خبرمثل همیشه کوتاه و تلخ بود، سيدابوالقاسم حسينی تهيه‌كننده سينما ۲۵ اسفندماه درگذشت، خبری که همه دوستاران هنر هفتم وبه خصوص کسانی که در سینما فعالیت می کنند را در غم فرو برد . حسينی امسال با فيلم «ملكه» به كارگردانی «محمدعلی باشه آهنگر» در سی‌امين جشنواره فيلم فجر حضور داشت و فیلمی که در ژانر دفاع مقدس ساخته شده بود. سید ابوالقاسم حسینی از جمله سینماگران و تهیه کنندگانی بود که به سینما و به خصوص به زانر دفاع مقدس متعهد بود. گواه آن تهیه فیلمهای مثل «شب واقعه»،«فرزند خاک»، «گیلانه»، «نیمه گمشده»و«ملکه» است که هرکدام تبدیل به آثاری ماندگار در سینمای دفاع مقدس شدند. فیلمهایی که با سختی های فراوانی ساخته شدند و نشان دهنده تلاش تهیه کننده ای به نام سید ابوالقاسم حسینی است که با وجود گرایش تهیه کنندگان به ساخت آثاری سهل وآسان وسطحی و درآمد زا ، پای ساخت تک تک فیلمهای ارزشی خودش اش ایستاد و این آثار در تاریخ سینمای دفاع مقدس ساخته و ماندگارشدند.
حسینی سینماگری بود که به آرمانهای انقلاب و دفاع مقدس وفادار بود و با آثاری که تهیه کرد نشان داد که می توان در زمانه ای که ساخت آثاری سطحی و پیش پا افتاده مد روزشده و شعورمخاطب یا اصلا به حساب نمی آید  و یا سطح پایین گرفته می شود پای ساخت فیلمهایی با هویت و جذابی مثل «ملکه» و«فرزندخاک» ایستاد و این آثار ساخته شدند . به خصوص امسال که فیلم ملکه ساخته شد و درجشنواره فیلم فجر با کاندید شدن در چندین رشته نشان داد که می توان با گذشت سالها از دفاع مقدس بازهم فیلمی ماندگار و خوب ساخت و به شعور مخاطب توهین نکرد وبا ساخت روح شهیدان 8 سال دفاع مقدس را شاد کرد وبا وجدان آسوده فیلم را برای مردم نمایش داد. 
این تهیه کننده سینما در آخرین روزهای زمستان و درآغاز بهار زندگی خانواده سینمای ایران را داغدارکرد و به ابدیت پیوست . او مردی متعهد و انقلابی و ازنیکان روزگارما بود و که هرگز به باورهای خود شک نکرد و با ایمان ، تعهد، ایثار و استواری در سینمای ایران با ساخت آثاری جذاب و ماندگار سکانس به سکانس زندگی اش را برای هنر هفتم صرف کرد و به سکانس آخر زندگی دنیایی اش رسید. او مردی بود که با یادگارهای اش که چنان خورشیدی در آسمان سینمای دفاع مقدس می درحشند جاودانه چون کوهی استوار به پای سینمایی انقلابی ومتعهد ایستاد وبا آخرین اش در مقام تهیه کننده ملکه وار زیست وبه ابدیت پیوست وآخرت خود را تضمین کرد.
او از خوبان سینمای ما بود و به قافله خوبان پیوست، شهر عشق را یافت و در کنار شهیدان آرمید. همان شهیدانی که در فیلمهایی که تهیه کرد تک تک آنها را به ما نشان داد وبه یادمان آورد که بودند کسانی که زندگی شان را برای آسایش مردم کشورمان فدا کردند . او پرستویی بود که در یک روز زمستانی به سرزمین امن الهی رفت و سینمای ایران را در اندوه نبودش فرو برد. همیشه سینمای ایران این مرد کوتاه قد دوست داشتنی را فراموش نخواهد کرد . یادش گرامی و روحش شاد باد.