این شاعر که ۱۴ آذرماه سالگرد تولدش است گفت: «تندر اما ناگهانی‌تر» عنوان مجموعه غزل‌هایی است که آن‌ها را در یک مجموعه آورده‌ام. این مجموعه در واقع گزیده‌ای از غزل‌هایم است که تعدادی از آن‌ها پیش‌تر نیز منتشر شده‌اند و تعداد دیگری نیز غزل‌هایی هستند که تازه آن‌ها را سروده‌ام.
این شاعر با بیان این‌که این مجموعه درواقع کارنامه‌ی غزل‌های اوست، ادامه داد: «تندر اما ناگهانی‌تر» حدود ۹۰ غزل دارد که مجوز چاپ گرفته و در حال حاضر مراحل چاپ آن در انتشارات آوای کلار در حال سپری شدن است و احتمالا تا ماه آینده منتشر می‌شود و به بازار کتاب راه پیدا می‌کند.
طبایی همچنین گفت: مجموعه شعر «گزارش به آینده» نیز شامل شعرهای نیمایی تازه‌ام است که آماده سپردن به ناشر است، ولی هنوز برای انتشار آن با ناشری صحبت نکرده‌ام. همچنین کتاب دیگری را با عنوان «تاریخچه و سیر تحول نمایشنامه منظوم در ایران» نوشته‌ام. این کتاب پژوهشی درباره‌ی نمایشنامه‌های منظوم نوشته‌شده در ایران از ابتدا بخصوص بعد از انقلاب مشروطه تا امروز است که در آن درباره این مسأله که چرا در ایران نمایشنامه‌های منظوم نوشته نمی‌شود و چرا ما از این‌گونه نمایشنامه‌ها نداریم، بحث کرده‌ام.
طبایی گفت: این کتاب همچنین شامل یک مقدمه و کتاب‌نامه درباره‌ی نمایشنامه‌های منظوم منتشرشده در ایران می‌شود.
علیرضا طبایی متولد ۱۴ آذر ۱۳۲۳ در شیراز است. او اولین شعرش را در سال ۱۳۳۷ در مجله‌ی «سپید و سیاه» منتشر کرد. از طبایی تاکنون این مجموعه‌ی شعرها منتشر شده است: «جوانههای پاییز» ۱۳۴۴، «از نهایت شب» ۱۳۵۰، «گزیده آثار کوتاه از شاعران معاصر» ۱۳۵۱، «خورشیدهای آن سوی دیوار» ۱۳۶۰ و «شاید گناه از عینک من باشد» ۱۳۸۵ (برگزیده‌ی دومین دوره‌ی جایزه‌ی کتاب سال شعر – خبرنگاران).
او در زمینه‌ی روزنامهنگاری هم فعالیت داشته که از آن جمله به مسؤولیت ۱۴ساله‌ی اداره‌ی صفحات شعر مجله‌ی «جوانان امروز» در سال‌های دهه‌ی ۴۰ و ۵۰ می‌توان اشاره کرد.
سی‌ویکمین نشست «عصر روشن» که ۹ آذرماه برگزار شد، با اختصاص بخشی از برنامه‌ی این ماه خود به این شاعر و بررسی آخرین مجموعه شعر منتشرشده او، «مادرم؛ ایران»، نیم قرن فعالیت او را در عرصه ادبیات پاس داشت.
