انتشار تصویری از عضویت محمد امامی تهیه کننده بازداشتی «شهرزاد» در «کانون تهیه کنندگان فیلم ایران» که فرشته طائرپور رییس آن است هرچند ابتدا با تأیید ایشان مواجه شد اما گویا بازتاب انتشار این تصویر آن قدر زیاد بوده که طائرپور را ناگزیر کرده توضیحاتی تازه در این باره ارایه دهد.
به گزارش هنرنیوز، در این توضیحات در کنار شرح شرایط لازم برای عضویت در کانون تهیه کنندگان فیلم ایران و چگونگی عضوگیری تهیه کننده بازداشتی در این کانون، طائرپور با سخنانی عجیب انتشار کارت تهیه کنندگی محمد امامی را لگد زدن به فرد گرفتار توصیف کرده و آن را میراث دولت سابق دانسته است!
این سخنان در حالی بیان شده است که تصویر کارت تهیه کنندگی محمد امامی از طریق حسین پارسایی مدیرکل شبکه خانگی وزارت ارشاد دولت فعلی در اختیار سینماروزان گذاشته شد؛ این دولت همان دولتی است که اتفاقا طائرپور با مدیران سینمایی آن قرابت نزدیکی داشته و تا حضور در شورای سیاستگذاری سینمای کودک شان پیش رفته است.
جالبتر اینجاست که خبر عضویت محمد امامی در کانون تهیه کنندگان فیلم ایران نیز اولین بار در گفتگویی که پارسایی با یک روزنامه اصلاح طلب داشت، رسانه ای شد.
حال اینکه سرکار خانم طائرپور به جای پاسخ به این سوال که آیا حضور غزل شاکری دختر ایشان در سریال نمایش خانگی «شهرزاد» به عنوان یک رانت از سوی رئیس کانون تهیه کنندگان فیلم برای صدور کارت تهیه کنندگی محمد امامی در مقام سرمایه گذار شهرزاد نبوده است، با سخنانی عجیب انتشار کارت تهیه کنندگی محمد امامی را لگد زدن به فرد گرفتار توصیف کرده و آن را میراث دولت سابق دانسته است!
و اینکه غزل شاکری غیر از فیلمهای فرشته طائرپور و البته سریال نمایش خانگی شهرزاد با سرمایه گذاری تهیه کننده بازداشتی در کدام فیلم نقش پررنگ داشته است!
متن توضیحات طائرپور را که در ایسنا منتشر شده را بخوانید:
“کانون تهیهکنندگان فیلم ایران” که سال گذشته در مراحل ثبت قانونی در وزارت کار، نامش به “انجمن کارفرمایی تهیه کنندگان فیلم تهران” تغییر یافت، از بدو تاسیس با طراحی جدولی جهت محاسبه امتیازات، فرایند پذیرش تهیه کنندگان متقاضی عضویت را نظاممند ساخت.
در این جدول، شرایط متقاضی با امتیازات وی در هر یک از بخشهای ذیل الذکر مورد بررسی، تطبیق، محاسبه و جمع بندی قرار گرفته و در صورت اخذ امتیاز لازم به درخواست عضویت متقاضی پاسخ مثبت داده میشود:
۱- سابقه تهیهکنندگی و سرمایهگذاری (با مجموع صد در صد) در یک یا چند پروژه سینمایی، طی پنج سال منتهی به تاریخ ارائه درخواست عضویت
۲- سابقه تهیهکنندگی یا مدیریت تولید (مجری طرح) در سریالهای شاخص تلویزیونی
۳- سابقه تهیهکنندگی و سرمایهگذاری در سریالهای موفق نمایش خانگی
۴- فارغ التحصیلی متقاضی در یکی از رشتههای مرتبط با موضوع سینما به طور خاص و هنر و ادبیات به طور عام و یا مدرک کارشناسی متقاضی در سایر رشتههای دانشگاهی
۵- سابقه فعالیتهای مرتبط با سینما در تشکلهای صنفی، سازمان ها، مراکز آموزشی، و…
۶- سابقه حضور در هیاتهای داوری جشنوارهها، جوایز داخلی و بین المللی، سینمایی، تئاتری، تالیف، ترجمه، آموزش و…
۷- سایر فعالیتهای مرتبط متقاضی در ایران و خارج، که مازاد بر موارد فوق، بیانگر صلاحیت وی جهت ورود به عرصه تهیه و تولید فیلم باشد.
