«فرشید مثقالی» هنرمند نقاش، تصویرساز و طراح گرافیک به عنوان یکی از داوران نخستین دوسالانه دیوارنگاری شهری و گرافیک محیطی که از سوی سازمان زیباسازی شهرداری تهران برپا شده است،حضور دارد.
او درباره تعریف نقاشی دیواری و اهمیت آن می‌گوید: این هنر در هر دوره اجتماعی کارکرد خاص خود را داشته که بحثی طولانی دارد، اما در کل می توان گفت که این هنر یک نمایشگاه بزرگ برای مردمی است که با هدف قبلی به دیدن آن نمی‌روند، بلکه در مناسبات روزمره و اجتماعی ممکن است با آن روبه‌رو شوند. بنابراین باید به اهمیت کار و تأثیری که این هنر در ناخود آگاه بینندگان می‌گذارد به خوبی آگاه باشیم.
وی درباره موضوعات مناسب برای نقاشی‌های دیواری سطح شهر معتقد است: دسته‌بندی انواع دیوارنگاری اجتماعی، تزئینی، هنری و ... به تصمیم‌گیری و نظرکارشناسان سازمان زیباسازی مربوط می‌شود. این ارگان باید پس از بررسی های لازم زیبایی شناسی، روانشناسی و جامعه شناسی و براساس نیازهای اجتماعی و احوالات مردم، دیوارها و یا ساختمان‌ها را طراحی کند.
وی درباره وضعیت کنونی نقاشی‌های دیواری سطح شهر تهران می‌گوید: آثار کنونی که در سطح شهر دیده می‌شود، از لحاظ موضوعی، مکانی و نسبت‌های سوژه با محیط نیاز به بازنگری دارد. من در بررسی چهره‌نگاری شهدا، رزمندگان و بزرگان سیاسی برخی سهل‌انگاری‌ها دیده‌ام که باید به آن توجه شود. همه این مسائل احتیاج به بررسی و تحقیق داشته است اما الزاما این تحقیق نباید به سرعت نتیجه دهد. بررسی‌های سازمان زیباسازی در حوزه هنر محیطی شهر مانند یک موسسه تحقیقاتی است که کار خود را آهسته و پیوسته انجام می‌دهد.
وی با اشاره به عدم حضور هنرمندان بزرگ در زمینه طراحی آثار شهری ادامه می‌دهد: متأسفانه در این دوره جای مشاهیر و بزرگان نقاشی در خلق آثار هنری برای شهر تهران بسیار خالی است و این جای بسی پرسش دارد. درحالی‌که در اوایل انقلاب نمونه کار یکی ازبزرگترین نقاشان ایرانی، مرحوم «هانیبال الخاص» را روی سفارت سابق آمریکا داشتیم و همچنین دیگر بزرگان برای این کارها دعوت می‌شدند اما امروزه از حضور بزرگان خبری نیست.
مثقالی با اشاره به برگزاری نخستین دوسالانه دیوارنگاری شهری و گرافیک محیطی می‌گوید: آن چه برگزاری این دوسالانه ثابت کرد، اهمیت و اعتبار این حوزه در هنرهای محیطی است. به هرحال توجه سازمان زیباسازی به اهمیت نقاشی دیواری و برگزاری همایشی ویژه آن، جای تقدیر و ستایش دارد. این سخن من به این معنی نیست که دیوارنگاری پیش از این بی‌اعتبار بوده بلکه به این معنی است که به زودی شاهد برطرف شدن برخی بی‌ملاحظه‌گی ها در حوزه هنر شهری خواهیم بود.
این هنرمند نقاش بر این اعتقاد است که یکی از کارهایی که این سازمان با آرای کارشناسانش می‌تواند انجام دهد، تفکیک وبرجسته کردن ویژگی‌های نقاط مختلف شهر با اتکا به دیوارنگاری است.
وی می‌افزاید: هم اکنون در اقصی نقاط شهر شاهد یکسری تصاویر مشترک هستیم که این به نظرم چندان مناسب نیست و موجب یکسان شدن فرهنگ‌های محله‌ای می‌شود.
وی با تأکید بر شخصیت‌پردازی برای هر محله در شهر تهران می‌گوید: ماهیت و محتوای هر محله‌ای می‌تواند با همین نقاشی‌های دیواری و آثار محیطی مستقل شده و دارای شخصیت شود. این نکته‌ای است که شهرداری از آن غفلت کرده، در صورتی که می‌تواند شناسنامه فرهنگی هر محله‌ای را با آن رقم بزند.
فرشید مثقالی در سال ۱۳۲۲ در اصفهان به دنیا آمد. اوفارغ‌التحصیل رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است و فعالیت خود را با تصویرگری کتاب آغاز کرد. مثقالی در سال ۱۳۴۶ به هنرمندان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پیوست و برای مصور کردن کتاب‌های ماهی سیاه کوچولو، آرش کمان‌گیر، جمشیدشاه و قهرمان جوایزی دریافت کرد. زندگی حرفه‌ای مثقالی با اقامت در کالیفرنیا در سال۱۳۶۵ و راه‌اندازی یک استودیوی شخصی گرافیک به نام «دسک تاپ استودیو» ادامه می‌یابد. وی که هم اکنون ساکن ایران است، جوایز متعددی چون جایزه اول بینال «بولونیا» ایتالیا در سال ۱۳۴۸ برای تصویرگری کتاب ماهی سیاه کوچولو، جایزه بینال «براتیسلاوا» چکسلواکی در سال ۱۳۴۸ برای همان کتاب، جایزه بینال کتاب بولونیا در سال ۱۳۵۰ برای تصویرگری کتاب قهرمان، جایزه «سیب طلا»، بینال «براتیسلاوا» (چکسلواکی) در سال ۱۳۵۱ برای تصویرگری کتاب «آرش کمان‌گیر»، جایزه ویژه فستیوال فیلم «مسکو» برای فیلم «دوباره نگاه کن» (۱۳۵۴) جایزه ویژه فستیوال فیلم «ونیز» ایتالیا برای فیلم «پسر و ساز و پرنده» (۱۳۵۲)و ... را دریافت کرده است.
