محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار خبرداد:
قدمت سکونت در تهران به ۷هزار سال پیش رسید
کاوشهای باستانشناسی در حفاریهای فاضلاب خیابان مولوی تهران منجر به شناسایی اسکلتی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد شد.
تاريخ : يکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۳۴
به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار سر پرست گروه باستانشناسی طرح پژوهش باستانشناسی در جنوب بازار تهران امروز یکشنبه با اعلام این خبر افزود: این کشفِ منحصربه فرد سابقه سکونت در محدوده شهری تهران را تا هفت هزارسال به عقب میبرد.
اسماعیلی جلودار خاطر نشان ساخت که تاکنون قدیمیترین بقایای باستانی شناسایی شده در شهر تهران به تپههای قیطریه وحدود سه هزار سال پیش اختصاص داشت.
به گفته او این کاوش که در خیابان مولوی حدفاصل میدانهای محمدیه تا قیام انجام شد همچنین به کشف آثار متنوع و پرشمار زیرسطحی زیادی انجامید.
وی اظهار داشت: آثار به دست آمده از این کاوش شامل قطعات فراوان سفالهای ساده و لعابدار از دورههای صفوی و قاجار، مصالح آجری و سنگی و تزئینات کاشی کاری، اشیا استخوانی و تکه ظرفهای شیشهای است.
این باستانشناس اظهار داشت: باستانشناسان پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و گروه باستانشناسی دانشگاه تهران در قالب هیأتی پژوهشی مشغول نظارت بر روند اجرای عملیات عمرانی و مستندسازی شواهد گذشته، پیگردی آثار تاریخی و گمانه زنی باستانشناختی در محورهای تعیین شده هستند.
اسماعیلی جلودار از اقدام متخصصان برای حفاظت و انتقال تدفین پیش از تاریخی به موزه ملی ایران و نمایش عمومی آن پس از انجام آزمایشها و اقدامات حفاطتی خبر داد.
او اضافه کرد: دستاوردهای محدود فعلی پس از مذاکرات فشرده و پیگیریهای مستمر با شرکت فاضلاب تهران به ثمر رسیده و ادامه کار منوط به انجام تعهدات و حمایتهای آن شرکت و پشتیبانیهایی است که پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری بعمل خواهد آورد.
به گفته اسماعیلی جلودار سید محمد بهشتی رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در بازدید از محل وعده ایجاد سایت موزه پس از بررسی کارشناسی و هماهنگیهای اداری لازم با مسئولان شهری را داده است.
سرپرست این طرح پژوهشی تأکید کرد: اهمیت این کشف بیسابقه درپایتخت ایران، همکاری اساسی شرکت فاضلاب تهران را برای ادامة کار و رفع موانع موجود پژوهش میدانی هیأت اعزامی و اهتمام همه جانبه شهرداری و شورای شهر تهران برای حفظ، بازنمایی و بهره برداریهای آموزشی و سیاحتی از آثار به دست آمده را ضروری میکند.