در تیرماه سال ۹۳، درخواست عضویت آقای محمد امامی، مانند هر درخواست دیگری در کمیته عضویت و هیئت رئیسه “کانون…” مطرح و با توجه به سرمایهگذاری و تهیهکنندگی ایشان در پروژه های شاهگوش (به کارگردانی داوود میرباقری)، ابله (به کارگردانی کمال تبریزی)، روزی روزگاری عاشقی (به کارگردانی حسن فتحی)، که یک مورد از آنها تولیدش در آن تاریخ پایان یافته و وارد شبکه نمایش خانگی شده بود و دو تای دیگر در آستانه و یا میانه تولید قرار داشتند؛ و همچنین دریافت جایزهای با عنوان “بهترین تهیهکننده مجموعههای نمایش خانگی” از داوران یک مراسم سینمایی-ویدیوئی، مورد تصویب قرار گرفت.
تا جایی که من میدانم هیچ صنفی از صنوف تهیهکنندگی، وارد ماهیت سرمایه اعضایش برای تولید آثار نمیشود. این مطلبی است که مرجع رسیدگی به آن، جای دیگری است. آنچه برای صنف ما در آن تاریخ کفایت میکرد، حاصل فعالیت ایشان در پروژههایی بود که مورد اشاره قرار گرفت. تجربههای بعدی نامبرده در امر ساخت سریال “شهرزاد” و همچنین فیلم سینمایی “ابد و یک روز” نیز نشان میدهد که صنف در تشخیص قابلیت ایشان، صرفا برای تهیهکنندگی، خطا نکرده است.
اکنون انتشار تصویر کارت عضویت نامبرده در “کانون تهیه کنندگان…” با امضای اینجانب بعنوان رئیس صنف، تنها حاکی از این واقعیت است که جریانی بیمار، باز در صدد آنست که به مدد تنها مهارتش، سوار موج تازهای شود و با خبرسازیهای جنجالی و هدفمند، سلسله عملیات مضحکی را برای کشف و افشای چیزهایی آغاز کند که جرم شمردن آنها جز به “توهم” نمیماند؛ و از دنیای تاریکش تیری بیاندازد به سمت یک صنف معتبر، تا شاید خدشهای بر حیثیت آن وارد کرده باشد. (از این جریان فرصت طلب، بعید نیست که حتی تا شناسایی و محکوم شماری صادر کنندگان شناسنامه، کارت ملی و گواهینامه این فرد هم به عقب برود)
این سیاست نخنما که میراث ناخواسته سینما از دوره پیشین مدیریت دولتی در عرصه هنر و فرهنگ و رسانه است، تمام شجاعتش در لگد زدن به یک فرد گرفتار و یا توهین و تهمت به تشکلی شکل میگیرد که استقلال و اعتبار ذاتی آن به اثبات رسیده است.
قطعا مراجع قضایی کشور با استناد به مدارک متقن،پرونده تخلف در صندوق فرهنگیان را که موظف به مراقبت از داراییهای خرد شریفترین قشر این جامعه بودهاند با دقت مورد بررسی و صدور رای عادلانه و علنی قرار خواهند داد و شرایط برخورد با متخلفان را نیز مشخص خواهند کرد، لذا ضرورتی برای ایجاد بلوا در حیطه سینما، و تلاش مذبوحانه برای تخریب یک تشکل صنفی نیست.
انجمن کارفرمایی تهیه کنندگان، ۸۳ عضو دارد که اکثر آنان با کارنامههای درخشان ، به امور تولید و همچنین خدمات صنفی مشغولند. یقینا مجمع عمومی این تشکل، که بزودی برگزار خواهد شد، بالاترین مرجع رسیدگی یا بازنگری در مورد عضویت اعضای صنف است و چنانچه موردی برای لغو عضویت وجود داشته باشد، در آن مجمع به بحث گذاشته خواهد شد ونه در پیشخوان خبرگزاریها و نشریات زرد و آلوده به انواع کینهها.
تا پیش از برگزاری آن مجمع و اعلام نظر اعضاء، اینجانب وظیفه خود میدانم که بعنوان رئیس صنف، پای کلیه امضاهایی که روی کارتهای عضویت اعضا کردهام، بایستم و از تک تک آراء مثبتی که برای تایید هر عضویت داده شده دفاع کنم.