به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی موسسه صدر، نوزدهمین دوره از سلسله نشست‌های اندیشه و عمل امام موسی صدر با موضوع «الهیات گفت‌وگو در اندیشۀ امام موسی صدر» با سخنرانی دکتر یوسف دانشور برگزار می‌شود.
این نشست امروز، چهارم اسفند از ساعت ۱۶ در موسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر واقع در تهران، میدان هفتم تیر، بالا‌تر از مسجد الجواد، کوچه شریعتی، پلاک ۱۰، واحد ۲ برگزار می‌شود و شرکت در آن برای عموم علاقه‌مندان آزاد است.
الهیات گفت‌وگو چیست؟
گفت‌وگوی بین ادیان ضرورتی است که در عصر مدرن متوجه آن شده‌ایم و نظر انسان‌ها به آن جلب شده است و از منظر دینی قابل بررسی است. پیرو یک دین یا الهی‌دان و اندیشمند و عالم یک دین آیا گفت‌و‌گو را تجویز می‌کند یا چیزی غیر از گفت‌و‌گو؟ آیا می‌گوید فقط دعوت کنید و پیام را ابلاغ کنید و مردم را به خودتان بخوانید یا می‌گوید با دیگران وارد مجادله و مناظره شوید؟ و آیا گفت‌وگو را برای دینی که خود را حق می‌داند و دیگران را دارای حق و حقیقت نمی‌داند، تجویز می‌کند یا نمی‌کند؟ اگر تجویز می‌کند با چه شکلی و چه کیفیتی و با چه حدودی تجویز می‌کند؟
وقتی به مقولۀ گفت‌وگو از منظر دین خود نگاه می‌کنیم، دستگاه فکری تولید می‌شود که به آن الهیات گفت‌وگو می‌گوییم و به تعبیری الهیات گفت‌وگو مجموعۀ اندیشه‌هایی است که از دین راجع به گفت‌وگوی بین ادیان استخراج می‌کنیم.
امام موسی صدر به عنوان عالم دینی مصلح، در کشوری بودند که مشخصه اصلی آن تکثر بین ادیان است. ایشان به عنوان یک عالم دینی خودبه‌خود باید گفت‌وگو را از منظر دین خود بررسی می‌کردند و نمی‌توانستند صرفاً به عنوان مذاکره‌کنندۀ سیاسی با دیگران وارد گفت‌وگو بشوند بلکه باید به عنوان یک عالم دینی، یک متدین وارد گفت‌وگو می‌شدند. باید این را برای خود مشخص می‌کردند که دین ایشان اسلام و بطور مشخص اسلام شیعی نسبت به گفت‌وگو چه نظریاتی دارد.
الهیات گفت‌وگوی امام صدر از منظری عمل‌گرایانه و واقع‌گرایانه و تحت تاثیر الزامات وضعیت جامعه لبنان در آن زمان به وجود آمده و این مطلب نه تنها عیب نیست بلکه حسن است و از ارزش نظری و الهیات گفت‌وگوی ایشان نمی‌کاهد.
اصولی که در اندیشه امام تعیین‌کننده است یکی نگاه انسان‌گرایانه به دیگران است که به نظر می‌آید ایشان برای «انسان بما هو انسان» تا زمانی که از ارزش‌ها و حدود اساسی و اولیه انسانیت خارج نشده است، ارزش قایل‌اند. یعنی مقدم بر اینکه پیرو چه دینی باشند برای انسانیت ارزش قائلند. این اصلی است حاکم بر اندیشه و عمل ایشان.
اصل دوم، عملگرایی و واقع‌گرایی خاص امام موسی صدر است که تا حد قابل‌ملاحظه‌ای برآیند اصلاح‌گری و وضعیتی است که در آن قرار گرفتند، و قصد اصلاح آن را دارند.