به گزارش هنرنیوز بحرانی که شرایط فعلی جامعه را در حوزه فرهنگ فراگرفته است ناشی از تسامح، سستی و سهل انگاری متولیان این حوزه در دهه اخیر است؛ این تسامح که در چندسال گذشته به سبب تغییر سمت ها در پست معاون فرهنگی صورت گرفت مهمترین عامل تخریب و بی نظمی در اغلب برنامه های این حوزه شد.
وانگهی سایر سازمان های متولی نیز از حیث فترت ایجاد شده در فضای فرهنگی، عوامل افول کتاب و کتابخوانی را مغایر با بیانات مقام معظم رهبری فراهم کردند که گواهی بر ادعای بحران وضعیت فرهنگی در جامعه است.
در شرایطی که تهاجم فرهنگی از سر و روی هر حرکتی در این حوزه می بارد و نسل جدید روز به روز با فرهنگ ایرانی و اسلامی فاصله می گیرند کُند کاری و ناپویایی این سازمان ها سبب شده تا این تهاجم ها تا حد زیادی موفق عمل کرده و نهنترین نتیجه آن این باشد که مهمترین آن له شدن جوانان زیر چرخ دنده های فرهنگ غربی است.
اداره کتاب وزارت ارشاد، نهاد کتابخانه های عمومی کشور، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و بسیاری نهادهای دیگر که مهمترین متولیان کتاب و کتابخوانی هستند حرکت های خنثی و منفی بسیاری داشتند که عملکرد ضعیف آنها را در این حوزه بیانگر است؛ به واقع این پرسش به جایی است که این دستگاه ها چه می کنند که هیچ اتفاقی فرهنگی چشمگیری در کشور نمی افتد؟!
این سازمان ها ارقام کلانی از بودجه کشور را که پشتوانه حرکت های فرهنگی است صرف فعالیت هایی می کنند که اگرچه نام فرهنگ بر روی آنهاست آنقدر سست و بی بنیاد است به منزله عدم وجود این برنامه هاست و چیزی جز هدر دادن بودجه نیست؛ بودجه هایی صرف جشنواره ها و برنامه های فرهنگی موازی، بی حاصل، خنثی و غیر زیربنایی می شود که کوچکترین ثمری در برنامه های فرهنگی جمهوری اسلامی ندارند.
در این سازمان ها چه می گذرد که مهمترین کارکرد آنها، صرفا ارائه بیلان کاری در پایان سال است و ماحصل آن تخریب فرهنگی ملی، عدم توجه به رهنمودهای مقام معظم رهبری در راستای ترویج کتاب و کتابخوانی؟!
آنچه مبرهن است اینکه حرکت های سطحی این نهادها که شامل برگزاری جشنواره ها و جوایزی است که جز ریخت و پاش هایی که از لابه لای آن چیزی برای خود مسئولان باقی بماند، نیست که بخش اعظم این بودجه ها را در تصرف بی تعهدانه این مسئولان قرار داده است.
مسئولانی که از کتاب و کتابخوانی تنها کاغذ بازی اداری آن را فهمیده اند و به مردمی که چشم انتظار ثمره این حرکت ها هستند بی توجه و بی تفاوتند؛ آنان با فرمایش مقام معظم رهبری درباره حرکت های فرهنگی فاصله زیادی دارند و به همین دلیل هیچ رخدادی از رهنمودهای معظم له در این راستا محقق نمی شود و نتیجه این می شود که تنگ بلوری فرهنگ در کشور ترک بر می دارد اما به تریش قبای کسی برنمی خورد و مردم نیز هرگز در جریان کارکاردهای نامناسب فعالیت های فرهنگی قرار نمی گیرند.
نهاد کتابخانه های عمومی کشور با عملکردهای درون سازمانی نا هماهنگی که نتیجه اش تنها یک ایستگاه مطالعه غیر معرفی شده به جامعه است خود را پچمدار فعالیت های کتابخوانی در کشور می داند، وزارت ارشاد متولی سهل انگاری می شود که با تغییرات پی در پی معاون فرهنگی تنه فرهنگ را زیر تبرش خُرد می کند، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تنها به مثابه گاوصندوقی برای جذب بودجه ها بدون خروجی مناسبی عمل می کند و در نتیجه همه ساختمان فرهنگی کشور در راستای کتاب و کتابخوانی دچار زلزله و فروریزی می شود.
در این میان پرسیدن مکرر این سوال لازم است که سازمان ها و نهاد های شریف فرهنگی، بودجه کتاب و کتابخوانی را چه می کنند؟!
