در ترسیم چشم اندازها و راهبردها باید برخورد صنعتی داشته باشیم و از مصرف کننده و تولیدکننده حمایت کنیم. چاپخانه ها برای تجهیز و به روزرسانی دستگاه های خود به حمایت مالی دولت نیاز دارند و بدون این حمایت ها امکان رشد و پیشرفت ندارند.

به نظرم مشکلات و چالش‌های موجود در صنعت چاپ به 5 بخش مجزا قابل تقسیم است؛ نخستین مشکل را باید در عدم پایبندی به قانون و مجوزهای تاسیس چاپخانه و ورود ماشین‌آلات بدون هماهنگی با اتحادیه چاپخانه‌داران جستجو کرد. مسئولیت این امر خطیر به وزارت ارشاد نیز برمی‌گردد زیرا این وزارتخانه بدون هماهنگی با اتحادیه این مجوزها را صادر می‌کند.

مشکل دوم که مدت‌هاست توسط اتحادیه چاپخانه‌داران تهران شناسایی و اعلام شده است، اشباع بیش از حد ظرفیت صنعت چاپ کشور در بخش چاپ افست است ولی متاسفانه علیرغم اعلام اتحادیه، کماکان وزارت فرهنگ و ارشاد برای ورود ماشین‌آلات افست مجوز صادر می‌کند.

مشکل سوم و چهارم در خصوص وضعیت نامناسب اقتصادی، عدم حمایت بانک‌ها و نهادهای مالی و اعتباری و از همه مهم‌تر، نبود نظارت در بخش مجوز چاپخانه است. در این خصوص باید متذکر شوم که هر کسی از ناشر، قناد، جعبه‌ساز و... می‌تواند چاپخانه داشته باشد. این موضوع، مفهوم تخصصی چاپ را با چالش‌هایی جدی مواجه می‌سازد. این در حالی است که بسیاری از فعالان صنعت چاپ کشور از تخصص‌های لازم برخوردار نیستند.

پنجمین چالش جدی صنعت چاپ کشور در حال حاضر باز می‌گردد به موضوعی که پیشتر از این‌ها نیز مطرح شده است و آن چیزی نیست جز تکرار موضوع نبود متولی مشخص، حمایت‌کننده، قدرتمند و کارآمد در صنعت چاپ.

زمانی‌که وقت دریافت مالیات و عوارض و بیمه و... است و به وزارت امور اقتصادی و دارایی رجوع می‌شود، مدعی هستند که واحدهای چاپی در زمره صنایع محسوب می‌شوند؛ از دیگر سو، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ـ به عنوان متولی اصلی صنعت چاپ در حال حاضر ـ مدعی است که چاپ زیرمجموعه‌ای از امور فرهنگی است؛ در این میان، وزارت بازرگانی نیز معتقد است واحدهای چاپی در زمره‌ واحدهای صنفی قرار می‌گیرند...

مشکل اینجاست که دست آخر هم مشخص نیست متولی اصلی، کارآمد، حامی و قدرتمند صنعت چاپ کشور کدام نهاد، وزارتخانه، سازمان ملی و یا... است؟



خبر آنلاین-علی نیکوسخن-رییس اتحادیه چاپخانه‌‌‌داران تهران