در جمع اهالی هنر را شنیدم که حرف های خیلی خوبی بود. به نظر می‌رسید که این حرف‌ها‌‌ همان حرفهای دل سینماگران بود که از زبان آقای روحانی بیان شد لذا امیدوارم حرفهایی که دراین دیدار مطرح شد تنها در حد حرف باقی نماند و بزودی جامعه عمل بپوشد.
وی با اشاره به مهم‌ترین مساله حال حاضر سینما اضافه کرد: به نظرمن مهم‌ترین مساله برای سینما، سیاستگذاری و طراحی برنامه‌هایی است که به شکل ساختاری هم از جنبه مدیریت و هدایتگری و هم از جهت سخت افزار، تکنولوژی و محتوا و اینکه هنرمند ان در بیان عقاید و ایده‌های خودشان با مشکلاتی مواجهه نشوند باید تبیین شود. به عبارت دیگر و در یک کلام، مهم‌ترین مساله برای سینما طراحی و تبیین سیاست‌ها و برنامه‌های کلیدی واستراتژیکی است.
کارگردان فیلم سینمایی «اینجا شهر دیگری است» ادامه داد: از اینکه یک مقام کلیدی اجرایی کشور با هنرمندان روبرو می‌شود و حرف‌ها و درد دل‌های آنان را می‌شنود و از نزدیک با مشکلات آشنا می‌شود از این جهت این دیدار‌ها کار خوبی است اما نمی‌تواند مساله کلیدی محسوب شود ولی به عنوان موضوع ثانوی می‌تواند تا حدودی در حل و فصل معضلات سینما موثر باشد.
احمد رضا گرشاسبی با بیان اینکه نباید دولت‌ها، هنرمندان و جامعه را به عناصر خودی و غیر خودی تبدیل کند تصریح کرد: ما اگر یک تعریف جامعی از فرهنگ، هنر و سینما داشته باشیم و اولویت‌ها بر اساس نیازهای زمان در ارتباط با معضلات داخلی و خارجی طراحی و تبیین شود طبیعی است که مساله خودی وغیرخودی معنا پیدا نخواهد کرد. اما هنگامی که ما تعریف مشخصی از سینما نداریم یعنی مدیریت سلیقه‌ای است و هر گروه و جناحی که سکانداری مدیریت سینما را برعهده می‌گیرد یک تعریف نامشخصی در ذهن خودشان طراحی می‌کند و بر اساس همین ذهنیت، به تعریف خودی وغیر خودی می‌پردازد شک نکنید که در این بین، رانت بازی و باند بازی می‌تواند به راحتی شکل بگیرد و ضرهای بسیاری به جامعه و اهالی هنر وارد سازد.
کارگردان فیلم سینمایی «بانی چاو» در پاسخ به این سوال که ارزیابی شما از وضعیت فرهنگی کشور در دوران دولت یازدهم چگونه است اظهار داشت: ما هنوز از دولت جدید به جز حرفهای قشنگ و مهربانانه چیزی نشنیدیم در حالی که سینما نیازمند به تبیین استرایژیک است
وی گفت: باید مدیران سینما، سینما را از دیدگاه خودشان تعریف کنند که آیا سینما را به عنوان یک پدیده سرگرمی می‌شناسند یا اینکه سینما را به عنوان یک پدیده انسان سازمی دانند. اما اگر سینما به عنوان یک رسانه فرهنگ ساز و انسان ساز در ذهنشان شکل گرفته باشد باید اعلام کنند که آنان برای محقق شدن این ایده‌ها چه برنامه‌های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت دارند. اگر این امر محقق شود آنگاه است که تمام جشنواره‌های کشور معنی پیدا خواهند کرد. تمام جوایز و اولویت‌ها معنا پیدا خواهد کرد و دیگر بحث خودی و غیر خودی معنای خودش را از دست خواهد داد. اما خودی و غیرخودی موقعی که معانی مشخصی نداشته باشد حتما به یک مساله شخصی مبدل خواهد شد که می‌تواند بزرگ‌ترین آفت برای سینما محسوب شود.