به گزارش هنر نيوز حبیب ایل​بیگی در خبر آنلاین نوشت :


دوشنبه سالروز آزادی خرمشهر است. آزادی خرمشهر در پی حماسه‌ای بزرگ و در عملیات بیت المقدس بدست جوانان شجاع ایرانی رقم خورد.


 در جنگ‌های معاصر شاید کمتر عملیاتی با این وسعت و حجم درگیری سراغ داشته باشیم که می‌تواند جذابیت‌های زیادی برای ساخت فیلم سینمایی داشته باشد‌.


 اما این نبرد بزرگ که ظرفیت، قابلیت و جذابیت ساخت ده​ها فیلم سینمایی را دارد تاکنون کمتر مورد توجه  قرار گرفته و در تاریخ سینمای ایران درباره خرمشهر  در سی سال گذشته، تنها شش فیلم سینمایی، (که یک فیلم آن در دوران جنگ و پنج فیلم بعد از پایان جنگ ساخته شده) موجود است.


 فیلم‌های «بلمی به سوی ساحل» به کارگردانی مرحوم رسول ملاقلی‌پور در سال 1364، «پوتین» به کارگردانی عبدالله باکیده در سال 1371، «سرزمین خورشید» به کارگردانی احمدرضا درویش در سال 1365، «دوئل» به کارگردانی احمدرضا درویش در سال 1382، «روز سوم» به کارگردانی محمدحسین لطیفی در سال  1385، و فیلم «کودک و فرشته» به کارگردانی مسعود نقاش‌زاده در سال 1387 تولید و به نمایش درآمدند و تمام خاطره تصویری سینمای ایران را در خصوص خونین شهر شکل می​دهند. (البته صرف نظر از آثار مستند)


 داستان این شش فیلم درباره مقاومت رزمندگان و نیروهای مردمی و تلاش برای نجات بخشی از مردمی است که در زمان اشغال خرمشهر گرفتار شده‌اند و متأسفانه در هیچ یک از آثار تولیدی مضوع عملیات بیت المقدس که باعث آزادی خرمشهر شد دستمایه تولید فیلم قرار نگرفته است.


 عملیات بیت المقدس یکی از بزرگترین و با اهمیت‌ترین عملیات‌ موفق دوران دفاع مقدس است و در حالی که بیست​ و هشت سال از آزادی خرمشهر و آن عملیات غرور آفرین می‌گذرد، بسیاری از جوانان رزمنده حاضر در آن عملیات اکنون در دوران میان سالی هستند و کم‌کم خاطراتشان از ذهن‌ها فراموش می‌شود و بسیاری از مجروحین و جانبازان آن نبرد در طول این سال​ها به شهادت رسیده‌اند. نسل پس از جنگ به جز صحنه‌های مستند که از این عملیات در تلویزیون و فقط در ایام نزدیک به سوم خرداد پخش می‌شود چیز دیگری ندیده است. و کم کاری سینمای ایران در این خصوص بیش از پیش نمایان است.


و اکنون این سئوال اساسی مطرح است که چرا تاکنون دست اندرکاران و هنرمندان سینمای ایران برای ساخت فیلمی درباره این عملیات بزرگ جنگی  اقدامی نکرده‌اند؟ آیا با گذشت نزدیک به سه دهه و پیشرفت​های فراوان سینمای ایران، افزایش بودجه سینما، در دستور قرار گرفتن تولید فیلم‌های فاخر و... این مهم عملی نشده است؟ نهادهای مسئول در سینما و انجمن سینمای دفاع مقدس دفتر حفظ و نشر ارزشهای دفاع مقدس و دیگر مراکز مرتبط و مسئول چه پاسخی به این سوالات دارند؟


 آنچه مسلم است اینکه برای ثبت تاریخی این حماسه باید همت ملی داشت و با همدلی و بدور از جناح​بندی و تعلقات گروهی، از تمامی هنرمندان صاحب نام سینما برای رفع این کم​کاری مدد گرفت و بخش​های دولتی و عمومی نیز تمام تلاش خود را برای تولید آثار مناسب در این خصوص به میدان آورند. ان شاالله.