در ابتدای این مراسم اردشیر صالحپور متنی را در وصف استاد ولی الله ترابی خواند و افزود: فقدان گلستان پارسی گو، پیر مرشدان نقل و روایت ایران زمین، مرشد ترابی را تسلیت میگوییم.
وی ادامه داد: هنوز از داغ نخستین رها نشدهایم که دست اجل گل دیگری را از خانواده تئاتر چید، خانواده تئاتر هنوز داغدار سوگ محمود استاد محمد بود که رخت عزای دیگری را بر تن دید، در روزگار اخیر نمایش ایرانی عزیزانی را از دست داده که فقدانشان جبران ناپذیر است افرادی چون سعدی افشار، محمود استاد محمد واکنون مرشد ولی الله ترابی.
در ادامه این مراسم ایرج راد به عنوان مدیر رئیس خانه تئاتر در مورد مرشد ترابی گفت: استاد ولی الله ترابی از میان ما رفت، اما آیا هنر نقالی و نمایش سنتی باید با رفتن این عزیزان که سالها برای این هنر زحمت کشیدهاند تمام شود؟ چرا هرگز فکر نکردیم که هنر و داشتههایمان باید ادامه پیدا کند و مرشد ترابی و هم نسلان او همواره زنده باشند و همواره در فرهنگ و هنر این مملکت سیال باشند.
وی در ادامه افزود: مرشد ترابی سالها زحمت کشید و بدون وابستگی به جایی با مردم این ممکلت رشد کرد و جریان پیدا کرد چه در قهوه خانهها و چه در فستیوالهای جهانی. کسی ترابی را به فستیوالها دعوت نکرد بلکه این توان ترابی بود که او را به جریانهای جهانی کشاند اما آیا فقط در همین حد باید از او یاد میکردیم.
این بازیگر خاطرنشان کرد: هنر نمایش ایران رو به زوال است و هیچ توجه و تاملی به این هنر نمیشود. ما یکباره همه چیز را رها کردیم و فقط فرهنگ غربی را رواج دادیم، اگر جریان فرهنگ و تئاتر ایرانی تداوم پیدا میکرد، امروز دارای تئاتر ایرانی با فرهنگ و شناسنامه ایرانی بودیم اما متاسفم که هنوز برای این تئاتر مکانی برای باروری نداریم.
ایرج راد ادامه داد: تئاتر ایرانی خاستگاه ما است اما از ظرفیتهای آن به درستی استفاده نمیکنیم و دیگران در آن سوی مرزها به ارزشهای این تئاتر پی بردهاند و آن را از آن خود کردهاند.
وی در پایان گفت: مرشد ترابی ارزش کار چندین سالهاش تا سن ۷۸ سالگی پدیدار و نامش جاودان در نقالی ایران ماندگار خواهد بود.
در ادامه اردشیر صالحپور در خصوص از دست دادن استاد ترابی گفت: مرگ هر چهره پیشکسوت زنگ خطری برای از بین رفتن هنر نمایش ایرانی است به همین خاطر از مسئولان تئاتری میخواهم تا قهوه خانهای سنتی در مسیر انقلاب تا تالار وحدت بنیان نهند تا به طور دائمی، علاقه مندان نمایش ایرانی بتوانند از این هنر بهرهمند شوند و این هنر نسل به نسل ادامه یابد.
مرشد محسن میرزا علی نیز در ادامه این مراسم ضمن اظهار ناراحتی افزود: چند روز آخری که به عیادت مرشد ترابی میرفتم آخرین بیت شعری که برایم خواندند این بود:
آبی که آبرو برد بر گلو نریز از تشنگی بمیر و از کس آبرو مریز
وی در ادامه به یاد مرشد ولی الله ترابی نقالی کرد.
داوود فتحعلی بیگی دبیر جشنواره نمایشهای آئینی سنتی گفت: درگذشت مرشد ولی الله ترابی را به تمام کسانی که برای حفظ فرهنگ این آب و خاک تلاش میکنند تسلیت میگویم. از روزی که خبر درگذشت مرشد ترابی را شنیدم تمام وجودم فریاد است به این دلیل که بارها گفتم تا شاهنامه را با روایت مرشد ترابی ضبط کنید، اما گوش شنوایی پیدا نشد، هیچ کس را نمیتوان نگه داشت تنها راه نگه داشتن آنچه است که گفته نشد.
وی ادامه داد: باید به داد این هنر برسیم مبادا روزی برسد که آیندگان ما را نبخشند همانطور که من مسئولان را نمیبخشم، بهتر است به جای حمایت از برخی تئاتریهای بیثمر کمی به نمایشهای ایرانی توجه شود.
فتحعلی بیگی اشاره داشت: امیدوارم مسئولان برای حفظ نمایشهای آئینی سنتی فراتر از توان خود تلاش کنند و اگر همین جشنواره آئینی سنتی نباشد این نمایشها از بین میرود.
در پایان مراسم دختر مرشد ترابی از حاضران در این مراسم تشکر کرد و افزود: پدرم در روزهایی که در بیمارستان بستری بودند، بسیار غریب بودند.
در پایان این مراسم نماز مرشد ترابی توسط حجت الاسلام جعفری خوانده شد و بعد از اتمام نماز پیکر این استاد پیشکسوت در میان علاقه مندانش و با شیپور و ساز و دهل از تالار وحدت به بهشت زهرا منتقل شد.