بهرام نکوئی صدری در گفت و گو با هنرنیوز با بیان این که جنبش ژئوپارکها در جهان در ادامه نهضت تاسیس پارک‌های ملی در ایالات متحده آمریکا در ۱۳۰ سال گذشته در جهان اتفاق افتاده است، اظهار کرد: در قرن بیست و یکم، بشر شاهد ثبت محدوده‌هایی برای حفاظت از میراث زمین‌شناختی بود. این حرکت موفقیت‌آمیز بر محور ژئوتوریسم و همگانی‌سازی دانش زمین‌شناسی تکیه کرده است و بر توسعه اجتماعی – اقتصادی جوامع محلی و ارتقاء خرد اجتماعی می‌انجامد.
وی افزود: درباره مسایل اقتصادی و درآمد گردشگری ژئو پارک‌ها، شاید همین بس که در گزارشی از چین در سال ۲۰۰۶ آمده است که درآمد هفتگی دو دلاری روستاییان با تاسیس موفقیت‌آمیز ژئوپارک به ۱۶ دلار رسیده است.
این مدرس دانشگاه بیان کرد: از زمان تاسیس و ثبت نخستین ژئو پارک جهانی در چین ( و نخستین آن در جهان ) یعنی سال ۲۰۰۴ میلادی، خوشبختانه بعد از هشت سال تعداد ثبت موفقیت‌آمیز ژئو پارک‌ها به حدود ۹۰ ژئو پارک جهانی رسیده است و به طور سالیانه رو به افزایش است.
وی با اشاره به این که ماری گری انگلیسی شماره ثبت و تاسیس آنها را تا حدود ۲۰۲۵ میلادی به تعداد ۵۰۰ ژئو پارک جهانی پیش‌بینی کرده است، افزود: هرچند متأسفانه این موضوع در داخل کشور هنوز به خوبی روشن نشده و تعداد معدودی از پژوهشگران دانشگاهی هنوز قادر به تفکیک مفاهیم تبلیغاتی ارائه شده توسط یک فرد غیردانشگاهی از آمریکا، جاناتان تورتولوت ( ژورنالیست آمریکایی ) نیستند اما افزایش آگاهی نسبت به گردشگری زمین‌شناختی و مفاهیم پایداری مربوط به آن و حفاظت از بخش نادیده انگاشته شده طبیعت، یعنی طبیعت بی‌جان در حال گسترش است.
نکوئی صدری اذعان کرد: این مفاهیم در کتب دانشگاهی کشور
” پیشنهاد ایجاد سه کمیته تخصصی: ژئوتوریسم ( زمین گردشگری) ، اکوتوریسم ( بوم گردشگری) و توریسم تاریخی- فرهنگی؛ تشکیل کمیته تخصصی مشترک دیگر به نام ژئو پارک ( زمین گردشگاه ) ( مشتمل بر متخصصان یا روسای سه کمیته فوق) را می‌دهم. “
در رشته‌های اکوتوریسم ( کارشناسی ارشد ) و زمین شناسی ( مقطع کارشناسی) کشور نیز راه یافته است. و نوید بخش پیشرفت‌های عملی مربوط به ژئوتوریسم ( زمین گردشگری) و ژئوپارکها ( زمین‌گردش‌گاه‌ها) در کشور است.
به گفته این کارشناس گردشگری با توجه به اقلیم نیمه خشک و خشک ایران و معروف بودن ایران به بهشت زمین‌شناسی در بین زمین‌شناسان ایران و جهان و وجود میراث زمین‌شناسی و رخ نمونه‌های بی‌نظیر و کم نظیر در ایران، پتانسیل عالی بالقوه‌ای برای گسترش ژئوپارکها و دستیابی به توسعه پایدار از این طریق وجود دارد.
وی خاطرنشان کرد: طبق پیش‌بینی‌های من در کتاب « ژئوتوریسم پیام نور»، کشورمان دست کم ۵۰ منطقه بالقوه برای شناسایی، تاسیس، بهره‌برداری گردشگری، آموزشی و پایدار در ایران برای ثبت ژئو پارک جهانی وجود دارد اما با توجه به این که از بدو تأسیس ژئوپارکها در جهان تا کنون تنها ژئو پارک ناموفق جهان، ژئو پارک قشم بوده است که در نهایت از گردونه خارج شد.
نکوئی صدری با ابراز تأسف از وضعیت ژئو پارک قشم گفت: هرچند به نوبه خود نامه‌هایی را در چند سال گذشته برای کمک داوطلبانه به آن ژئو پارک مثل راه‌اندازی دوره‌های آموزشی جدید راهنمایان ژئوتوریسم ( که در سال ۸۵ تدوین کردم ) و یا کار روی تفسیر ژئوپارک در قالب تز مصوب دکتری تخصصی در استرالیا ارسال کردم اما همواره با بی‌توجهی مسئولان وقت منطقه آزاد قشم و ژئو پارک مواجه شد.
او تصریح کرد: به هر طریق ژئو پارک‌ها به دلیل ماهیت جالب خود و با اینکه در زمان تأسیس بر محوریت ژئوتوریسم تکیه دارد، اما بر جمیع میراث و حفاظت از آنها و گردشگری پایدار در آنها تاکید دارد و از این جهت مانند لابراتواری تمامی متخصصصان گردشگری طبیعت ( اعم از جاندار و بی‌جان) و گردشگری تاریخی- فرهنگی کشور را می‌تواند یکجا گرد هم جمع نماید.
این مدرس دانشگاه با بیان این که انجمن علمی گردشگری در هم افزایی نیروهای متخصص کشور و تأثیر گذاری بر تصمیم نادرست برخی مدیران کشور نقش بسیار مهمی می‌تواند داشته باشد، تأکید کرد: از این رو ضمن پیشنهاد ایجاد سه کمیته تخصصی: ژئوتوریسم ( زمین گردشگری) ، اکوتوریسم ( بوم گردشگری) و توریسم تاریخی- فرهنگی؛ تشکیل کمیته تخصصی مشترک دیگر به نام ژئو پارک ( زمین گردشگاه ) ( مشتمل بر متخصصان یا روسای سه کمیته فوق) را می‌دهم.
نکوئی صدری گفت: همچنین تشکیل کمیته تخصصی جداگانه دیگری به نام « تفسیر میراث» که حلقه مفقوده گردشگری دانش محور است و به نظرم بخش مهمی از حذف ژئوپارک قشم نیز در اثر وارد آمدن ضربه مهلکی از فقدان دانش داخلی از این ابزار مدیریتی گردشگری ( یعنی تفسیر) بود، که می‌تواند حرکت عظیمی در بسیج نیروهای علمی کشور بوجود آورد و بسیار ارزنده باشد.
